Ne desem boş biliyorsun zayıf tarafımı
Gördün en karanlık anında ikrarımı
Teslim olmak gerekir böyle kadere
Bir ele tutunamazsa insan hayatın değeri nerede
Sıkışmış iki kalbin arasında şehirler kelimeler dilin tüm imkânları sen odanın ortasına uzanmış gittikçe imkânsıza belki sonsuza demeliyim inanmaya kanmaya uzun susunca gözler bir bilinmez akılla sen geceyi uzatarak ben ellerimi sıkarak uzattım da nasıl tuttun gördün mü nasıl kestik kesildik iki kör bıçak gibi halatla bilenerek
Rüstem'in gücü onların korkusu kadardı ancak.
Sayfa 60Kitabı okudu
"Pişmanlıklar işe yaramaz," dedi kadınlar. Rüstem'i çektiler iyice. Kadınların ezgisi duyuldu derinlerde.
Sayfa 64Kitabı okudu
"sana kinim vardır elbet senden başka kimim var
kimim kimsem yok değil kesilmedi zürriyetim
kesilmedi hiç nefesim koştumsa da ateşle
su olsun diye yazdım bana kimler sus desin
konuşan özneyim işte, isteyenin mezarına tüküren
kin kimi öldürürmüş belki yaşarız böylece
kahpenin dümeniyle yaşamanın seyrinde
namerde mert der miyiz ölsek onun