Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
MerveT
MerveT
@Mervetysi
Ben bu hayatta en çok öğrenmeyi ve öğretmeyi sevdim..
Sonsuza kadar öğrenci olmaya aday bir öğretmen...
Kitap, çay , çiçek ve çocuk kalbi sever.
Küçük bir anı defteri... Kendime notlar . . .
Matematik Öğretmeni
Lisans
117 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Çocuklara yönelik olsa da anne ve babalar özellikle biz öğretmenlerin okuması gereken komik , eğlenceli , ders verici bir kitap.
Büyüdükçe çocukluğumuzu unutup ondan uzaklaşıyoruz . Halbuki bizler de çok yakın geçmişte çocuktuk. Çocukların gözünden bakılan kitapları seviyorum. Emeğine sağlık Aziz Nesin...
Sürekli çocuklarından şikayet eden arkadaşlarımın okumasını tavsiye ederim. Ya ama daha çocuk bunlar diye tepki verdiğimde içlerinden sen de yaşayınca anlarsın dediklerine eminim :) Şermin duygularıma tercüman olmuş tatlı bir hikayeyle birlikte... Sıcacık , küçüçük bir kitap.
Bu eseri incelemeye benim bilgim , tecrübem yetmez. Okuyun ve okutun. Sadece üzerimde bıraktığı etkilerden bahsetmek istiyorum. Cümleleriyle bana aşk yaşatan kitap. Aşk sadece insana duyulmaz. En son bu hissi "İçimizdeki Şeytan " kitabında yaşamıştım. Ruhumda müthiş bir heyecan ve çoşku yarattı.Kısacık olmasına rağmen tekrar tekrar okuyup allahım nasıl bu kadar harika anlatabilir bir insan duygularını diyerek geçirdim vaktimi. Sanat dedikleri bu olsa gerek. Daha lisedeyken okumuştum ama şuanki ben ile okumak ayrı keyif verdi.
Yedi yıldır acısını çektiği bir hastalık ve hala umutla direnmeye çalışan genç bir delikanlı. Bir taraftan da içinde yaşadığı aşkı , heyecanı. Hastaların yaşadığı durumları kıcasık bir kitapta anlatmış anlatabilmiş ve bu bize geçiyor. En son okuduğum Ayfer Tunç kitabı ile kıyaslıyorum da cidden vasatmış Osman. Kitap seçimlerimde daha dikkatli olmalıyım. Herkesin kitap okuma tarzı farklı elbette.
Yudum yudum içilen zevkini çıkarıp tadına vardığım bitmesin istediğim bir kahve tadındaydı. Alıntı yapmaya doyamadım. Daha fazla Peyami Safa okumalıyım.
Okur Takip Önerileri
Psikolojik olarak buhranlardaysanız ve çabuk etkileniyorsanız okumanızı tavsiye etmeyeceğim bir roman. Şebnem ‘ in hayatını okumak beni çok üzdü. Şebnem’e hem üzüldüm hem de yer yer ona sitem ettim. Kendi hayatını daha da beter etmeye çalıştığı için kızdığım anlarım oldu. Ama onu yargılamak bana düşmez. Kimse sınanmadığı günahın masumu değildir.
Mafalda'yı okurken yıllar önce evde eğitime gittiğim görme engelli öğrencim hep aklımdaydı. 7 yaşında görme yetisini kaybedip karanlığa mahkum olan buna rağmen hayata dair hayallerine tutunan güzel çocuk. Sadece görememek de değildi sorunu. Hiçbir şekilde mikrop kapmaması gerekiyordu. Evden bile çıkamıyordu. Mafalda öğrencimin yanında daha iyi durumdaydı hatta.
Onun yanına her gittiğimde bana hayat dersi veren kocaman yürekli öğrencim. "Ne güzel bahar geldi , dinle hocam bak çocuklar ne güzel top oynuyor dışarıda onların seslerini dinlemek bana huzur veriyor. Havaların ısındığını anlıyorum camı açıp. " Bu cümleleri çoğu kez gözüm yaşlı dinlemiştim ondan. Şimdilerde genç bir delikanlı oldu. Hüznümü bile sesimden anlardı. Kalbiyle görüyordu. Malesef kitabın yazarı da ona benzer bir durum yaşamış ve bu kitabı yazmış. Hayat herkese ayrı ayrı sınavlar sunuyor. Küçük bir kız çocuğunun karanlığını okurken duygulanmamak elde değil.
