Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
yavuz şen
yavuz şen
@YavuzSen
21 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
what is matrix ya da biz neye inanalım?
alman polisiye-gerilim yazarları psikiyatri eksenli hikayeleri seviyorlar galiba. Terapi de bu tür bir kitap. baştan söyleyeyim kitabı beğenmedim. neden bu kadar iyi puan almış bilemiyorum. neden beğenmediğime gelince... kitap son 20 sayfaya kadar Dr. Larenz'in gözünden olayları anlatıp bize bir hikaye anlatıyor. Kızı kaçırılmış/kaybolmuş, inzivaya çekildiği bir adada tanımadığı bir kadın kızının nerede olduğuna, nasıl öldüğüne dair ipuçları veriyor. aslında buraya kadar kitap gerilim türü için görevini yapıyor, okuyucuda merak uyandırıyor/gerilim had safhada. ama birden olaylar gelişiyor gelişiyor ve pat diye doktorun aslında hasta olduğunu, anlatılan hikayenin çoğu kısmının hastalığın etkisi ile kafasında oluşan görüntüler olduğunu, 4 yıldır hastanede yattığını, kızının ölmediğini ve asıl suçlunun (ortada suç var mı o da belirsiz) karısı olduğunu anlıyoruz. ne alaka? tamam, polisiye-gerilim kitapları okuyucuyu şaşırtır, sonları sürprizle biter, katil görünen değildir çoğu zaman ama bunun da bir mantık silsilesi takip etmesi gerekmez mi? anlatıp anlatıp sonunda, hepsi bir hayal diyip konuyu bambaşka bir finale taşımak saçma olmuş. en azından aralarda bunun ipuçları olması gerekmez mi? okumasam da olurdu.
tamam acıklı ama yeterli mi?
kitabın yorumlarına bakılırsa konusu 2.dünya savaşı sırasında küçük bir çocuğun başından geçen dramatik olaylar.. ama anlatılan birbirinden dramatik yer yer iğrenç olayların savaşla bağı çok zayıf. çocuğun başından geçenler veya yaşadığı yerlerde insanların birbirine yaptıklarının savaşla veya nazilerle ilgisi çok kurulamamış. yer yer mide bulandıran detaylar okumayı zorlaştırıyor. okumasam da olurmuş. (5/10)
çok ilginç bir kitap. nesi ilginç derseniz, cümlelerin rap şarkısı gibi olmasından tutun kitabın yarısına gelince kurgu mu bunlar yoksa anlatılan hikaye doğru mu çıkmazına girmek, googledan ana karakterin anlattığı olayları aramak gibi birçok şey ilginç.
kitap yakın zamanda ülkemizde kıl payı ünlü olamamış ama gidip uzakdoğuda iyi bilinen bir manken olan anakarakterin başından geçenleri anlatıyor. manevi dünyası iş hayatına 180 derece açı yapmış ana karakterin bata çıka murat menteşe kadar uzanan hikayesi epey ilginç ve yer yer komik.
rap tadında okurken rahatsız oldum açıkçası, bu tarzın kitaba-okuyucuya katkısını tam bilemedim ama ilginç bir deneme olmuş. anlatı9lanlar klasik murat menteş tadında komik, absürt ve keyifli. bence okuyunuz (7/10)
Okur Takip Önerileri
Daha önce İhsan Oktay Anar okumuşlar için, yazarın büyüklere masal tadında üslubu, bol bol eski kokan terimleri sürpriz sayılmaz. denizcilik terimlerine amattan aşina olanlar için o kısım da çok sorun olmayabilir. ama ya başta ya sonda ya da ilk geçtikleri yerlerde dipnot olarak bu terimlerin kısa açıklaması olsa daha da güzel olurdu. ama bilmemek sorun olmuyor, aşağı yukarı tahmin edilebiliyor. yazar masalsı havada gerçeküstü olayları gayet akıcı ve ayakları yere basar şekilde anlatıyor. çok ilginç bir stili olan yazarın daha üretken olmasını ve 8 yıl daha bekletmemesini diliyor, kendisine iyiki varsın diyorum.(puan 7,5/10)
kendimizi kandırabilsek
kitap rus işgali öncesi afganistanın önde gelen ailesinin çocuğu emirin evin hizmetçisinin oğlu -yaşıtı- hasan ile olan arkadaşlığı (?) ve sonrasında ABDye gitmek zorunda kalması ile hasana ilişkin vicdani muhasebesini konu alıyor. bu noktada devreye taliban dönemi giriyor. hem afganistanın yakın tarihini de hafiften görmüş oluyoruz.
