Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Su
Su
@Su12s
1328 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Mutlu insanlar bile bazı zamanlar çekilmez oluyorlar.
Bir insana olan duygularımızın yerini başka insanların duygularıyla kapatmaya çalışmak, onun açtığı yaralara başkasını sarıp sarmalamak, onun çektirdiği ızdıraba hiç utanmadan karşındakini ortak etmek, onu unutmaya çalışmak için bile hemen karşımızdakine sokulmak, ondan göremediğin sevgiyi karşındaki insandan yüzsüzce istemek, onun için ağlıyorken senin için gözyaşı dökene yüreğindekileri açmak...
İçimden bir şeyler kopup gitti kitabın sonunda..
Bende çaresiz hissettim sevgili dostumuz gibi benimde en az onun ki kadar yüreğim sızladı, sanki benimde yollarımı çıkmazlara sürüklemişler gibi nefessiz kaldım, dostumuz adına ben yoruldum..
Nastenka..Çok farklı bir karakter.. Sanki her insanın da içinde bir Nastenka varmış gibi..
Hepimizin daha siyah bir tarafı vardır kendi mutluluğumuz için başkasını harcarız, insanlarla olan ilişkilerimizi çıkarlar üzerine kurarız..
Aslında bu hepimizin karması..
Ya daha karşılaşmamıssındır ya da çoktan harcanmışsındır..
Sevgili Doğa; Vazgeç insanlardan.Onlar senden vaz'geçti çünkü...
Bitmeyen savaşın şimdi kim kazananı?
Korkmadın mı?
Verdiğin aldığından az niye?
Sana emanet olan bu dünyaya,doğaya,hayvanlara bu kadar kötü davranıyorken kendine insan mı diyorsun..
Politika,siyaset,para,güç bunlar mı seni insan kılan şeyler bunlar olmadan insan olamıyorsun değil mi çünkü sen insan olarak içindeki hayvani içgüdünü bunlarla dizginlemeye çalışıyorsun.Peki bu sömürdüğün doğa senden bunun hesabını sormaz mı?
Durdur bu dünyayı!!
Şimdiye kadar okuduklarımın arasında en iyi çevre romanıydı insanın ekosisteme nasıl düşmanca davrandığının yazıya aktarılmış haliydi.Bu taş toprak bize emanet ve biz hala işleri nasıl daha da çıkılmaz hale getirsek diye uğraşıyoruz.Hala haberlerde hayvanların öldürüldüğünü görüyoruz hala ormanların-ciğerlerimizin-yandığını görüyoruz hala para peşinde koşan varlıkların yerlere tükürdüğünü hala ve hala insan olamayışımızın kanıtlarını haberlerde izliyoruz peki ne mi yapıyoruz gerçekleri terk edince sanki bir şeyler değişecekmiş gibi arkamızı dönüp başkalarının ses çıkarmasını bekliyoruz..
Utanmazsın insanoğlu,çok utanmazsın!!!!
Yüreğimin öfkesini dilim söylemek zorunda!!
Hırçın Kız..
Bu zamana kadar okuduklarımın içerisinde en iyilerindendi dediğim bu güzel eser..
Hırçın kızın filmini izlemiştim çok güzeldi her şeyi ile.. Sonra filmi araştırmaya başlayınca filmin William Shakespeare'in Hırçın Kız adlı tiyatrosundan uyarlama olduğunu öğrendim hemen hırçın kızı aldım.
Okurken gülme krizine de girdim,sinirlendiğim yerlerde oldu bağıra bağıra Katherina'ya saydım da...
Kişilik olarak katherina da kendimi gördüm her şeyiyle maruz kaldığı ithamlar,iğnelemeler..
Evet sert birisi olabilir zor bir insan olabilir hırçın olabilir asabi olabilir topluma ne! Bundan size ne!!
Herkes uysal yumuşak başlı itaatkar olmak zorunda değil bana göre bir şeyleri hemen kabul eden uysal kendi halinde insan olmak daha korkutucu..Sanki öyle olursam daha da toplum gibi olacakmışım, topluma benzeyip toplumun yargılarını sırtlamak zorunda kalacakmışım gibi geliyor Katherina'yı kitabın sonuna kadar desteklerken kitabın ortalarına doğru yavaş yavaş durulmaya başladı ondan sonra sayfa 124-125'te ki muhteşem(!!!) konuşmasını yaptı..Yıkıldım.
