Ah Raif Efendi diyerek başlıyorum incelememe, hepimizin içindeki Raif efendilere hitaben..
Havranlı Raif Efendinin, Berlin'de bir sanat galerisinde gördüğü tabloyla başlıyor olaylar. Kürk Mantolu Madonna adındaki bu portre onu kendinden geçiriyor ve ressamıyla tanışınca portreyle aynı kişi olduğunu görüyor. Ressam Maria ile olan arkadaşlıkları ; aşkın iyileştirici gücünü ispatlayan türden. Maria ; hiçbir erkege güvenmeyen, birini sevebileceğine dair umudu olmayan biriyken Raif ile beraber sevmeyi öğreniyor. Raif ise hayattan zevk almayan silik bir tip iken onunla beraber yaşamı keşfediyor ve yaşamla birlikte kendini yaşamda anlamlı kılıyor. Sonra Raif'in babasının ölümüyle Türkiye'ye dönünce Raif ; mektuplarla devam ediyorlar bu ilişkiye. Raif onu Türkiye'ye çağırmak için maddi olarak kazanç sağlamaya çalışırken mektupların kesilmesi onu derinden yıkıyor. Marianın onu terk edişi ile beraber tüm hayata tüm insanlara küsüyor. Bu küskünlükle kurduğu yuvasında da saadet bulamıyor ve sığıntı gibi yaşamına devam ediyor. Çok sonra ortaya çıkıyor ki ; Maria ona ihanet etmemiş, ondan olan çocugunu doğururken vefat etmiş..
Sonu üzücü bitse de ; insana dersler veren bir kitap.. Sevmek insanı nasıl bambaşka biri yapar, bir insanın sevdiğine kırılınca nasıl hayattan kopabileceğini, sevince insanın gerçeği tam bilmeden nasıl kafasında kurup buna göre karşısındakini yargılayabileceğini ve daha fazlasını gözler önüne sermiş Sabahattin Ali. Yüreğine sağlık