uçurtma avcısı içimizdeki kötü insanın nasıl da canlı ve esas biz olduğunu yüzümüze vuruyor. basit hesaplarla bir başkasının canının yanmasına seyirciyiz. biz istediğimiz zaman arkadaş biz istediğimiz zaman hizmetçi olmasını istiyoruz karşımızdakilerin. moda deyimle herkes haddini bilecek (ya da "herkese haddini ben bildiririm"). ama işte bazen vicdan bu duruma isyan ediyor ama heyhat omuz silkip bana ne diyoruz çoğu zaman. hepimiz emir "ağa" gibi değil miyiz? emir olmak yetmiyor, illa ağa olacağız. belki emir de ABDye gitmek durumunda kalmasa hayatına girecek yeni hizmetçileriyle vicdan muhasebesi yapmadan devam edecekti hayatına. ABDde "öteki" olmak, köşkteki ötekilere empatiyi tetikliyor. belki kincilik var ruhumda ama emirleri affedemiyorum, bizim yerimiz kaybedenler kulübü :)...
Her Temas İz Bırakır
kısa kısa polisiye hikayeler tadında yarı adli-bilimsel tarih içeren güzel bir kitap. suçluyu bulmak kadar suçluluğundan emin olmak da adaletin temel görevi. kitap bu görev için parmak izinden zehir analizine tarihsel olarak ilerleme nasıl oldu onu konu ediniyor.
Dizisi daha iyi olan bir kitap
"Damızlık kızın öyküsü", günümüze çok uzak olmayan bir zamanda ABD'de dini kökenli bir örgütün silahlı darbe yaparak yönetimi ele geçirmesi neticesinde günlük yaşamın bambaşka bir hal almasını konu edinen oldukça ilginç bir kurguya sahip. ülke ismini Gilead olarak değiştirirken ülkede kadınlar her konuda geri planda tutuluyor. Ülkede
Edebiyatımızın önemli isimlerinden Tarık Buğra'nın bu eseri, küçük bir Anadolu kasabasının perspektifinden ülkenin tek parti döneminden çıkma denemesi olan serbest fırkanın kuruluşunu anlatıyor. kasabada tek partiden duyulan rahatsızlık, daha kurulmadan iki partiye ayrılan halkın birbirine düşman oluşu, aile içi çatışmalar ve bu gerginliklerle eş zamanlı olarak kasabadaki kuraklık oldukça güzel anlatılmış. insanlar bir yandan siyasetle gerilirken bir yandan da tarlasını sulayacak yağmuru beklemenin sıkıntısı iç içe geçmiş. kitapta dikkat çeken hususlardan biri ülkenin sorunlarının mikro düzeyde kasaba üzerinden anlatılmış olması. zengin-fakir uçurumu, merkezi yönetimden duyulan rahatsızlıklar, yeniliğe özlem, korkulan yerel bürokratlar, ne şiş yansın ne kebap zihniyetinin halk tarafından içselleştirilmiş olması kitapta işlenmiş. iyi okumalar...
8/10 puan verdi
İhsan Eliaçık'ın kitabında, geçmiş uygarlıklar ve önemli devletlerde adalet ve devlet kavramı üzerinde durularak daha sonra İslam devletinde Peygamberimiz ve sonraki dönemlerde devlet erkinin adaletle ilişkisi ve hükmetme noktasındaki dayanakları incelenmiş. özellikle Allah adına hükmetme ve hüküm verme iddiasındaki devletlerde bu çizginin nasıl da kaybolabildiği beşeri hırsların ilahi sözlerle nasıl perdelendiği kitapta incelenmiş. devlet-adalet ilişkisi ile ilgili tarihsel gelişimi görmek açısından güzel bir kitap
Orhan Pamuk kitapları biraz bizim futbol takımı taraftarlığımıza benziyor. ölesiye taraftarız, bir taraf çok beğenirken bir taraf daha görmeden kitabı ve yazarını gömüyor. bunu kitaba 1 puan veren (şu an itibarı ile) 9 kişi olmasından anlamak mümkün. bir kitabın 1 alması için öyle böyle kötü olması lazım. çok merak ediyorum 1 verenler kitabı okudu
Körlük, aslında bir sosyal deneyi anlatıyor. "deney" isimli filmi seyredenler hatırlayacaktır. yapıaln bir sosyal deneyde para karşılığı deneye gönüllü katılanların bir kısmı gardiyan bir kısmı hükümlü olarak bir arada aşıyor ve kısa sürede herkes sanki hep gardiyanmış gibi davranmaya ve hükümlülere zulmetmeye ya da gerçek bir hükümlüymüş gibi davranmaya başlıyordu.
