"Hareketler, davranışlar her zaman karakterden, yani bir varlığın kendine özgü ve bu yüzden değiştirilemez yapısından kaynaklanır ve onlar zorunlu olarak saiklerle uyumlu ve onların etkisi altındadır"...
Sayfa 199
Bir şey varsa,
Bir şey vardır.
Bir şey yoksa,
Çok şey vardır.
Çok şey varsa,
Bir şey yoktur.
Çok şey yoksa,
Bir şey vardır.
İnsanın en belirgin özelliği şudur;
İki ayaklı, nankör varlık...
Okur Takip Önerileri
Çok geçmeyecek aradan,
Şöyle diyeceğim.
Bulutlar açmadı,
Mavi gök orada mı?
Sayfa 117
"Ömrünüzü sustuklarınızı duyan biriyle geçirin "...
GeIecekse bekIenen, bekIemek güzeIdir. ÖzIeyecekse özIenen, özIemek güzeIdir. Ve sevecekse seviIen; o hayat her şeye bedeIdir....
"Ruhlarımız için en lüzumlu, en kıymetli olan şeyleri birbirimizde bulduktan sonra diğer teferruati görmemezlikten gelmek, daha doğrusu büyük bir hakikat için küçük hakikatleri feda etmek, daha insanca ve daha insaflı olmaz mıydı?"
Sabahattin Ali (Kürk Mantolu Madonna)
Birgün dediklerimi değil ,demek istediklerimi anlayacak bir erkek çıkmayacak mı karşıma! Hava kötü dediğimde sadece havadan söz etmediğimi anlamak bu kadar zor mu? İlle de, ben bu hayattan bıktım, türünde sözler mi etmeliyim? İşim çok dediğimde, bana sahip çıkacak bir erkeğe ihtiyaç duyduğumu anlayacak biri... Yanımda olmanı istiyorum diyemediğim için bu yağmur içimi ıslatıyor dediğimi nasıl anlamaz? Düpedüz, sarıl bana dedikten sonra, sarılmanın ne anlamı kalır! Olmayacak duaya âmin deme duygusunu yaşıyorum sürekli.
Sayfa 14 - doğan kitap yayıneviKitabı okudu
ne yaptın öyle...
Çok karışığım, bir yanım hâlâ gelmeni bekliyor, seni çok özlüyor, seni görmek için gidebileceğin her yere gidiyor... Ama diğer yanım kaçıyor senden, senden umudunu kesmiş, seni görecek korkusuyla yaşıyor. Ne yaptın bana daha doğrusu bize? İçimde iki kişilik yaratıp gittin. Ben ise sıkışıp kaldım aralarında neyin doğru neyin yanlış olduğunu anlayamıyorum...
Hüdayî türbedârı Mustafâ Bey kârı bu ebrû,
Kopartıp koklamak ister, gören her bir zen-i hûb-rû!!
Sayfa 47 - zen-i hûb-rû=güzel yüzlü hanımKitabı okudu
Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen boşuna yorma derdi, boş yere mağaramdan çıkarma beni.Alışkanlıklarımı, özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna...
OImuyor değiI mi? Size ɑcı veren hiçbir şeyi bir kenɑrɑ bırɑkɑmıyorsunuz!
"Dünyaya gözümüzü açıyoruz ve o anda, tüm yaşamımızı bağlayacak bir sözleşme imzalamış gibi oluyoruz, ne var ki günün birinde bir an gelir ‘bu imzayı benim yerime kim attı’ diye sorabiliriz".
Kirpiklerini Kıskanasım Geliyor, Mesela Gözlerine Benden Daha Yakın Diye..
''İkimizde aynı şehirdeyiz ve birbirimize varmamız için yarım saatten daha az zaman yeter.Buna rağmen o orada ben buradayım.Neden? Sebep yok..Ben burada ne yapıyorum ?Kendimi ve etrafımdakileri sıkmaktan başka ne işim var? Onun da orada pek lüzumlu şeylerle uğraşmadığı muhakkak.''
Yeteri kadar duyguya sahibiz ama onları ifade edecek kelimeleri kullanmıyoruz.
Sonuçta da duygularımızı yitiriyoruz.
Ben böyleyim işte. Bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret falan değil. İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile. Sadece bir yalnızlık ihtiyacı.
"Biliyor musun, insanları öldürüyorum portuga."
"Bunu nasıl yapıyorsun zeze?"
"Onları unutarak."
