Zeynep
@zzeynepoozdemir
ama yine de iyi ilerledim..
Sınıf Öğretmeni
İnönü Üniversitesi
23 Ocak
120 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bazen beklenilmeyen hadiseler dimağ üzerinde pek derin tesirler yapıyor…
Sayfa 20Kitabı okudu
Meğer insanlar, olmasına imkan bulunmayan şeylerin hayaliyle de oyalanabiliyormuş!
Sayfa 127Kitabı okudu
Şimdiye kadar herkesten gizlediğim zehirli gözyaşlarımı kalbime akıtmaya öyle alıştım ki…
Sayfa 109Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Artık anlaşılıyor ki her gün yeni bir dertle karşılaşmak mukadder!
Sayfa 108Kitabı okudu
Sönmüş zannettiğim yaradan yine bu akşam kanlar sızıyor… Ben bu dertten kurtulamayacağım galiba…
Sayfa 55Kitabı okudu
Kalbimde uzak hatıraların yâdı var.
Sayfa 51Kitabı okudu
Gözyaşları ruhu boğulmaktan kurtarır derler. Ah, bu yaşlar olmayaydı bilmem yaşayabilecek miydim?
Sayfa 30Kitabı okudu
Acaba ümitlerim böyle ebediyen karanlık mı kalacak? Onun da tatlı bir sabahı olmayacak mı?
Sayfa 30Kitabı okudu
Heyecan duymayan bir kalp ölmüş değil midir?
Sayfa 22Kitabı okudu
Dün sabaha karşı kendimle konuştum.
Ben hep kendime çıkan bir yokuştum.
Yokuşun başında bir düşman vardı;
Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum.
Sayfa 153Kitabı okudu
Şimdilerde pek az umudum kaldı. Önceleri aranıyordum, sürekli ortalıkta dolanıyordum. Bir şey bekliyordum. Ne? Hiç bilmiyordum. Yine de hayatın bundan ibaret olamayacağını, yani tam anlamıyla bir hiç olamayacağını, hayatın bir şey olması gerektiğini düşünüyordum ve o bir şeyin gelip beni bulmasını bekliyordum, onu arıyordum hatta.
Şimdi beklenecek bir şey olmadığını düşünüyorum
ve odamdan çıkmıyorum, bir sandalyeye oturup hiçbir
şey yapmıyorum.
Sayfa 81Kitabı okudu
– ben çabuk severim insanı belki bundandır çabuk yıkılışım
– elimde değil, böyleyim ben. acılarla geçen çocukluğum, yaşıyamadığım. ve o hep yaşıyamadıklarımla yoğrulu geçmişim, yeniyetmeliğim. gençliğimi eskiten rüzgar.
– aslında ben iyi değilim biliyor musun, kötüyüm, çirkinim, dost tutmıyan bir yüzüm var. benim yüzüm, korkutan hep. ve içimde hep o korku, ‘acaba’ diyorum... 'beni bir daha görse...'
-ben başkası için önemli bir insan olabilir miyim diyorum, ve artık başkası benim için önemli bir insan olabilir mi diyorum, ve artık ben kendim için bile önemli biri olabilir miyim diyorum.