Mehmet Kaya
@Eng_teacher
Şiire Beş Kala Youtube Kanalının Kurucusu
MEBde İngilizce Öğretmeni
Anadolu üniversitesi
Gaziantep
Hatay, Dörtyol, 5 Ağustos 1986
402 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Konuştuklarımızın çoğunda düşünce yarı yarıya katledilir. Çünkü enginlerin kuşudur düşünce, kelimelerin kafesinde kanatlarını açsa da uçamaz.
Gerçek anlamda sevgi, diğer insanları da kendimiz kadar sevebilmeyi içerir, kendimizden çok ya da kendi yerimize değil.
Kitaba harcadığımız parayı, atlar için harcadığımızla kıyaslarsak, yerin dibine girmemiz gerekmez mi? Kitap sevene kitap delisi diyoruz. Kimseye at delisi dediğimiz yok. Kitap yüzünden sefalete düşen görülmemiş. At uğrunda iflas eden edene...
Okur Takip Önerileri
" Yarın öldüğümüz zaman biri bize sorsa: ' Dünyada neler gördünüz? ' dese herhalde cevap bulamayız. Koşmaktan görmeye vaktimiz olmuyor ki..."
En son ne zaman içinizdeki küçük kızın saçını okşadınız?
VI
Onu ben çocukluğumdan,
İlk rüyalardan tanırım.
Yalnız yürüdüğüm zaman
Odur arkamdaki adım.
Onun korkusu, içimde
Ürkek bir dünya yaratan...
Ömer haykırır gibi tekrarladı:
"Evet, evet onun korkusu... İçimde bu ürkek dünyayı yaratan onun korkusu... Bu ben değilim... Ben başka bir şeyler olacağım.... Yalnız bu korku olmasa... Hiçbir şeyi bana tam ve iyi yaptırmayacağına emin olduğum bu şeytandan korkmasam..."
Sayfa 51 - YAPI KREDİ YAYINLARI
xıı
Size bunları niçin mi anlatıyorum? Sebebi var!.. Bir türlü yukarı çıkıp perişan odama sizinle beraber girmeye cesaretim yok... Orayı gördükten sonra benden tiksineceksiniz sanıyorum..."
Sayfa 110 - YAPI KREDİ YAYINLARI
Yalnızlığa övgü
Mutluluğun gözü kördür,
Yalnızlık sağır.
Ondandır biri tökezleyerek yürür
Öbürü uykusunda bile bağırır.
Mutluluk yalnız kendisini görür;
Unutur bu yüzden ilkin kendisini.
Yalnızlık kendi tutukluğunda özgür,
Boyuna bekler dönsün diye sesini.
Mutluluk alışır kendisine, ölümden beter;
Borçsuzluğuyla övünür, ama kedisi doğurmaz.
Yalnızlığın gidecek bir yeri yoktur;
Boyuna kapısına döner, açan olmaz.
Mutluluğun mezarları, yalnızlığın heykeli var..
Her ikisinin de saksılarında çiçek.
Biri hep başka bir renkle solar,
Öbürü ise ha açtı, ha açmayacak.
Sayfa 49 - YAPI KREDİ YAYINLARIKitabı okudu
Uzun Bir Öykü
Hiç kimsenin kafesine
Koyamayacağı bir kuş..
Kaçmasını öylesine
Uçmasını böylesine
Unutmuş.
Bir insan sesine
Gelip konmuş.
Sayfa 18 - YAPI KREDİ YAYINLARIKitabı okudu
Yeninin Gelenekleşmesi
Eskiden oyun oynadığımız ağaçlıklı bir alanda beton yığınlarının yükselmesini istemiyoruz. Okul dönüşlerinde kenarına ilişip erik yediğimiz bir duvarın yıkılmasını istemiyoruz. Yeni bir yol açmak adına bir ağacın kesilmesini hoş karşılamıyoruz.
Sayfa 87 - YAPI KREDİ YAYINLARIKitabı okudu
Kozayı Çatlatmak
... bir canlı kanatları çıktığı anda onları denemelidir. Düşe kalka da olsa...
Sayfa 63 - YAPI KREDİ YAYINLARIKitabı okudu
Yeninin Gelenekleşmesi
Vazgeçemediğimiz tutkulardan biri de, geçmişe özlem duymak. İstediğimiz kadar gelişmiş olalım, gerçekleri olduğu gibi gördüğümüzü, kabul ettiğimizi, dünyaya ayak uydurduğumuzu ileri sürelim, yüreğimizde yine de bir hoşgörüsüzlük tohumu kalıyor çoğu çoğu kere, en ufak bir engele tosladı mı, hemen bencilliğe dönüşen, bu bencilliğin özürlerini de büyük bir beceriyle bulmamızı sağlayan bir hoşgörüsüzlük tohumu.
Sayfa 87 - YAPI KREDİ YAYINLARIKitabı okudu
Dünya bir misafirhanedir.
İnsan ise onda az duracaktır ve vazifesi çok bir misafirdir ve kısa bir ömürde hayat-ı ebediyeye lâzım olan levazımatı tedarik etmekle mükelleftir.
"Tebeşirle çizilmiş bir seksek oyunu kadar uçucu bir çizgisi var hayatın. Farkında olmadan basıyorsun çizgiye. Kızıyorlar anında. "Yandın!" diye atılıyorsun oyun dışına."
"Ertelemek, yaşamın mayasını kaçırır. Kızdıysan bağır, sevindiysen söyle, özlediysen arkasından koş."
