Yasemin Kaya
@Yturkerkaya
53 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
124 syf.
8/10 puan verdi
Yazarı Erlend Loe dünyanın ennn mutlu ülkelerinden Norveç’ten. Bir üçlemenin ilk kitabı 
Doppler . Serinin sonraki kitapları 
Volvo Kamyonlar ve 
Bildiğimiz Dünyanın Sonu. Üçlemeler güzeldir:) Kitabın ismini veren kahramanımızın soyadı Doppler. Norveç'te evli mutlu iki çocuklu gayet steril bembeyaz yakalı bir hayat sürerken babası ölüyor ardında da bir gün ormanda
256 syf.
·
Puan vermedi
672 syf.
7/10 puan verdi
Heyecanla beklediğim, 
Gündüz Vassaf'ın yedi yılda tamamladığı ilk romanı 
Ressamın İsyanı . İtalyan ressam Caravaggio'nun hayatı ve çalışmalarını odağa alan biyografik bir kitap bekliyordum. Ancak kitap bunun çok ötesine geçiyor. Kitabın ana karakteri ressamın İtalya’da geçen kısa ama fırtınalı hayatı ve eserlerinin peşine takılmışken hikâyeye kendi yaşamı, aşkları ve hayata anlama arayışları katılıyor. Karşımıza çıkan kitap kurmaca, biyografi veya anı kitaplarından hiç birine sığmıyor. Hepsi veya hiçbiri diyebiliriz türüne veya Gündüz Vassaf’ın tabiriyle “formülsüz” bir metin. Kitapta pek çok tema hem ressam hem de ana karakter üzerinden işleniyor: İnsanlık halleri potasında sanat, yaşam, aşk, kayıplar ve tabi bunlara ödenen bedeller. Vassaf’ın oldukça lirik, çağrışımsal bir anlatımı var romanda. Kitapta esas oğlan çoğu zaman ressamın eserlerine ve hayatına ilişkin öğrendiklerinin üzerindeki etkisini ve kendi duygu ve düşünce dünyasındaki karşılıklarını sentezleyerek anlatıyor. Tabi bu da anlatının takibini güçleştiriyor. Belki okuduğum dönemde genel bir odaklanamama problemi yaşamam nedeniyle sorun bende olabilir. Kitabın üç editörü var ama hiç dipnot kullanılmamış. Bunun bir tercih olmasını anlıyorum ama düşüncem yazarın anlatımının daha iyi anlaşılabilmesi için zaman zaman açıklayıcı bilgi verilmesi gerektiği yönünde. Bazı kısımları anlamak için araştırırken kitabı okumadaki insicamım bozuldu. Bu da Everest Yayınlarına dert olsun:)
Okur Takip Önerileri
153 syf.
·
Puan vermedi
Bu kitabı hiç duymamıştım. Fakat twiterda ara ara takip ettiğim hesaplardan “Baskısı yok, yeni baskısı yapılacak, aman koşun koşun yeni baskı geldi.” şeklinde öyle çok twit gördüm ki ben de 
Büyük Defter araştırmaya ve merakla beklemeye başladım. Kitabı okuyunca hissettiğim duygu: Ben şimdi ne okudum? Gerçekten daha önce okuduğum hiçbir kitaba
120 syf.
·
Puan vermedi
Thomas Bernhard'ın Kanadalı piyanist Glenn Gould arasındaki hayali bir dostluk etrafında örülen deha ve saplantı hakkında bir roman. 
Bitik Adam oldukça durgun, kasvetli bir tonda ve belli bir döngüyü tekrar eden bir dille isimsiz bir anlatıcı üzerinden yazılmış. Kitabın ilk sayfası hariç sonuna kadar kesintisiz bir paragraf halinde geçen iç
528 syf.
