BrsnKs bir yorumu yanıtladı.
Hiddet anneyi ele geçirdiğinde, kızı, anneyi inciten veya hayal kırıklığına uğratan herkesin vekili haline gelir. Çocuk, annesinin çözüme ulaşmamış tüm öfkelerini, kırgınlıklarını, yetersizlik duygularını ve reddedilme korkularını tetikleyerek, annesinin içindeki tüm çirkinlikleri boşalttığı, elverişli bir çöplüğe dönüşür.
Sayfa 140Kitabı okudu
Erkek çocuklar da bundan muaf değiller kanaatimce. Çocuk bu çöplüğe dönüştürülmeye çok elverişli bir kişi oluyor.
Okur Takip Önerileri
BrsnKs bir yorumu yanıtladı.
Neden mi değer vermeyenleri hayatımıza çekeriz? İşte bundan...!
Bir çocuk dünyaya geldiği zaman, ebeveynlerinden en çok ihtiyaç duyduğu şey sevgidir; yani şefkat, dikkat, ilgi, korunma, dostluk ve iletişim kurma isteğidir. Bunlar sağlandığı takdirde, bedenleri hayatları boyunca bu iyi anıları taşıyacaktır ve sonra yetişkinler olarak aynı sevgiyi kendi çocuklarına aktarabileceklerdir. Ancak durum böyle değilse, çocuklar hayatları boyunca ilk hayati ihtiyaçlarının tatmin edilmesine dair bir özlemle baş başa kalacaklardır. Hayatlarının geri kalanında bu özlem, başka insanlara yönelik olacaktır.
Buna karşılık, çocuklar “yetiştirme” adı altında ne kadar acımasız bir şekilde sevgiden mahrum bırakılır, yadsınır ya da kötü muamele görürse, yetişkin oldukları zaman -en çok ihtiyaç duyduklarında o sevgiyi vermeyen- aynı anne babaya ya da onların yerindeki kişilere o kadar çok bel bağlayacaklardır. Bu bedenin normal bir tepkisidir. Beden tam olarak neye ihtiyaç duyduğunu bilir, mahrum kaldıklarını unutamaz, mahrumiyet ya da boşluk oradadır, doldurulmayı bekler.
Sayfa 17Kitabı okudu
BrsnKs bir yorumu yanıtladı.
Gerçek şu ki iyi adam ya da kötü adam diye bir şey yok. İçlerinde iyilik ya da kötülük barındıran, yapılan eylemlerdir. İyi eylemler ile kötü eylemler vardır. İnsanlar sadece insandır, onları iyilikle ya da kötülükle bağdaştıran ise ne yaptıkları ya da yapmadıklarıdır. Gerçek şu ki sahici sevgiyi hissederek yaşanan bir an, en asil ya da en hain adamın bile kalbinde, hayatın anlamına dair bütün amacını ve işlevini yerine getirmiş olur. Gerçek şu ki hepimiz, her birimiz, her atom parçacığı, bütün galaksi ve evrendeki her madde Tanrı’ya doğru hareket eder.
Sayfa 178Kitabı okudu
