Yasemin Kaya
@Yturkerkaya
53 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
80 syf.
·
Puan vermedi
Bir Kadın 
Annie Ernaux'nun annesinin Alzheimer hastalığından ölümüyle başlıyor ve ardından annesinin çocukluğundan ölümüne kadar olan hayatıyla devam ediyor. Yazar annesinin kişisel hikâyesini büyük sosyal ve ekonomik değişimlerin yaşandığı toplumsal hayatla harmanlayıp anonim bir tarzda anlatmayı başarıyor. Kitap bu anlamda hem kişisel hem de evrensel bir konumda diyebiliriz. 
Seneler kitabı gibi kısa, yalın ve süssüz bir dille yazılmış ama aynı onun gibi yine çok güçlü bir anlatıma sahip olmayı beceriyor. 
Bir Kadın bir anne-kız ilişkisi üzerine olması nedeniyle anne ile kızı ayrıştıran ve birleştiren duyguları, kaçınılmaz çatışmaları, yaş aldıkça biçim değiştiren ilişkiyi çok tanıdık buldum. Yazar annesinin hayatını sevgi, şefkat ve dürüstlük içinde anlatırken hayatının zor ya da acı verici yönlerini anlatmaktan da kaçınmıyor ama aynı zamanda annesinin hayata tutunuşunu ve direncini de satırlarında kutluyor. Seneler kitabında olduğu gibi ne yaşarsan yaşa umudunu diri tut, metanetini koru diye özetleyebileceğim bir motto geçti bana. Kitapta dediği gibi, “Umutsuzluk bir lükstür.”
132 syf.
·
Puan vermedi
Kitapta ana örgü kahramanımıza gizemli bir kişi tarafından miras bırakılan bir kütüphane etrafında şekillense de yazarımızın kitaplara olan tutkusu ve bu tutkulu ilişkinin diğer ilişkilere etkisine dair düşüncelerine de geniş yer veriliyor. Kitap kurmaca olsa da anlatıcı ile yazarımız arasında epey benzerlikler dikkat çekiyor. Türü roman ama bana deneme hatta uzun bir öykü gibi geldi. Hatta zaman zaman otobiyografik bir hal alıp belli eleştirilerin yazar tarafından -sırası gelmişken- cevaplandığı izlenimi de veriyor. Kitap tutkusu üzerine özeleştirinin de eksik olmadığı kitap kucağıma bir yığın okunacak kitap listesi de bıraktı, sağ olsun. Sadece okuyarak geçecek ikinci bir ömür fantezisi kuran benim gibi bir meftun 
Enis Batur’un şu satırlarına mest oldu tabi:
“Hayatım bir de kitapseverlerin, kitap tutkunlarının, kitap delilerinin arasında, ortasında geçti. Genç yaştan ayrılmaya başladıydık; kitaplı dünyanın insanları farklı bir kabilenin üyeleriydi bir bakıma; beş kıtaya, beş yüz beldeye, beş bin şehre dağılmış, daha doğrusu mahallesinden, sokağından yeryüzüne saçılmış bir nüfusun parçası olmaya çıkmış, içine düştükleri ilk kimsesizlikten böylece kurtulmuş kimselerdik.”
352 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
296 syf.
8/10 puan verdi
Benim için yılın en güzel kitaplarından. Konu çok ilginç, kurgu çok sağlam, dili kah matrak kah acılı bir ironi taşıyor. 
Zaman Sığınağı girişinin “Bu romandaki tüm gerçek kişiler kurmacadır, sadece kurmaca olanlar gerçektir,” diye başlaması sizi gerçekle hayal arasında bir gelgite hazırlıyor gibi. Kitapta yazar zamanın akışı, geçmişe takıntı ve Alzheimer’a bağlı hafıza kaybı üzerine yoğunlaşıyor. Romanda 
Georgi Gospodinov aynı adı taşıyan kahramanımız hafızasını yavaş yavaş yitiren insanların anılarından geriye kalanları korumak için geçmiş zaman klinikleri kuruyor ve onlar için böylece sığınacakları bir zaman sığınağı inşa ediyor. İçlerinde kendilerini tanıdık eşyaların ve hatırlayabildikleri bir anın içinde mutlu hissedecekleri. Önce bir binanın bir katında başlayan bu deneyim sonrasında zamanı geriye sarıp istedikleri 10 yıla gitmek isteyenlerin artmasıyla, binalar, mahalleler ve şehirlere yayılıyor. Geçmişte istenen, mutlu olunan zamana dönme tutkusu giderek ülkelerde referandum yapılmasına kadar gidiyor. Sadece dönemin modası, kültürü, günlük yaşamına değil tüm siyasi geçmişine bir dönüş yaşanıyor. Kitapta akan gündelik yaşamla tarihin nasıl kesiştiğini sorguluyor yazar. Özellikle bu zamanı geriye sarmalarda hep II.Dünya Savaşı’nın başladığı 1 Eylül 1939’a takılı kalıyor. Umudun bittiği an. Kitabı anlatmayı burada noktalayıp, hararetle okumanızı tavsiye edeyim. Bakalım sizin kişisel asr-ı saadet çağınız hangi 10 yıl olacak?
208 syf.
