Genç ve üretken (İkinci kitabı da çıktı ve her ay Youtube kanalında birden fazla yayın yapıyor!) yazar arkadaşımız Uğur Karabürk, ilk kitabı ile cesurca bir başlangıç yapmış. Yaptığı yayınlar ve yorumları ile sık sık “ana akım” dışında atımlar atarak kendine has bir çizgi oluşturan Karabürk, ilk kitabı ile bu duruşunu daha sağlamlaştırmış.
Kitabın avantajlarından birisi, kısa olması. Bizim nesil gibi, “benim “tuğla” tipi diye nitelediğim kitapları okumaya alışmış olanlar için bu ilk bakışta bir dezavantaj gibi gözükse de, konusu ve sunumu bakımından doğru bir tercih yapmış.
Kitabın konusu, intihar etmeye çalışan kahramanımızın Azrail ile birlikte geçirdiği son günlerini içeriyor. Her an ölümün kıyısında yaşayan bu karakter, yaşamın ve doğal olarak kendi hayatının varoluş nedenlerini sorguluyor.
Kitabı okurken, Jean Paul Sartre’dan Albert Camus’a kadar değişik yelpazede düşünür ve yazarların fikirlerinden esintiler gördüm. Bazı yerlerde, beni de gençken seyrettiğimi, İngmar Bergman’ın 1957 yılında çevirdiği “7.Mühür” filmini anımsatan cümleler bile oldu.
Bu kadar genç bir yazarın ilk kitabı için bence çok iyi bir başlangıç yapmış. İkinci kitabını aldım ve okumaya başladım. Devamının geleceğini düşünüyor ve heyecanla beklerken, başarılar diliyorum.
