Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
Duygu
Duygu
@Duy9u
44 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Kitap değil, taslak gibiydi. Haddinden fazla uzun bir taslak üstelik. SJ Maas kimilerine göre kraliçe olabilir ama sakız gibi uzayan serilerine layık gördüğü oldu bittiye getirilmiş mantık hatası dolu sonlardan sonra benim gözümde balonlar kraliçesi kendisi. Şu şöyle olmuş, bu böyle olmuş, şunun sebebi böyleymiş hmm... Kitabın son bölümünde hile kodu girilmiş oyun gibi bütün bölüm sonu canavarlarını tek tek yendiler ya, hokus pokus, aman da panzehir içtim hop, mantar yemiş Mario gibi güçlendim oley derken kitap bitti. Yani şu serideki sevişme sahnelerinin sayfa sayısını toplasak burdan Mars'a yol olur ama her şeyin parmak şıklatır gibi çözülmesine harcanan sayfayla Eskişehir'den Ankara'ya geçilmez, öyle bir oransızlık. Bu tarz kitaplar için yaşlandım galiba ya da belki Sarah bu tarz kitaplar yazmak için yaşlanmıştır, başını sonuna tutturamiyor çünkü.
Kitap için "saf romantizmin altın oranı" denmesi komik. Eleştiriden ziyade dümdüz ve gerçekçi olarak söylemek istediğim, bu bir soft porn öykü, son bölüme kadar hikayenin işleyişi ön sevişme ve finalde aşk(!) Klişe mi, evet. Kötü mü, sayılmaz. Türünün örneği, pek bir şey beklemeden okuyabilirsiniz. Sarah Maas aynısını içine fantastik öğeler katıp bin sayfa yazarak satıyor, alıcısı da eksik olmuyor. Bence vampire zombiye bulaşmadan yuz elli sayfalık ev arkadaşı fantezisi daha makul hem de zamandan tasarruf:) Arada sos niyetine kadınların iş hayatında karşılaştığı sorunlar, çevrecilik vs bir şeyler eklenmeye çalışılmış en azından o yüzden altı puana kıydım. Keyifli okumalar.
Sonunu bildiğin bir öyküyü okurken de ağlar mısın? Madeline Miller öyle ustaca anlatmış ki...
Epik öykülerin bugüne kadar yan rollerde bahsedilen karakterlerin bakış açılarından anlatılması güzel. (Kızların Suskunluğu da çok iyiydi örneğin) Patroklos'un dediği gibi, öldürdükleri ile mi hatırlanmalı kahramanlar?
Kitapta eşcinsellik var diye inceleme yazanlara bir haberim var bu arada; görmezden gelseniz de, protesto etseniz de, eşcinsellik var. Dünyada, doğada, tarihte... Kimin kime aşık olduğu değil meseleniz. Erkeğin erkine zeval gelmesinden korkuyorsunuz. Bu aralar başkasına karışmanın da bahanesi oldu, "ben anneyim/babayım" denilince akan sular durmalı herhalde:) Kitap zaten yetişkinlere hitaben yazılmış, çocuklara değil. Yani çocuğuma okutmam demek manasız. Yaşına göre kitaplar okusun zaten, kan gövdeyi götürüyor kitapta, eşcinselliğe mi takıldınız? Çocuklarınızı her yerde karşımıza çıkan eril küfürlerden, tecavüz espirisi yapan davarlardan, cinsiyetçi oyunlardan koruyor musunuz? Asıl tehlike onlarda, çocuklar eşcinselliği öğrenmez bu bir seçim değil, yönelimdir. Ama kadını mal olarak görmeyi, erkek olduğu için kendini hak sahibi sanmayı çevresinden öğrenir.
Not: Thetis'in oğluna ve oğlunun aşkına burun kıvırıp, bebekken annesinden alıp kilden şekil verir gibi büyüttüğü torununun narsist tecavüzcü bir ergene dönüşmesine ne demeli?