bu kitap da sanki bir deney gibi... birdenbire oluşan ve sebebi anlaşılamayan bulaşıcı körlük karşısında önce devletin kör olanları bir araya toplayıp adeta kendi içlerinde ölüme terketmesi, körlerin içinden bir grubun kısa sürede duruma uyum sağlayıp bulundukları yerde diğerlerini işkence, tecavüze ve cinayete varacak şekilde ezecek bir güç kavgasına tutuşmasını anlatıyor. başkahraman aslında kör değil ama kör olan eşi zor durumda kalmasın diye kör taklidi yaparak bu izolasyona katılıyor.
insanların her koşula kısa sürede uyum gösterip diğerlerinden üstün olmaya çabalaması ve bunun için tüm etik değerleri çiğneyebilmesini, yemek, cinsellik veya güç sahibi olmak gibi arzuların tatmini için her türlü fırsatu değerlendirmesini anlatması bakımından kitap müthiş ve çarpıcı bir kurguya sahip. kitabın bir dğer ilginç tarafı geçtiği yer ve karakterlerin isimlerinin olmaması... karakterler bir özellikleri ile anılıyor hep, doktorun karısı, uzun boylu esmer adam gibi... keyifli okumalar...
7/10 puan verdi
bu kitap nasıl anlatılır bilemedim ama değişik bir tarzı var orası kesin. seviyesi iyi korunmuş bir absürtlük var romanda. komik olayların birbirini takip ettiği bir absürt polisiye diyebilirim.
bir kitaptan ziyade bir manifesto. bir katılığa/statükoya karşı çıkış olarak başlayan bir hareketin birdenbire nasıl eleştirdiğinin daha fazlasını yapabildiğini, düşünmenin ve düşündüğünü söylemenin aslında her zaman zor olduğunu anlatan bir başyapıt. bir roman değil, o yüzden akıcılık veya heyecanlı bir metin beklememek lazım. kitap katı hristiyanlık inançlarına karşı ortaya çıkan protestanlığın önemli mezheplerinden kalvinistlerin yeterli güce erişince diğer görüşleri nasıl ezdiğini (hatta yaktığını), buna karşı çıkan Castillo'nun mücadelesini ve başına gelenleri anlatıyor. bu türde kitapları sevenler için öneririm.
insanın bazı duyuları az gelişince veya hiç olmayınca bir diğeri abartılı bir hissiyata sahip olabiliyor. Süskind'in bu muhteşem kitabında, çocukluğundan beri tuhaf olarak nitelenen kahramanımızın kokulara karşı olan hassasiyetinin bir süre sonra nasıl bir histeriye dönüştüğü, masum ve sıradan birinin saplantılı bir katile nasıl dönüştüğü anlatılıyor. yazar, kahramanın koku yeteneğini ve kokuları o kadar güzel betimlemişki bazen anlatılan kokuları duyar gibi oldum.
S King severler için bu kitap oldukça değişik bir deneyim olabilir. sevmeyenler de kesin okumalı. kitap, bir dolaptan geçip geçmişe gidilebildiğini anlayan bir restoran sahibinin bu sırrını bir öğretmenle paylaşması ve ondan Kennedy cinayetini engellemesini istemesi ile başlıyor. kahramanımız hazır geçmişe gitmişim cinayet tarihine daha var, elim değmişken başka değişiklikler de yapayım diye düşünüp cinayetten önce normal hayatında tanıştığı bazı insanların üzücü geçmişlerinde de bazı değişiklikler yapmaya çalışıyor.
King'in klasik çizgisinin dışında olan kitapta ölüler, yaratıklar ve korku ögesi yok. türüne gerilim/polisiye demek daha uygun olur. kurgu çok güzel. dizisi kitap kadar iyi değil, kitap kesinlikle okunmalı. tabi geçmiş değişince gelecek de ona göre (bazen umulmadık şekilde) değişiyor. onu da anlatmayayım sürpriz olsun. iyi okumalar.
italyanlarla -aynı denizin etrafında olmaktan mıdır bilemiyorum ama- pek çok ortak noktamız var diye düşünüyorum. kitbu kitabı okurken gözümün önüne aslında eşini çocuklarını çok seven, biraz aylak biraz işbilmez, para hesabı yapamayan, kendini çok yakışıklı bulan, kur yapan ilk kadının peşinden gitme potansiyeli olan ama eninde sonunda eşine dönecek bir Türk erkeği geldi. kitap yoksulluğu çok güzel anlatmış, baba bandininin umarsamazlığı ise evlere şenlik. güzel vakit geçirme garantili bazen iç burkan, okunmaya değer bir kitap...
