Zaman yırtılıyor. Çocukluğun puslu toprakları nerede? Ya o karanlık uzaydaki eliptik güneşler nerede? Boşluğa düşmüş yol nerede? Mevsimler anlamlarını yitirdi. Yarın? Dün? Bu sözcüklerin anlamı ne? Yalnızca şimdik, zaman var. Bir bakıyorsunuz kar yağıyor. Bir bakıyorsunuz yağmur. Güneş açıyor, rüzgar esiyor.
Tüm bunlar şimdide. Bunlar olmadı, olmayacak Şimdi var. Hep var. Hepsi birden var. Çünkü olaylar bende yaşıyor, zamanda değil. Ve bendeki her şey şimdiki zamanda.
Yazar olmak için yalnızca yazmak lazım. Tabii kimi zaman yazacak sözü kalmıyor insanın. Hatta kimi zaman da söylenecek sözün oluyor da, nasıl söyleyeceğini bilemiyorsun." "Peki ya en sonunda yazdıklarından geriye ne kalıyor?" "Hiç ya da hemen hemen hiç. Bir veya iki sayfa yazılı kağıt, altında da ismim.
Sayfa 61Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ağaçlar belki aynı, ama kuşlar kesinlikle değil. O kadar yıl geçti ki. Bir ağaç ne kadar yaşar? Bir kuşun ömrü ne kadardır? Hiçbir fikrim yok.
Ya insan ne kadar yaşar? Bir sonsuzluk boyu sanırım.
Sayfa 285Kitabı okudu
insanoğlu bu dünyada bir de savaşmıyorsa,ne işe yarar? Ottan çöpten ne farkı olur?
Sayfa 14 - Yapı Kredi yayınlarıKitabı okudu
Eylem
, 2023 okuma hedefini ekledi.2023 OKUMA HEDEFİ
3/20 kitap - %15 tamamlandı
3 kitap okudu
20 kitap
903 sayfa
0 inceleme
4 alıntı
Bir kedinin, köpeğin, uçan kuşun,neyin üstüne bu kadar varırsan birincisinden korkar,ikincisinde...Üçüncüsünde canını dişine takar kaplan kesilir... Parçalar seni. İnsanların üstüne bu kadar varmamalı
Sayfa 142 - Yapı Kredi yayınlarıKitabı okudu
Zaman geçtikçe,birlikte yaşarken ve genetik değişimler olurken, vicdanımızı giderek damarlarımızda dolaşan kanın rengine ve gözyaşlarımızın tuzuna buladık, bu da yetmiyormuş gibi, gözlerimizi içimizi gören birer aynaya dönüştürdük, sonuçta gözlerimiz, ağzımızla inkar etmeye çalıştığımız şeyleri çoğu zaman hiç çekincesiz gözler önüne serer hale geldi.
Sayfa 25
Eğer ruhum bir yerde durabilseydi, kendimi denemekle uğraşmaz, bir karara varırdım; ancak durum sürekli bir arayış ve varoluş içinde.
Dünya hiç durmayan bir salıncaktır: Orada her şey, toprak, Kafkasya'nın kayalıkları, Mısır'ın piramitleri, hem etrafındakilere birlikte, hem de kendi kendine sallanır durur.
Bir şey koparır bizden, yıllar akıp giderken
Başkasının felaketinin, kendi mutlulukları anlamına gelmesinin tuhaf hüznüne kapıldı ikisi de.
Sayfa 124 - inkılap yayıneviKitabı okudu
İnsanı boğan su o canlıyı yaşatıyor, kendisini yaşatan hava o canlıyı boğuyordu. Anlaşılmaz bir şeydi bu.
Sayfa 97 - inkılap yayıneviKitabı okudu
Yani korku sizlere zarar vermez, düşlerin zarar veremediği gibi.
Sayfa 97 - Türkiye iş BankasıKitabı okudu
Bir yanda avlanmanın, her şeyi önceden tasarlamanın, yabansı sevinçlerin, ustaca davranışların pırıl pırıl dünyası vardı. Bir yanda da özlemlerin, yenilgiye uğrayan sağduyunun dünyası.
Yan yana yürüdüler. Ayrı ayrı yaşantıları, ayrı ayrı duyguları olan iki kıta gibiydiler; bir ilişki kurulamıyordu aralarında.
Esen meltemlerin, bağırıp çağırmaların, yüksek dağa yandan vuran güneş ışınlarının arasında dostluğun, birlikte bir serüveni yaşamanın, hoşnut olmanın, o gözle görülmeyen garip aydınlığı, o büyüleyici havası, bir kez daha sardı iki çocuğu da.
ithaka’ya doğru yola çıktığın zaman
dile ki uzun sürsün yolculuğun
serüven dolu, bilgi dolu olsun
ne lestrigonlardan kork,
ne kikloplardan, ne de öfkeli poseidon’dan.
bunların hiçbiri çıkmaz karşına,
düşlerin yüceyse, gövdeni ve ruhunu
ince bir heyecan sarmışsa eğer.
ne lestrigonlara rastlarsın,
ne kikloplara, ne azgın poseidon’a,
onları sen kendi ruhunda taşımadıkça,
kendi ruhun onları dikmedikçe karşına.
O anda kadını toplumdan çıkararak dışlayan islam dünyasıyla, uygarlığı kadınla birlikte kuran hıristiyan kültürü arasındaki fark somut olarak belirdi gözümün önünde. işte en temel sorun, en temel farklılık buydu. sadece erkeklerin rol aldığı, kadınların eve kapatıldığı ya da örtüler altında gizlendiği bir toplumda uygarlık kurulamıyordu"