Ben o zamana kadar hep en büyük acının sevip de sevilmemek olduğuna inanmıştım.
Şimdi ise bundan daha korkuncunun da var olduğunu anlıyordum. Bu da insanın başkası tarafından kendisi istemeden sevilmesi ve sizi rahatsız edip hırpalayan bu ihtirasa karşı koymanızın imkansiz oluşu idi .
Yanı başınızda bir insanın arzu ile yanıp tutuştuğunu görmek ve çektiği acılara elinizden bir şey gelmeksizin seyirci kalmak, onu yiyip bitiren alevlerden kurtarma iktidar, imkan ve kudretine sahip olamamak.