·
Puan vermedi
İstiklal Caddesi’nde “ya bu bina kim bilir geçmişte ne güzeldi,” dedirten binalardan biriydi Botter Apartmanı. Yapıldığı yıllarda verilen adıyla Casa Botter. İBB bu iç geçirmemizi duymuş olacak ki binayı restore edip geçtiğimiz Nisan’da açtı. O gün gidip gezmiştim. Pek mutlu oldum binanın yeni haline. Siz de bir yolunuzu düşürün derim. Romanımızın ana mekânı da Botter Apartmanı. Her ne kadar romandaki karakterler ve olay örgüsü kurgu olsa da binanın mimarı Raimondo D'Aronco'un hayali torunun kahramanlardan biri olması, İstiklal Caddesi civarındaki tanıdık yerlerin kitapta yer alması, bizi romandaki akışa yaklaştırıyor. Biri binanın yapıldığı dönemde mimarının bir çamaşırcı kızla diğeri de günümüzde binada ailesinden kalan evde oturan psikiyatrist Kaan ile mimar dedesinin yaptığı binayı görmeye İstanbul’a gelen İtalyan Esta’nın arasında parlayan aşkların hikâyelerini paralel okuyoruz. Ara ara da sıkılıyoruz okurken:) 
Botter Apartmanıkitabının esas oğlanı psikiyatrist olunca “içine atıyorsun atma, dünyadaki bütün hastalıkların sebebi bu içine atmak,” repliğini hatırlattı kitabın düşünce örgüsü bana. Kitabın yazarı 
Ayşe Övür kitabı yazarken “Her psikiyatristin kendisini iyileştirecek bir hastaya ihtiyacı vardır,” cümlesinden epey etkilendiğini ifade etmiş söyleşilerinde. Kitabı okurken bu etkilenmenin olay örgüsünün inandırıcılığını biraz zorladığını düşündüm. Ezcümle bence kötü kitap değil, kolay da okunuyor, muhtemelen böylesine kolay okunduğu için de bu kadar çok satıyor.
·
Puan vermedi
2022 Yılı Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazanan Annie Ernaux'nun okuduğum üçüncü kitabı. 
Yalın Tutku kitabında da yine özelden genele bir kadınlık durumunu ortaya koyuyor yazarımız. Bu sefer konumuz aldatma. Eşinden ayrılmış bir kadının evli yabancı bir erkekle yaşadığı tutkulu bir hikâye anlatılıyor. Kitapta üç tercihini sorguluyor yazar: Genel kabul gören değerlere aykırı bir şekilde evli bir erkekle olması, bunu bütün açıklığıyla anlatarak yaşadıklarına sahip çıkması, yazdıkları basıldığında okur gözünde suçlanacağının ayırdında olarak yazmaya devam etmesi. Zaten kaderimizi belirleyen şey de tercihlerimiz değil midir?
400 syf.
·
Puan vermedi
En iyi bilim kitabı yazarlarından biri olarak gösterilen 
Elizabeth Kolbert bu kitabında altıncı kitlesel yok oluş olarak adlandırılan insan kaynaklı iklim değişikliğini merkeze alıyor. Dünyadaki yaşamın 3,8 milyar yıl önceki başlangıcından bu yana, gezegenimiz beş kitlesel yok oluş olayı yaşadı. Bu olayların sonuncusu olan Kretase yok oluşunun yaklaşık 66
160 syf.
·
Puan vermedi
Doppler üçlemesinin ikinci kitabı 
Volvo Kamyonlar. Birinci kitap 
Doppler şehrin hayhuyundan bıkıp rotayı vahşi doğaya çeviren Doppler’i geyiği Bongo ve oğlu Gregus ile ormana daldıklarında bırakmıştık. Arkada Mustafa Sandal çalıyordu, “Akışına bırak, damarında akan kan gibi. Akışına bırak, dağlardan inen ırmak gibi.” :) Ancak kitap bir başlıyor bizim
104 syf.
·
Puan vermedi
Annelik yaşam boyu sürecek bir kalp ağrısıdır. Ne anneliğe bir övgü ne de yergidir bu, sürekli hissettiğim duyguyu ancak böyle betimliyorum. 
Samanta Schweblin ’in şu satırlarını okuyunca işte bu tam olarak da bu dedim: “Ben hep en kötü ihtimallere kafa yorarım. Şu an bile kafamda hesap yapıyorum, Nina birden havuza düşerse arabadan çıkıp koşarak ona
204 syf.
·
Puan vermedi
602.Gece ismini Jorge Luis Borges'in kısa öyküsünden alıyor. Öykü, Binbir Gece Masalları'nda Şehrazat’ın, Şehriyar'a 602. gecenin masalını anlatmasıyla başlıyor. Ancak bu masalda Şehrazat, Şehriyar'ı kendi masallarının bir parçası haline getiriyor. Yani Şehriyar, masalın içinde masal dinleyen bir karaktere dönüşüyor. Pek çok yazar (aralarında Murat Gülsoy’un da olduğu) 602.Gece masalının peşine düşünüyor. Ancak görülüyor ki Borges’in hikayesi de bir kurmaca:) Postmodernist edebiyat ve metakurmaca türünde önemli bir eser olarak kabul edilen bu öykü Murat Gülsoy’u da çok etkilemiş olacak ki kitabına ismini veriyor. 
602. Gece kitabında 20.yüzyıl başından itibaren modern ve postmodern sanatın gelişimine çok özgün örnekler üzerinden anlatılıyor. Kitabın devamında kendi dilimizde okuyabilme şansına sahip olduğumuz 
Ahmet Hamdi Tanpınar, 
Oğuz Atay ve 
Orhan Pamuk’un eserlerine ilişkin 
Murat Gülsoy ’un yakın okumalarına hayran kaldım. Eminim dönüp yeniden okuyacağım zaman içinde. Özellikle benim gibi bu yazarlara meftunsanız bu kitabı mutlaka okuyun derim. Murat Gülsoy’un düzenlediği seminer serilerinden çok yararlandığım notunu da düşeyim
256 syf.
·
Puan vermedi
