Üzerine söyleyecek çok birşey yok, sanki mısır dokusuna oturtulmuş örneğine çok rastlanır türden bir suikast romanı.
Okurken insana Mısır mitolojisindeki tanrılar hakkında ufak tefek bilgiler sunuyor. O zamanki yaşam şeklini hakkını vererek yansıtmiyor. Mısır'da bulmuyorsunuz kendinizi o zamanki insanları tatmiyorsunuz.
Bir emek var şüphesiz fakat yine benzer dokuyu kendine kıyafet edinmiş Ebers'in Uarda adlı eserinde gerçek bir zaman yolculuğunun içindeydim. Benzer umutlarla kapağını açsam da bir hikâyenin verdiği hazdan öteye geçemedi.
Yazmadan evvel derince bir nefes almak zorunda kaldım. Düşündüm, Suc ve Ceza hakkında ne söylenebilir. Bir sürü şey söylenebilir, muhakkak. Yalnız söylenecek her söz kıymetli bir pırlantanın bakirdan alâlâde bir tabla üzerine yuzuklestirilmesinden daha güzel gorunebilir mi?
Hakkında belkide milyonlarca yorum yapılmıştır bugüne kadar. Zamanın
Gerçek nedir? <<Spoiler içerir>>
Kitabın başından sonuna macerası bu arayış üzerine kurulu. Gelecek sekillenebilir muhakkak, insanlar manipüle edilebilir muhakkak, hayat kisitlanabilir, kosullandirilabilir muhakkak peki gerçek nedir? Peki geçmiş değiştirilebilir mi?
Orwell'in insanin koyunsulugu üzerine kurguladığı, yöneten ile
Atsiz'dan ve onun eserlerinden bahsederken bence anlatının herhangi bir yerinde 'cesaret' kelimesini kullanmak kaçınılmazdır.
Kendi dönemi, kendi duruşu bir yana, toplumun tüm zamanlarının ne düşüneceğini onemsemeksizin mutlak bir aşkın peşinde okuyucuya ulaşma veya kendini kabul ettirme çabası gutmeksizin koşuyor bu eserinde..
Hemde nasıl bir
