Nihat FIRAT
@Sipitama
Bazen öyle bir özlersin ki; özlenen bilse, yokluğundan utanır.
Finans
İstanbul
581 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Tüm kainat,
Yaslı bir mateme bulanmış...
Bir veda,
Bir göç telaşı her yer de.
Mevsim sonbahar.
Höyükteki nar ağacı,
Çoktan sarardı.
Amaçsız bir yaprak,
Kapıldı rüzgara.
Hüzünlü bir nağme duyuldu,
Çok uzaktaki bir yerde.
Ötede bir kuş,
Kanat çırptı isteksizce.
Uyuşuk karınca,
Varmak üzere yuvaya.
Mevsim sonbahar.
Artık veda zamanı.
Ben üşüdüm.
Nihat FIRAT
Bir kitap okudu
191 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Gürültü patırtının ortasında sükunetle dolaş; sessizliğin içinde huzur bulduğunu unutma. Başka türlü davranmak açıkça gerekmedikçe herkesle dost olmaya çalış. Sana bir kötülük yapıldığında verebileceğin en iyi karşılık unutmak olsun. Bağışla ve unut. Ama kimseye teslim olma. İçten ol; telaşsız, kısa ve açık-seçik konuş. Başkalarına da kulak ver.
Hatalarımın farkına varıyorum ama onları düzeltmiyorum.
Bu sadece yazgımızı görebilip, onu değiştiremeyecek oldu-
ğumuzu doğrular. Hataların farkına varmak, yazgıyı tanı-
mak ve onları düzeltme konusundaki yeteneksizliğimiz
yazgının gücüdür. Hataların farkına varmak ağır bir ceza-
dır. Kendini doğru görmek ve diğer herkesi suçlamak,
yazgıya karşı zafer kazanıldığı yanılsamasında teselli bul-
mak daha kolay olacaktır.
Sonra, gene kendi kendime, “seni sersemletmelerine izin verme” dedim.
Günün birinde âşık olup da, karşılık olarak ‘hayır, hiçbir zaman, asla’
sözlerini duyacak olursan sakın boynunu büküp vazgeçme!
Onu o kadar uzun süre seveceğim ki, sonunda o da beni sevecek.
İçimizden geçen düşünceler dışardan görünüyor mu ki? İnsanın ruhunda koca bir ateş yanıyor olabilir, ama hiçbir zaman kendi kendisini ısıtamaz onunla; gelip geçenlerse yalnızca bacadan çıkan cılız dumanı görürler ve yollarına devam ederler.
İnsan okumasını öğrenmek zorunda, tıpkı görmeyi, yaşamayı öğrenmek zo-
runda olduğu gibi...
Tüylerini dökme -tüy değiştirme- vakti kuşlar için neyse, biz insanlar
için de düşkünlük ve mutsuzluk dönemleri aynı zor zamanlar. Böylesi bir
tüy dökme döneminde ömrü billah kalabilir kişi, ya da atlatır, yenilenmiş
olarak yaşama döner.. Ama ne olursa olsun, başkalarının gözü önünde yapı-
lamaz bu, çünkü hiç de eğlenceli bir şey değil... Öyleyse saklanmaktan baş-
ka çare yok.
“Düşünce namusu, kültürün tarlasında biter. Olgun insan, kültürlü insan, kendisi için yaşayan insan değildir. Düşünceleri için, düşüncesinin namusu için yaşayan insandır.”
“Düşünce namusu olmayan yerde, bir daha söylüyorum, hiçbir iyilik bitemez.”
Bir kitabı okumaya başladı
“Onunla vedalaşmayacağım; hiçbir şey beni, her şeyi değiştiren ama sonucu etkilemeyen kadın gözyaşlarından ve kadın yakarışlarından daha fazla iğrendirmez. Onu sevdim, ama şimdiden sonra ruhumu artık bağlayamaz. Bir Tanrı olsaydım Neptün’ün bir su perisi için yaptığını yapardım ona: Bir erkeğe dönüştürürdüm onu.”