Yaşadığımız her anımız aslında birer mucize. Ancak insanın doğasında alışmak ve unutmak var.Nefes almak , görmek ,duymak , konuşmak yani sıradan zannettiğimiz her şey birer mucize. Bunların farkındalığına vararak yaşamalıyız. Çok kıymetli hocam Senai Demirci der ki ; Aynaya bak, gözbebeklerinin ta içine bak. Sen bir mucizesin , teksin biriciksin, yaradanın tercihisin ki var olmuşsun.Retinandaki DNA başka kimsede yok. Kendi mucizeni farket. Farkındalıklarınla yaşa. Hayret ve minnetini yitirme.Şükret...
Ah Şermin hem güldürdün hem de aşırı duygulandım son cümlelerinde. Yüreğine, kalemine sağlık iyi ki senin gibi bir yazar var ülkemde çok seviyorum kitaplarını. Öğrencilerimle oluşturduğumuz kitaplıktan sıra sonunda bana da geldi " Oh ne âlâ memleket " kitabında. Yarın onların gözlerinin içine bakıp kitabın bende bıraktığı etkiyi , heyecanımı paylaşacağım. Okuyanlar da benim gibi beğenmişlerdir eminim. Daha okumayan varsa da heyecanımı görüp merak edecektir. Harika bir etki bıraktı bende. Mahalleden arkadaşlar ve konuşmak yok kitaplarını biraz çağrıştırdı. Onları da severek okumuştum.
Ancak sadece çocuklar değil tüm yetişkinlerinde okumasını tavsiye ederim. Benim gibi bir yanı çocuk kalanlar hiç beklemeden okusunlar :)
İyi ki öğretmenim , iyi ki öğrencilerimle bahçede ip atlayıp , top oynayıp, saçımı örmek isteyene tamam deyip sevinçle oturmuşum hemen yanına. İyi ki onlara komik hallerimi anlatıp güldürmüşüm.İyi ki onları sinemaya götürüp kış bile olsa külahta dondurma yeyip , acayip mekanizmalara binip çığlık çığlığa bağırmışım...Kar yağınca idareye rağmen bahçeye çıkarıp kardan adam yapmışız. Her piknikte saatlerce onlarla olmuşum. Komik pozlar verip anılar bırakmışız. Beni aldı götürdü son 10 yılıma. İyi ki içimdeki çocuğu öldürmeyen bir öğretmen olmak için uzun bir yoldayım. Yolumu seviyorum.
İyi ki öğretmenim..
Kitap bitti ben de onunla beraber kaldım öylece. Neden daha evvel okumamışım bilmiyorum. Hatta başlayıp yarım bırakmıştım. Böyle bir eseri incelemek benim haddime değil elbet.Kendime not bırakıyorum. Ancak kalbime saplandı bir acı. İnce Memed , Hatçe , Iraz hepsi ayrı ayrı parçaladı yüreğimi.
İnsanların kanını emen bir düzene karşı koyan yiğit Memed İnce Memed ... Köylünün üzerine kara bir bulut gibi çöken Abdi Ağa. Gariban , sevdalı Hatçe. Hepsi ayrı ayrı derinden etkiledi beni. Abdi Ağalar bitti mi şimdi diye sordurdu bana. Günümüzde yok mu sanki. Dünyanın adaletsizliğine , kadınların sürekli maruz kaldıkları aşağılanma ve şiddete , insanlara eşya kadar bile değerin verilmediği yerlere gitti aklım ve kalbim. Sonra dedim ki umutsuz olma Abdi Ağalar var olsa da İnce Memedlerde hep var olacak. İyi insan olmak için mücadele yolundan asla vazgeçme.
Kitabın içinde yaşıyormuşcasına bize duyguları geçirmeyi başaran bir anlatımı var. Merak ettiğim için elimden bırakamadım. Çukurovada ve dağlarda İnce Memed ile beraber mücadele ettim. Kalbim onların acısıyla ve hüznüyle doldu.Benim gibi daha okumayıp bekleyen varsa biran önce bu eseri okuyunuz diyorum.
