Sabitlenmiş gönderi
"dünya anlamını tümüyle yitirmişse gözyaşlarının bir anlamı kalır mıydı."
Sayfa 250
Okur Takip Önerileri
"sabah olmak her gece kolay mı sanırsınız
bulutları dağıtıp güneş olarak doğmak"
"nabızlarda pişmanlığın gürültüsü
gülümsemen soğumuş çiçek ölüsü"
Bilinç Akışı
10.09.2022 - 22.00
Solum çok sevdiğim insanlarla dolu. Sağım bomboş, hiçkimsecikler yok. Önüm binalarla kaplı, bir sürü ışık açık. Sağımın ve solumun tam ortasındayım. Sağımın ve solumun tam ortasında olmamın sebebi büyük bir masa. O masanın tam ortasında ama kalabalığın dışarısındayım. Kalabalığın içindeki o yalnız insanım ben sadece.
Muhtemelen boşu boşuna açılmış olan o ışıklara bakıyorum. Yüzlerce belki binlerce şahit olmadığım yaşam, hikaye yatıyor önümde. Ve kimse, benim onların hikayelerini bilmediğim gibi, benim hâlâ yazmakta olan hikayemi bilmiyor.
Asla tutmaya çalışmamakla sımsıkı tutuyorum seni.
Ortada bir suç varsa, sevgideki özgürlüğün çoğaltılmasına çalışmamaktır.