Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Nisbet Gültepe

Nisbet Gültepe
@Nisbety
Dostoyevski bir zamanlar “ Beni korkutan tek şey çektiklerime değmeyecek olmaktır.” demiştir.
Reklam
Biri bize Dostoyevski’nin insanın hemen her şeye alışabilen bir varlık olarak tanımlamasının anlamını sorsaydı derdik ki “Evet,insan neredeyse her şeye alışır ama bunun nasıl olduğunu bize sormayın.”

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Kadın: “Sat” dedi,”Sat!Sat da biricik keçiyi,bir damla katıktan da olalım.”
Reklam
Şükrü Tufan,soykırımın ortasında kimsesiz kalmış Boşnak çocuklarının ‘bonbon’ isteyişlerinden öyle etkilenmişki, artık cebinde şeker olmadan sokağa çıkmıyor.
Yalnız bir tek şeyin açıkça farkındaydı ,kendi mutlak yalıtılmışlığının.Dünya altından kaymış ve yalnız bırakılmıştı.Her zaman bunun olacağından korkmuştu,ölümden korktuğundan da çok.Ölmek, kendini yitirmek ve diğerlerine katılmaktır.O ise kendini kurtarmış,diğerlerini yitirmişti.
Öyle sıcak bir günde öldü ki babası,ölümü bu nedenle unutulmaz oldu.Ne zaman sıcaktan konu açılsa komşular neydi o babanın cenazesindeki sıcak dediler.
Ve üstelik yorgun olmaya hiç hakkımız yok mu? O kadar şarabı içen biz değil miyiz?
Reklam
Herkesin önünde üzeri bol kremalı bir Viyana pastası yememesi için profesörü uyarmak gibi saçma bir dürtüye kapıldı;yoksa pastayı bıyığından temizlemek için uzun uzun taraması gerekecekti.
“Eskiden bizler de, yani filler de birer küçücük karıncaydık.Sonra çalışarak, sonsuz bir çaba harcayarak fil olduk.Onun için sayın karınca atalarımız, size atalarımız diye sesleniyorum şimd, bu andan sonra.Çünkü sizler fillerin soylu ataları olan karıncalarsınız.İşte bizler,bu soylu karınca ırkından gelerek fil olduk.O ırk, o karınca ırkı ne mutludur ki, az bir çabayla soyları fil olabilir! “
Hüzün geldi
Türküler bitti Halaylar durdu Horonlar durdu Al damar, mor damar, şah damar sustu Bahçeler put kesildi birer birer Meyveler salkım saçak taş. Bir bulut uçardı Başıboş bedava Yandı kül oldu. Hüzün geldi başköşeye kuruldu Yoruldu yüreğim yoruldu. Ağaç büyür arkasında koşamam Kervan yürür peşi sıra düşemem Yıldız akar uçsam da yetişemem. Hüzün geldi başköşeye kuruldu Yoruldu yüreğim yoruldu.
Geçmiş,hiçbir zaman unutulmuş değildir. Geçmiş, geçmiş bile değildir. William Faulkner,Bir Rahibeye Ağıt
48 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.