birinci kitapta paşa çocukluğundan maddi sıkıntıya düşerek Kamil beyin yaşadığı şoku yavaş yavaş sindirirken Kamil beyin dibin dibi bir halde mapushane köşelerinde ağaların, ayakçıların eline düşmesi, o kibar insanın yaşadığı kimi zaman kahkahalar attıran kimi zaman çıplak gerçekliğin rahatsız edici vehameti ile içimizi sıkan bu dram kesinlikle okunmalı. mükemmel bir kitap
üçlemenin ilk kitabı.. birçok konu bir arada. ülke sona doğru gidiyor, belki de yeni bir başlangıca... yurtdışı görmüş geçmişte varlıklı bir ailenin ülkeye dönüşte yaşadığı zorluklar, eğitimli kültürlü bir insan olan Kamil beyin düzene ayak uyduramaması, bir yandan geçmiş hayatın etkisi ile mevcut durumu kabullenememe, ülkenin durumuna duyulan öfke ve çaresizlik.. derken, geçime faydası olmasa da vicdanen bir gazetede başlayan macera... hayatı steril geçmiş Kamil beyin milli mücadeleye destek için çeşitli olaylara -aslında hayata-karışması ve bu olayların başına açtığı işler karşısında steril hayatının giderek zorlaşması harika bir dille anlatılmış. vatan için giderek ailesinden uzaklaşan ve mahpusluğa doğru ilerleyen bir adamın kibarlığı elden bırakmadan bir "fedai"ye dönüşmesi Kemal Tahir tarafından mükemmel resmedilmiş. Milli mücadelenin kısıtlı imkanlarla nasıl biçimlendiği o yılların İstanbulu arka plana alınarak önmüze konmuş.
murakaminin geçmiş kitaplarını okuyanlar için çok da sürpriz yok aslında bu kitapta. yine sıradan bir karakterin başına gelen sıradan kuşkulu olayların bir süre sonra masalsı/olağanüstü bir karakterin işin içine dahil olarak geliştiği, olay örgüsünün polisiye tadlar taşıdığı, finale yaklaşırken masalsı/rüyamsı bir olayın düğümleri çözdüğü bir kitap. vay be demezsiniz belki ama güzel kurgulanmış iyi bir kitap diyebilirim
Ya tutarsa?
insanların daha fazla paraya en kısa yoldan ulaşma yollarından biri olan kumara Dostoyevski ustanın kitaptan ziyade uzun bir hikaye tadındaki penceresinden bakmak oldukça güzeldi. kumar oynayanın psikolojisini muazzam şekilde tasvir etmiş. ya tutarsa?
ezilenlerin makus talihi
Rus yazarlar, toplumsal çarpıklıkları ve zamanın sosyal asimetrisini çok çarpıcı olarak ortaya koyuyorlar. soylular, varlıklılar ve yoksullar arasındaki olaylar çok net olarak çırılçıplak yazıya dökülüyor. Ezilenler de bu kitaplardan... insanın içini burkan, üzen bir kitap... tavsiye ederim...
Okumasam da Olurmuş
Kemal Tahir'in Esir Şehir 3lemesi, Kurt kanunu gibi kitaplarından sonra Hür Şehrin İnsanları'na büyük bir beklenti ile başlamıştım ama kitap sanki 2 farklı yazarın elinden çıkmış. kitabın tasvirler, (genel olarak) erkek erkeğe diyaloglar, dönem eleştirisi vs kısımları Kemal Tahirden izler taşırken kitabın kahramanı Murat'ın cinsel hayatı sanki başkası tarafından yazılıp öylesine aralara serpiştirilmiş gibi yapay ve alakasız olmuş. kitaptaki cinselliğin kitaba katkısını anlayamadım. Murat'ın bir yerden sonra kendini tekrarlayan diyalogları ve nerdeyse kitaptaki her kadın ile aynı konuşmaların ardından yatması ve genelde de bu durumun Murat'ın cazibesine dayanamayan kadınlarca başlatılması sayfalarca tekrarlanıyor. kendi adıma kitabı okumasam hiçbirşey kaybetmezdim. esir şehirden sonra büyük hayal kırıklığı oldu. keşke okumasaydım.