Okur Takip Önerileri
Öncelikle, bu kitabı okumak isteyenlere tavsiyem, kesinlikle satın almayın. Varsa kütüphaneden alın, bir arkadaşınızdan ödünç alın, ama lütfen bu berbat çeviriye beş kuruş vermeyin. İddia ediyorum daha kötüsü bulunamaz, ben çevirmenin yerinde olsam bu çeviride adım geçiyor diye utancımdan aynaya bakamam. Tamam kitapta +18 kısımlar maşallah gümbür gümbür ama bu çeviri öyküyü afedersiniz ama yazarın betimleme gücünün ötesinde becermiş!
Neyse kitaba dönersek, Nesta kızımız analiz edilmiş, irdelenmiş, pohpohlanmış, Allah ne verdiyse yüceltilmiş. Yazarın huyu zaten, içinden çıkılmaz durumlar kurgulayıp, bir karakteri her derde deva şekilde yeteneğe boğarak hoop her şeyi düzelttiriyor. Hokus pokus
Kitabın büyük bölümü Nesta cadalozunun travmaları, depresyonu vs ile geçiyor. Yalnız öyle bir depresyon ki, insan ilişkileri sıfır, libido ilişkileri yüz derece:) Neyse ki kızımız sevişe sevişe, dövüşe mövüşe kendi terapisini kendi uyguluyor da dünyayı kurtarabiliyor. Kıyamam
Seri kitaplara bir kez dalınca yarım bırakamıyorum. Bu serinin ikinci kitabı gerçekten güzeldi diye hatırlıyorum, özellikle klişe olmamasını ve sonunu çok beğenmiştim. Yazarın iki atımlık barutu vardı da kesesinden mi harcadı bilmiyorum ama tadında bıraksa, noktayı koysa daha iyi olur sanki. Tavşanın suyunun suyu oldu iyice.
Kitabın konusundan bahsetmeyeceğim, zaten ilk altı kitabı okuyan okurun son kitabı es geçmesi beklenemez. Dex de bunun rahatlığıyla bu kitabı basmış olacak ki berbat bir iş çıkarmış. İnsanın yaptığı işe hiç mi saygısı olmaz? Artık kötü çeviriyi de geçtim, Google translate tadı vermesi de bir yana, isimleri karıştırmak nedir? Sanki tüm ana karakterlerin isimleri arasından tombala çekiyorlar, Meave'in lafı Manon'un, Elide'in tepkisi Aelin'in oluyor. Bu serinin başına gelen en kötü şey Dex'in eline düşmek olmuş.
Yani yazar çıksa dese ki finali kuzenim yazdı, inanırım. Üzerine düşülmesi gereken konular inanılmaz yüzeysel geçilmiş, savaş sahneleri özet geçilmiş sanki. Aldrik iki ders veriyor Vhalla strateji uzmanı kesiliyor, imparatoriçe çipi taktı kıza Aldrik. Yazar bizi diplomasi dersleriyle sıkmak istemememiş olacak ki dersten sonraki ödül ile pekiştirme kısımlarına atlamayı seçmiş, hatunun dersleri hemen kapmasına şaşmamalı:) Sondaki savaşa hiç girmiyorum, sayı ve güç üstünlüğü karşı taraftayken bizimkilerin ordusu "kararlılıkla" ilerlemeyi sürdürmüş. Oldu da bitti maşallah. Kimse kusura bakmasın ama bu kitabın eli işte, gözü oynaşta.
Kitabı okuyup bitirmiş ve sevmiş olanlar bu incelemeyi okumasın lütfen, bir de spoiler sevmeyenler.
Gerçekten emeğe saygı filan ama yani, bu kadar aptall bir sonuç bölümü nasıl tasarlanabildi bilmiyorum. Vhalla nasıl Victor'u Aldrik sanabilir, ki en yakın arkadaşlarından biri su şeysi değil mi bunun, ilizyon filan? Geçen kitapta o baltayı saklayıp korumak için bilmem kaç bin yıllık yerinden çıkaran küçük hanım, al sen götür baltayı teslim et Victor beyimize, bir de üzerindeki büyüleri çöz, aferin kızıma. Kitabı özetleyeyim:
Sıradan günler, aşk acısı, günlük işler, aşk acısı, kankalarla takılmaca, aşk acısı, sevilen bir karakterin durduk yere zank diye ölmesi, aşık avutmaca, dünyanın en salak tuzağına düşmece, ölümden dönmece ve kapanış.