Bir kadın olarak toplumun bizi istediği kılıfa sokmaya çalışmalarından,yargılamalarından,ee kadın dediğin sessiz uysal olur demelerinden artık bıktım.
Hayır efendim yok öyle kadın istediği gibi asi de olur asabi de olur feminist de olur özgür de olur toplum yargısıymış,ahlak kuralıymış sökmez artık yemezler......
Okur Takip Önerileri
Ölüme düşen yok olmaktır..
Ne oldu şimdi?
Ölüm nedir?
Farklı farklı birçok cevabı burada sıralayabiliriz.
Kimimizin günahıdır,kiminin hayatı,kiminin aşkı,kiminin derdi..
Peki bir gün ölüm insanlardan vazgeçerse ve onlara hatırı sayılır bir zaman boyunca uğramazsa ne olur? Bir zaman sonra bir anda ortaya çıkıp toplu katliamlar yaparsa katliam dedim ama sessiz sessiz,gizli gizli,bir de üzerine sana son günlerini yaşamak için bir zaman biçerse,ölüm mü sonunu getirir hayatın yoksa senin hayatım dediğin zaten çoktan bitmiştir de ölüm mü kapanışı yaptırır insana?
Peki ölüm de çaresiz kalır mı? Aslında tanrı ölüme de bir kader yazmış mıdır?
Daha da karıştırayım ortalığı peki ölüm aşık olabilir mi?
Kader,irade..Aslında ölüme de tahsis edilmiş olabilir mi?..
Çok farklı bir deneyimdi benim için.Başında virgülden nefret etme sebebim olsa da,kafamı karıştıran,ne düşüneceğimi ne diyeceğimi şaşırtan bir eserdi.Ben kendi kafamda çok farklı bir son hazırlamışken Jose Saramago ters köşe yaptı nasıl bağladı nasıl bitirdi hala şoktayım.Bir deviri bitirdi Jose...
Belki bu şiir yarımdır?
Hangimiz deliyiz?
Kim akıllı,kim deli..Bize kalsa çok akıllıyız değil mi?
Ya tam tersi bir durum varsa ya asıl deliler bizlersek ne olur?
İnsanın akıllı olduğunu konuşması mı belirler,hareketleri mi,yazdığı kitaplar mı,yazdığı şiirler mi,duygularını yansıtma biçimi mi?
Kusura bakmayın ama hepimiz deliyiz..
Asıl gerçekleri gören biz değiliz,o DÖRTDUVARA kapatıp deli dediklerimiz,deli sandıklarımız,yargıladıklarımız,hiçbirimiz göremiyoruz gerçeği belki de onlar gördükleri için deli diyoruz,Bize ulaşmalarına izin vermiyoruz onları öyle kabullenemiyoruz.Ne yaşıyorlar dinlemiyoruz,çığlıklarına kulaklarımızı kapatıyoruz,aşklarına gönüllerimizi..
Okurken nasıl yazmışlar,nasıl sevmişler ki bu kadar acı çekmişler,nasıl dışlanmışlar ki bu kadar kopmuşlar hayattan,nasıl susturulmuşlar ki kağıtlara sığınmışlar demekten alamadım kendimi..DELİ diye nitelendirdiğimiz bu insanların aslında belki onlara bir şans verilse bir Atilla ilhandan bir Nazım hikmetten bir Yahya kemalden bir Necip fazıldan farkının olmadığını her satırında gösterdi bana..
Belki de ellerini uzatmış bizi bekliyorlardır?.
Zaten içinizden kim ister ki sevilmeyi?
Kimsin sen Pessoa?
Hayatıma,hayallerime,yaşanmışlıklarıma,umutlarıma bu süslü cümlelerinle nasıl bu kadar derinden dokunabildin.İnceleme yapmayı sevmiyorum ama sana karşı sorumluluğummuş gibi hissettiğim için yazıyorum.Yaşarken mi öldün,öldükten sonra mı gerçek anlamda yaşamaya başladın bilmiyorum.Ama benim dünyamı değiştirdin,her satırı her cümleyi her harfi ilmek ilmek kalbime işledin.Ne yaşadın ki bu kadar canın yandı,ne gördün ki bu kadar isyan ettin ne duydun da susmayı öğrendin sana ne yaşattılar ki kabuğuna çekildin..Ama benim diyebileceğim tek şey iyi ki yazmışsın..Hep farklı olarak kalacak bu kitap bende, yeri çok ayrı..Hatta her yılın aralık ayında tekrar başlayacağım bu satırları okumaya dedim ya yüreğime dokundun..Farklı bir yolculuktu benim için burada da en büyük teşekkürü tabi ki sana edeceğim..