Beyhan Budak dinlemeyi çok severim. Sanki karşımda ve bana yine anlatıyor gibi hissettim. Sıcak , içten ve akıcı bir kitaptı. Verdiği dersler çok kıymetli. Notlar alarak okudum.
Kendini tanıma yolculuğuna çıkmış insanların sevebileceği, daha bu yolculuğa çıkmayanların ise epey faydalanacağı bir kaynak kitap .
Bana yeniden hatırlattığı kıymetli şeyler ;
Hayatta yaşadığımız acılar vardır ve gelip geçerler. İnsan her zaman mutlu olamaz mutsuzlukta tıpkı mutluluk gibi bizim içindir. Umut etmekten vazgeçmemeliyiz. Ancak savaşmamamız gereken durumlar da var. Onların farkına varıp enerjimizi yok yere harcamamalıyız. Vazgeçmek esas erdemdir bazı durumlarda. Bunların arasındaki farkı kavramak gereklidir. Değiştiremeyeceğimiz şeyleri kontrol etmeye çalışıp kendimizi bizi yıpratan döngülere atmamalıyız. Seçim yapmak bizim elimizde. Huzur veren, güven veren insanları ve ortamları bizler seçebiliriz. Ailelerimizi seçemediğimiz gibi onları değiştiremeyiz de. Fedakarlık ve iyilik yaparken dengeli şekilde yapmalıyız. İnsan her zaman fedakarlık yaparken içinde bir yerlerde karşılık bekler çünkü. Karşılık bulamadığında da öfkeye kapılabilir. Kötü sandığımız olayların bile arkasında bize öğrettiği bilgelikler vardır. Yaşadıklarımızı birer öğretmen olarak görmeliyiz. Kendimizi unutmadan yaşayıp , kendimize anlayışlı bir dost gibi davranmalıyız. Hatırladıklarımdan cümleler...
Emeğinize sağlık hocam, teşekkürler.
Mini mini beşlerimin kitaplarından fena sayılmaz. Bana böcek çocuk ve dönüşüm kitaplarını çağrıştırdı. Hayal gücünün kullanıldığı kitapları seviyorum. 4 , 5, 6. sınıflara okutulabilir.
Uzun zamandır bekliyordu kitaplığımda. Normalde öykü okurken zorlanıyorum ve isteksiz oluyorum. Derinleşmek istiyorum bir hikayede ama çabucak bitiyor diğerine odaklanamıyorum.
Bunda da aynı şeyi yaşadım ancak aşırı etkilendiğim için bir türlü sonrakine geçemedim. Bir yazar azıcık sayfada ancak bu kadar iyi anlatabilirdi anlatmak istediğini. Ve özellikle bazı hikayeleri beni kalbimden vurdu. Birkaç kere okuduklarım oldu içinden.
Genellikle mutsuz evlilikler ,arada harcanan çocuklar ve çocukluk yılları , üzeri sır gibi örtülüp normal gibi görünen ama arkasında bambaşka hayatların olduğu yaşam öyküleri , sıradan zannettiğimiz çok da önemsemediğimiz kıyıda köşede kalmış insanların hayatlarına dokundurdu bizi.
Kalemine sağlık çok seviyorum yazarın kendisini. Belkide benim yaşamımda çok fazla yeri olduğu içindir bilemiyorum bazı öykülerde aşırı duygusallaştım. Hayatın içinden hatta tam da orta yerinden bir öykü kitabı...Okuyunuz
Öğretmenim bunu da okuyun artık cümlesine dayanamayıp başladığım sıcacık bir kitap. Okuyan öğrencilerimin hepsi çok sevdiler sıra bana geldi. Çocuk kitaplarını çok seviyorum. Ebeveynlerin de okumasını istediğim anlamlı bir kurgusu var. İnternet bağımlısı bir çocuğun öyküsü.
Dünyanın telaşına kapılıp , sadece para kazanarak çocuklarına gelecek sağlamak isteyen anne babalar ne çok şey kaybediyor aslında farkında bile değiller. Psikoloğum der ki önce eş sonra çocuklar ve sonra da iş gelmeli sıralamada. Ancak anne babanın birbirine sevgi dolu olduğu evlerde çocuklar huzur duyuyorlar. Kitapta bu düşünceyi örneklemiş. Tavsiyedir.
