Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Nadiren "Keşke daha önce okusaydım." derim kitaplar için çünkü kitapları bana bir şeyler katması için değil, keyfi olarak okurum. Şeker Portakalı'nı ise keşke daha önce okusaydım. Öncelikle sayfalar su gibi akıyor, dili ve anlatımı o kadar sade ki okumak zevkti benim için. Hikayesine ise diyecek sözüm yok, duygu dolu tamamen. Zeze'yle birlikte yaşadık her şeyi. Onun acısını o kadar yakınımda hissettim ki... Çok özel bir kitap, herkesin okuması ve hissetmesi gerektiğini düşünüyorum. Arada sırada raftan alınıp tekrar ve tekrar okunabilecek bir arkadaşım oldu. Tavsiyemdir.
кιтαρ нαккıη∂αкι үσяυмυм;
🦄Bu kitabı, 3. okuyuşum. Ve biliyorum ki son okuyuşum değil.Bir gün çocuklarıma da sesli şekilde okuyacağım bir kitap. Okuyan annenin okumayı anlamayı yorumlamayı sorgulamayı seven çocukları olmalı.
Ve insan psikolojisini çok güzel işleyen, Mucize Doktor dizisinde, böyle şahane bir esere yer verilince tekrar gidip aldım kitabı. Paylaşmak yeni nasip oldu.
Zeze...Bir çok insanın kitapta vücut bulmuş hali bence. Sadece çocuk oluşu farklı. Onun haricinde, kendini anlattığı halde anlaşılmaması, büyük sözleri fakat küçük görülmesi, hor görülmesi, dikkat çekmek ilgi gormek için yaptığı haylazlıklar, acıya dayanamayan o masum yüreği ile muhteşem bir insanlık örneği. En güzeli ne yaparsa yapsın bunun farkında oluşu.Bilerek yapması.Ve kurduğu o kuvvetli bağı yıllar sonra dahî unutmaması ile, kalbi değil gönlü olan Zeze...
🦋Harikulâde bir kitap, muhakkak herkes bir defa okumalı...
| Aişe Bozdemir-
Zeze
#okudumbitti
Şeker Portakalı / Jose De Vasconelos
okudum, bitti. bitti ama beni de bitirdi.
**
bazı kitaplar için okunacak zaman vardır. alırsın kitabı, durur kütüphanede. arada gider eline alırsın, bakarsın sayfalarına, usulca yerine koyarsın. öyle "yolda okurum yea" diyerek günlerce çantanda taşımazsın. taşıyamazsın...
sonra günü
Hayatın acımasızlığı ve sevgi yoksulluğunun küçük bir çoçuğun üzerindeki duygu yükünü trajikomik anlatan ve yazarın çocukluğunu anlattığı gercek bir hikaye olması nedeniyle insanı çok hüzünlendiren , okuyan herkesin yüreğine bir şeker portakalı fidesi eken , çocukların yaraları çabuk kabuk bağlar sözündeki sevginin sıcaklığına aç ZEZE ‘nin hikayesi
Aah ah... Ağlamam diyordum kolay kolay. Beş yaşındaki bir çocuk ne kadar acı çekebilir ne kadar anlatılabilir acısı kurulan cümlelerle ne kadar hissedilebilir. Hissettim ve hissediyorum hala kitap bitti ama sanki küçük zezé hala bir yerlerde Portuga'sını kaybetmenin acısını yaşıyor.İçimde buruklukla dolaşıyorum.Okurken hissettiklerimi asla unutmayacağım. Seni asla unutmayacağım Zezé. İyi ki okumuşum dediğim bir kitap daha...
Kitabın her sayfasının, neredeyse her cümlesinde Zeze'mizin dayak yediğini görebiliyoruz ve bu da beni deli eden kısım. Yanlış hatırlamıyorsam "İki unutulmaz dayak" bölümünde babasının attığı dayak kısmında öylesine ağladım ki hatırladıkça kusarak ağlayasım geliyor tekrar tekrar. Hiçbir ama hiçbir çocuk böylesine dayak yemeyi, küçük düşürülmeyi, değer verilmemeyi hak etmiyor. Adı üstünde "ÇOCUK". Zeze'nin çocuk olmadan büyümesidir onu böyle zeki, böyle ince ruhlu yapan. Evet "Günün birinde acıyı keşfeden, sevgiden yoksun bırakılan" bir çocuğun kendini başkasıyla tamamlama öyküsüdür bu. Portuga'dan başta nefret etse de kim bilebilirdi ki aralarında böylesi bir dostluğun, sevginin, baba-oğul ilişkisinin olacağını...
Ayrıca Zeze bize her şeyi sorgulamamız gerektiğini öğretiyor, yani en azından bana öğretti. Kitabın her yanını öyle çok çizdim ki sadece beğendim yerleri ya da düşündüğüm kısımları değil bilmediğim kelimelerin, şehirlerin, isimlerin altına kadar çizdim.
Bir ara okurken Şeker Portakalı'nı (Minguinho) bir arkadaşıma benzettim ve değeri de bin kat daha da arttı bu kitabın.
Kitabı ilk kez değil ikinci kez okudum çünkü ilkinde bir hayli küçüktüm ve Zeze'nin isminden başka hiçbir şey hatırlamıyordum. Bu okuyuşumda baya darbe yedim haliyle.
Okumayan herkese okumasını önerir, okuyan kişilerin de tekrarlamasını dilerim...