"Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor..."
Az önce seni özlediğimi fadkettim... Biliyorum bunu sana defalarca söylemişligim var, ama bu defa çok daha başka özlemekteyim... Fotoğrafını izledim biraz, orada gülüyorsun, gözlerin ışıl ışıl... Sanki canlanıp sarılacak gibisin boynuma.
' Ben hiç gidermiyim deli?' der gibi bakıyorsun.
Ağladım, ağladım...
Az önce seni aramak istedim.
Bunu yapıp yapmamam gerektiğini sorguladım. Birçok kprkum oldu. Telofonunu değiştirmiş olabilirdin ve ulaşamayabilirdim sana. Ya da meşgul çalabilirdi. En kötüsü de tanımadığım bir adam çıkabilirdi telefona... Bunun beni nasıl incitebilecegini düşündüm . Kahroldum sonra. Ağladım, ağladım... Dünyadaki hiçbir şey senin sesindeki huzuru vermiyor... Başka hiçbir şey ruhuma iyi gelmiyor. Az önce aradım seni, 'alo' dedin. Saç uçlarımdan tırnak aralarıma kadar uluştuğunu hissettim tenimin. Göğsümün ortasında bir canlı bomba infilak etti o an. Bunun nasıl acı verdiğini bilemezsin. Bütün duygularım paramparça. Titreyerek gülümsedim.......
Ne hikmetse insan ağladığı anları gülerek güldüğü anları ağlayarak hatırlıyor
Okur Takip Önerileri
Kendimi tanıyamıyorum. Çok kısa zamanda ne kadar çok değiştim. Ne kadar çok fark ettim, ne kadar çok kabul ettim. Ne kadar çok sildim, ne kadar sevdim. İnsanın hayatında her şeyin iki kere daha çok olduğu yerler varmış...