Umutsuz olduğum bir anda okumaya karar verdiğim bir kitaptı. Martin Eden 'i bitirip dibe vurduktan sonra iyi geldiğini söyleyebilirim. Herkesin kitap okuma ve inceleme amacı farklı. Ben kendime not bırakmak için yazıyorum buraya. 3 yıl önce bir psikolog tavsiyesi olarak almıştım ama zamanı şimdi gelmiş. Okudukça bana neden tavsiye ettiğini anladım.
Hayatta mücadele etmemiz gereken durumlar var ancak birde kabullenmemiz gereken durumlar da var. Bazı şeylerle baş edemiyoruz bunun yerine kabullenip acımızla büyümemiz gerekiyor. Bizim elimizde olmayan , değiştiremeyeceğimiz acılarımız üzerine güzel dersler veriyor.
Yazar gerçekten benim içinde çok kıymetli bir insan. Ona hayran oldum. Kamplarda yaşam mücadelesi vermiş ve buna rağmen üretmekten vazgeçmemiş. Yaşadığı kötülükler sonrasında kötü olmayı değil iyilere destek olmayı tercih etmiş. Nice insan bunun tam tersini yapıyor. Acısına karşılık acı çektiriyor.
Her insanın acısı biriciktir kendisine özeldir. Kimsenin acısı başkasıyla kıyaslanamaz. Aynı şekilde anlam arayışlarımızda birbirimizden farklıdır. Sürekli bu hayatın ne anlamı var diye sorgulayan bana , sorgulamak yerine bu sorunun muhattabının kendim olduğunu kavramam gerektiğini söylüyor.
" Her insan yaşam tarafından sorgulanır ve herkes , sadece kendi yaşamı için cevap verirken yaşama cevap verir; sadece sorumlu olarak bunu yapabilir. Bu nedenle logoterapi insan varoluşunun özünü, sorumlulukta görmektedir . "
Acılarımızla yeniden doğmak dileği ile...
Ruhsal olarak umutsuz olduğum şu zamanımda okudum ve beni iyice dibe çeken bir kitap oldu :) ama geç kalmışım okumaya herkes mutlaka okusun diyebilirim harikaydı.
Dünyanın adaletsizliği ,yaşam savaşı veren çocuklar , korkunç ailelerin elinde büyümek zorunda olanlar , açlıktan ölen insanlar , üzerine bombalar yağarken doğup yaşam savaşı
Kendisi ile bir söyleşide tanışmak nasip olan Tuğba Hocam'ın kitabını severek okudum. Hem meslektaşım hem de zümreyiz. Bir matematik öğretmeninin kaleminden eser okumak beni çok mutlu etti.
Kitaptan notlar alarak yavaş yavaş okumak istedim. Hatta çok sevdiğim kısımları okurken öğrencilerimle yapmaya da çalıştım. İçlerinden en çok sevdiğim
Konusundan haberdar olarak seçmedim ancak tam da hislerime göre bir eser çıktı karşıma. Daha yeni kendisiyle tanışma cesaretine ulaşmış biri olarak yalnız olmadığımı hissettirdi bana.
Yaşantılarımız nedeniyle kendimizi bastırmalarımız , sevilmeme korkumuz , onaylanma ihtiyacımız , terkedilme yalnız kalma endişemiz , toplum tarafından dışlanmama isteğimiz ve taktığımız onlarca maskeler...Bunların hepsini 70 sayfada anlatabilmek nasıl bir beceri gerçekten şaşırıp kaldım. Duyguların anlatıldığı kitaplara bayılıyorum. Kahramanın hislerini inceleyip bize aktarırken kendimizi sorgulamamızı da sağlıyor.
Onu öyle iyi anlıyorum ki artık gökyüzünü seyretmek, toprağın kokusunu içime çekmek , hiç tanımadığım hatta tanıyamayacağım insanlara yardım etmek paha biçilemez bir duygu. Yaşamak değil de yaşadığını hissetmek en büyük huzur.
Oscar Wilde ' ın sözü geldi aklıma " yaşamak çok nadir rastlanan bir şeydir , çoğu insan sadece var olur "
