Doğum da, ölüm de, sevinç de, acı da
insanı var eden sancılardır
Hükmüm kalem tutmakla, infazım şiirimle yazıldı
Sakın unutma sevdiğim
yaprakları olmayan tek ağaç vardır
o da bedenin sallandığı darağıcıdır!
İnsanların tam da o en baştaki hallerini özlüyoruz aslında, sevebileceğimiz yanlarını gördüğümüz bütün mükemmel özelliklerini etkilemek için sergilediği o anları. O kısa anlar için ne uzun zamanlı acılar çekiyoruz.Çirkinliklerini gördüğümüz zaman bile baştaki güzel gördüğümüz yerler için mücadele etmeye devam ediyoruz. Halbuki hepsi bir illüzyon, gerçeğin farkına varıp da yine de ısrarla istediğimiz tek alan bu sanırım.Çirkinlikte, karakter veya içselleştirilmiş kişiye ait şeyler değil, biz onlarla birlikte sevmeye devam edebiliyoruz zira, fakat çirkinlik direk bize yapılmış eylemler aslında, en baştan beri var olan fakat hemen gösterilmeyen. Görmediğimiz Bundan dolayı iyi insanlarla değil,
iyi kalmaya devam eden insanlarla karşılaşmak en büyük kazanım.