Giriş kısmı fena değildi, gelişmenin ilk kısımları da sürükleyiciydi diyebilirim. Gerçi karakterler bu tarzda yazılmış birkaç kitaptaki karakterlerin hepsini birden andırıyordu. Bir de çeviri nasıl yapıldıysa, yani bir saç rengi iki bölüm önce kahverengi, iki bölüm sonra platin nasıl olabiliyor acaba, veya kızın tekini bir karakter kanca burunlu, diğeri kalkık burunlu olarak nasıl tanımlamış olabilir? Ama en kötüsü...
Spoiler
.
.
.
Madem kullanmayacaktı bu kızçe neden kitabın başında kendini paraladı o büyülü yüzüğü çalmak için? Yahu görünmez kılan yüzük var parmağında, dekor diye mi taktın, kullansana! Tamam çerez diye okuyoruz ama kaju görünümlü leblebi niye?
Bu kadar gömdükten sonra ikinci kitabı okuyacağım bakalım gelişme var mı
Kitabı beğendim, o yüzden önce olumsuz eleştiri ile başlayacağım:) Yoğun spoiler içerir...
Anlıyorum büyünün doğası kızımız için esas oğlandan(100'lük ihtiyar ancak taş esas oğlan, amman şeker oğlan) ve saraydaki diğer büyücülerden farklı işliyor, peki ama bu kadar doğaçlama biraz fazla değil mi, her attığı tutar mı, bu kız Yaga'nın reankarnesi
İlk kitaptaki korku ve gerilimi beklemeyin. Aslında genel olarak ilk kitap çok daha iyiydi. Alexis ve kardeşini ilk kitaptan tanıyor olmasam, çok da ilgimi çekmezdi başlarına ne geldiği ya da geleceği. Özellikle Alexis çok pasif kaldı bu kitapta. Tuzağa düşmüş gibi yaparken tuzağa gerçekten nasıl düşülür kamu spotu... Bile bile lades... Duvarı gördün frene bassana evladım... Puanım yedi. Biraz ilk kitabın hatırına; biraz da kendini okuttuğu, sürükleyici olduğu için.
Bitsin istemedim. Bittiğine üzüldüm ve yine son sayfanın son cümlelerini okurken, bir sonraki kitaba başlamak için müthiş bir istek duydum. Witcher Serisi bunu çok iyi yapıyor, Sapkowski okurunu daha fazlasını isterken bırakmakta uzman. Çeviri de ustalıkla yapılmış, kitabın hakkını vermiş.
İlk kitaba göre ilerleme olduğunu söylemeliyim. Olaylar biraz hız kazandı. Bir de kahramanların başlarına gelecekleri önceden tahmin edemesek ne güzel olurdu. Bol bol ipucu verilirken kendileri nasıl hiç bir şeyi fark edemiyor, hayret!
Harry Potter'ın daha yaramaz versiyonu dersem Nathaniel'e haksızlık olur mu bilmem. O daha çok minik bir vicdanlı hırs abidesi. Boyundan büyük işlere kalkışan kahramanımız ağzı muzip cin Bartimaeus'u da peşinde sürüklüyor. Bartimaeus'un dipnotları da hoş olmuş. Ben beğendim tavsiye ederim. Her yaştan okura keyif verebilecek bir kitap.
Yeni Başlayanlar İçin İlma, Evrenin Kitabi
Spoiler içerir.
Kitap beni biraz yordu, yazarı yabancı olsa yarım bırakabilirdim ama sonunu görmek istedim. Türk yazardan fantastik kurgu eseri okumak hoş doğrusu. Kitabın yazıldığı koşulları da öğrendiğim için bir parça da gururlandım. Serinin diğer kitaplarını da okumayı planlıyorum. Bu kitaba dönersek, kitaptan ziyade senaryo olarak yazılsa daha iyi olurmuş diye düşünüyorum çünkü zaten bir filmin sahneleri anlatılır gibi yazılmış. Derinliğine çok inilmemiş olayların, karakterler başlarına gelen felaketleri çok çabuk atlatıyor. Ve sıradan bir genç birkaç dakika içinde aşık olup, bir kaç gün içinde annesinin ölümünü unutabiliyor mesela. Köyünde sakin sakin yaşarken bir anda deneyimli savaşçıları yenebilecek beceriler beynine yükleniyor. Ne zaman biraz sarsılacak gibi olsa bileğindeki taş, power bank gibi devreye giriyor. Sadece kendisi değil arkadaşları da şerbetli, o kadar insan ölüyor bizim ismini bildiklerimize bir şey olmuyor. Yanlarina aldıkları küçük kız birkaç sayfada bir sinsice kıs kıs gülüyor ama kimse fark etmiyor. Sözcük seçimi aynen böyle, kaç kez "kıs kıs" yazılmış ben sayamadım. Bazı kalıplar çok fazla tekrar edilmiş. Bir de bilgelerin konuşmaları vaaz gibi. Olayların temposu hiç durulmuyor ama ne zaman bir soluk alma fırsatları olsa din dersi molası veriyorlar. Umarım seriye temel olsun diye yapılmıştır ve diğer kitaplarda bu bilgiye boğma durumu tekrarlamaz.