F.P
Kadın varsa toplum vardır...
Hiçbir kadın bir şeye zorunlu değildir; istemiyorsa çıkıp gezmez,konuşmaz,evlenmez ...
Bu kitap bir kadının felsefe anlayışını baştan aşağı değiştirebilecek güçte bir kitaptı.Günümüz kadınlarının okuması gereken ama özellikle günümüz erkeklerinin kafasına çiviyle çakılması gereken bir roman...Yobazlıktan ölmek üzere olan insanlara ders niteliğinde.Bana göre şuana kadar okuduğum en güzel kitaptı,bu dünya kadınlarla ilgili bazı şeyleri kabul etmek zorunda artık...Bir şeye asla zorunlu tutamazsınız kadınları bizler sizin kurmalı oyuncaklarınız değiliz kendinize başka oyuncaklar bulun.....
Bu kitap diğer Canan tan klasikleri gibi olmayacaktı bu kitabı elime aldığım andan itibaren farklı deneyimlere sahip olacağımı gerçekten hissettirmişti.Hepimiz merak etmişizdir bir bağımlının hayatını,neden bu yolu seçtiğini, bu acizliğe nasıl dayandığını, bu kitap bence tüm sorulara cevap bulmuş.Beğendim mi beğenmedim mi bende bilmiyorum ama benim için farklı bir değere sahip eroinle dans.Korkularıma gelecek planlarıma gölge de düşürdü diyebilirim dediğim gibi farklı bir dünyaya yolculuk yaptırdı bu kitap bana,bir anda birçok duyguya ev sahipliği yaptım.Gerçekten herkesin okuması gereken bir kitap yaşadığımız o toz pembe hayattan alıp bizi kül rengi bir yaşama davet ediyor, kitap sonunda ya düşüncelerinle birlikte aklanıp çıkıyorsun ya da bataklıktan çıkamıyorsun
Bir çocuk kitabı nasıl yüreğe bu kadar derinden dokunur MUCİZE bana bunu çok güzel gösterdi.Çok iyi geldi aslında hepimizin nasıl yetiştirilmesi gerektiğini ama nasıl yetiştirilemediğimizi,küçükken bile insanları belirli kalıplara sığdırmaya çalıştığımızı,görünüşüne bakarak hemen iyi ya da kötü diyerek damgaladığımızı,yüreğimizin çocukken bile nasıl kirlenebileceğini bana kanıtlamış oldu.Mucizeye çok önyargıyla yaklaşmıştım ''Aaa herkes okuyor zamanımızın DEĞİŞİK Kitaplarından biridir..'' gibi bi düşünce yüzünden okumamakta çok direttim..Ama o düşüncem bile bir önyargıydı.Hepimiz önyargılıyız hepimiz..Kitap bitince kendi kendime ne kadar gururlusun burnun havada ama sen kimsin kim??? gibi sorular sormaya başladım.Aslında nasıl yetiştirilirsek hep öyle kalacağımızı gösterdi sevgi ve saygı ile büyütülürsek insana,doğaya,hayvanlara,evrene de öyle yaklaşacağımızı,ama küçükken bile bazen kafamıza işlemeye çalıştıkları küçükte olsa kötü düşüncelerimizin bizle birlikte büyüyeceğini anladım.Bana bunu çok güzel kanıtladı MUCİZE...Yüzünün değil YÜREĞİ Güzel insanların bu dünyayı kurtaracağını bir kez daha anladım.Hiç birimiz harika değiliz ama en azından Yüreğimizi iyileştirerek o yolda ilerleyebiliriz.....
Bizi bizden daha iyi biliyorlar;Mesnevi'yi de,Rubaiyat'ı da,Gazaliyi'de,Farabi'yi de bizden daha çok okuyorlar;bizi bizden daha çok takdir ediyorlar;bizim bizden daha büyük bir düşmanımız yoktur efendim,yoktur....
