Feride Yıldırım
@Dafs
Bizimkisi sadece bir palto meselesi...
Yüksek lisans
Ankara
37 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Göründüğün gibi ol. Ya da, daha basit bir şekilde söyleyecek olursak: Asla başkalarına göründüğün şeyden başka bir şey olduğunu düşünme
Sayfa 102Kitabı okudu
Bundan böyle insanları kafalarında ki papağa yada tırnaklarında ki kınaya bakarak yargılamayacağım.
Ben erken münzeviyim, o sonsuz münzevi.
Okur Takip Önerileri
Bertold Brecht Max Frisch’e diyor ki:
“Belki siz de günün birinde böyle ilginç bir duruma düşersiniz;
biri size ülkenizden bahsederken sanki size
Afrika’da bir yerden bahsediyormuş gibi dinlediğiniz duruma."
Söz gelimi Bay Düğme kara derili. O doğuştan böyle ve onun içinde garipsenecek bir yanı yok, öyle değil mi? İnsan niye siyah tenli olmasın ki? Ama ne yazık ki insanların çoğu böyle düşünmüyor. Sözgelimi kendileri beyazsa, tek doğru rengin kendi renkleri olduğuna inanıyor ve birilerinin siyah olmasına karşı çıkıyorlar. Çok üzücü ama insanlar çoğunlukla böyle mantıksızlar.
Sayfa 169Kitabı okudu
Horatius'un dizesini hatırladım: "Ölmek isteyeni kurtarmak, öldürmekle birdir."
İntikamın bile bir düzeyi vardı; alçakça olmamalıydı.
Çünkü insanları konuşarak tanıyamazsınız. Konuşmak, canlı yaratıklar arasındaki en etkisiz iletişim aracı. Dil yalan söylüyor, olanları çarpıtıyor, insanlığın hiç bıkıp usanmadığı klişeleri tekrarlıyor. Bu yüzden, insanları dinlemek onları anlamak için yeterli değil.
Aslında o toprakların sahipleri Kızılderililerdi, oysa uygarlık geldiğinden beri herkes onlara kötü davranıyordu.
Analar çocuklarını yaşasınlar diye doğururlar, dünyada mutlu olsunlar diye doğururlar.
Sayfa 94Kitabı okudu
"Hiçbir kadın suçlu olamaz. Suçlu olmak için erkek olmak gerekir."
Allah'tan korkmadıklarını, kafalarındaki yurtseverlik kavramının yoksulun, zenginin toprağını, onların kendi topraklarını savunmak için ölmesi gerektiği anlamına geldiğini hemen anlardım, çünkü yoksulun toprağı yoktu.
Senin suçun değil, bütün yetişkinlerde oluyor. İnsanlar büyüdükçe hislerine duydukları güven azalıyor. Görmedikleri, dokunmdıkları, işitmedikleri, koklamadıkları, tatmadıkları şeylere inanmıyorlar. Hayal kurma yeteneğini kaybediyorlar. Mucizelerin gerçek olamayacağını düşünüyorlar.
Sayfa 315
Bildiğin herşeyi göstermen gerekmez. Kibarlık değildir. Kaldı ki insanlar kendilerinden daha bilgili biriyle bulunmaktan hoşlanmazlar. Bu sinirlendirir onları. Doğru konuşarak onları düzeltemezsin. Öğrenmek istemiyorlarsa yapabileceğin tek şey çeneni tutup kendi dilini konuşmaktır.
Gözlerimi açar açmaz eski alışkanlık düşünmeye başladım. Bu günlük bir ümit var mı diye?