Çeviri kötüydü. Sanki kelimeler çevirilmiş ama cümle yapısı İngilizce mantığında kalmış. Bazı insanlar yabancı bir dili çok uzun süre kullanır da artık düşünürken o dilde düşünür, kendi dilini kullanırken zorlanmaya başlar ya hani, sanırım çevirmen buna benzer bir durum yaşamış. Yani okurken düzelterek okuyor insan, bu da tadını kaçırıyor.
Çeviriyi bir kenara bırakırsak hikaye fena değildi. Sona doğru biraz sıkıldım gerçi. Yazar da sıkılmış sanki biraz. Özene bezene değil ödev yapar gibi bitirmiş son kısmı.. Kötü karakter resimden çıkınca çerçeve çok boş kaldı bir anda, keşke o noktadan sonra fazla uzatmadan kitabı bitirseymis yazar.
Ne kadar vasat bir seri sonu oldu bu böyle! Bu seride zekice kurgulanmış ayak oyunları olurdu, öyle ki serinin bir kitabını bitirdiğimde klişe kısımlarını affetmiş olurdum. Hatır için çekiliyordu, hadi bunlar da kitap çok satsın diye sos olmuş, neyse diyordum. Abartılı cinselliği(erotizmden değil karakterlerin abazanlık dozundan bahsediyorum), esas adamın alfa erkek pozları, baş hatunun alfamın bebişi-bebişimin alfasıyım tarzı kamyon tamponu çıkartması tadında ilişki anlayışı... Gerçi hakkını vermek gerek ilk kitaptan son kitaba bir değişim var eniştede, kükremeler azalmış, bölgesini işaretleme çabalarına girmemiş. E zaten sekiz kitaptır ensesindesin kızın, artık zamanı gelmişti. Neyse... Yazar bize bu tarz maskülen karakterleri yutturmak isteyen her yazar gibi acıklı bir geçmiş ve ara sıra gösterilen incelikleri es geçmediği için hor görmedik, bağrımıza bastık bu çifti ama hani bizim akıl oyunları? Tatmin oldun mu ey okuyucu?
Bir diğer konu da kitabın çevirisi. Yavan. Özensiz. İngilizce Epub ile Türkçe kitabı karşılaştırdım okurken; hani altyazılı bir film izlersin de karakter bir torba laf eder, kısacık bir cümle çevirirler ya özetler gibi, aynı o tarz. Çevirmen sağolsun okumuş bize özetlemiş diyalogları. Ama başlangıç seviyesinde bir Türkçe kullanmış ki ayıp olmasın. Puntoyu büyüt, boşlukları arttır; al sana 600 küsür sayfa. Arada isimleri karıştır Ahmet'in lafını Mehmet'e söylet, hiç sorun değil canım biz anlarız. Çeviri iyi olsa en azından okuması daha zevkli olurdu. Dokuzuncu kitap ya, el insaf!
Kanatlar ve Küller Sarayı
Sarah J. Maas'ı severim ama ilk kez bir kitabını okurken sıkıldım, özellikle orta kısımlarda içim daraldı. İkinci kitabın sonu bende büyük merak uyandırmıştı. Sanırım beklentiyi fazla yüksek tuttum. "Her derde deva Feyre" takıntısı da kabak tadı verdi. Sevemedim karagözlüm, üzgünüm.
