yarisini okuyup aylar boyu okuyamadigim kitap. arkadasim cok istiyorum diye dogum gunume almisti, ilk 9 bolumunu bir cirpida okuyup anneanneme anlatmistim. baslari entrikali bir giris yaptigi icin kitabi okur okumaz zaten sevecegimi anlamistim, oyle de oldu. julia ve hippolitusun iliskileri sanki gercek hayati okuyormusum gibi hissettirdi. markizin kotu huylari, markiyi doldurusa getirmesi, emily ve julia'nin annesi markizin olumu, ferdinand'in kardeslerini cok az tanimasina ragmen sanki beraber buyumusler gibi iyi gecinmeleri ve birbirlerine destek olmalari cok hosuma gitti. bakicilari hanimefendinin anneleriyle eskiden arkadas olmasi ve annelerinin yarim kalan askina cok uzuldum. kitapta tonla ters kose var, birine uzuluyorsunuz bambaska bir yerden cikiyor. en sevdigim kitaplarda 2. siraya koyabilecegim ve baskalarina onerebilecegim bir roman oldugu kesin.