·
Puan vermedi
Zaver Biberyan’ın daha önce Yalnızlar kitabını okumuş ve başyapıtı olarak görülen 
Babam Aşkale'ye Gitmedi ” kitabının peşine düşmüştüm ama baskısı yoktu. Internetteki sahaflarda da bulamamıştım. Ta ki Moda’da bir program akşamı “dönüyoruz, dolaşıyoruz, yine kitapçıya geliyoruz” ritüeli ile bir sahafa girene kadar. Kitapları karıştırırken bir kapakta önce
77 syf.
·
Puan vermedi
Küçük bir ifşa. Bu kitabı hiç duymamıştım ta ki Bookinton için 
Ayfer Tunç Ayın Yazarı dosyasını (bookinton.com/yazarlar/ayfer-...) hazırlarken onun bu kitap için “İshak eşsiz bir mücevherdir,” dediğini ve Türk edebiyatının en iyi öykü kitabı olarak gördüğünü okuyana kadar. Tabi kitap hemen alındı ve
80 syf.
·
Puan vermedi
Bir Kadın 
Annie Ernaux'nun annesinin Alzheimer hastalığından ölümüyle başlıyor ve ardından annesinin çocukluğundan ölümüne kadar olan hayatıyla devam ediyor. Yazar annesinin kişisel hikâyesini büyük sosyal ve ekonomik değişimlerin yaşandığı toplumsal hayatla harmanlayıp anonim bir tarzda anlatmayı başarıyor. Kitap bu anlamda hem kişisel hem de evrensel bir konumda diyebiliriz. 
Seneler kitabı gibi kısa, yalın ve süssüz bir dille yazılmış ama aynı onun gibi yine çok güçlü bir anlatıma sahip olmayı beceriyor. 
Bir Kadın bir anne-kız ilişkisi üzerine olması nedeniyle anne ile kızı ayrıştıran ve birleştiren duyguları, kaçınılmaz çatışmaları, yaş aldıkça biçim değiştiren ilişkiyi çok tanıdık buldum. Yazar annesinin hayatını sevgi, şefkat ve dürüstlük içinde anlatırken hayatının zor ya da acı verici yönlerini anlatmaktan da kaçınmıyor ama aynı zamanda annesinin hayata tutunuşunu ve direncini de satırlarında kutluyor. Seneler kitabında olduğu gibi ne yaşarsan yaşa umudunu diri tut, metanetini koru diye özetleyebileceğim bir motto geçti bana. Kitapta dediği gibi, “Umutsuzluk bir lükstür.”
132 syf.
·
Puan vermedi
Kitapta ana örgü kahramanımıza gizemli bir kişi tarafından miras bırakılan bir kütüphane etrafında şekillense de yazarımızın kitaplara olan tutkusu ve bu tutkulu ilişkinin diğer ilişkilere etkisine dair düşüncelerine de geniş yer veriliyor. Kitap kurmaca olsa da anlatıcı ile yazarımız arasında epey benzerlikler dikkat çekiyor. Türü roman ama bana deneme hatta uzun bir öykü gibi geldi. Hatta zaman zaman otobiyografik bir hal alıp belli eleştirilerin yazar tarafından -sırası gelmişken- cevaplandığı izlenimi de veriyor. Kitap tutkusu üzerine özeleştirinin de eksik olmadığı kitap kucağıma bir yığın okunacak kitap listesi de bıraktı, sağ olsun. Sadece okuyarak geçecek ikinci bir ömür fantezisi kuran benim gibi bir meftun 
Enis Batur’un şu satırlarına mest oldu tabi:
“Hayatım bir de kitapseverlerin, kitap tutkunlarının, kitap delilerinin arasında, ortasında geçti. Genç yaştan ayrılmaya başladıydık; kitaplı dünyanın insanları farklı bir kabilenin üyeleriydi bir bakıma; beş kıtaya, beş yüz beldeye, beş bin şehre dağılmış, daha doğrusu mahallesinden, sokağından yeryüzüne saçılmış bir nüfusun parçası olmaya çıkmış, içine düştükleri ilk kimsesizlikten böylece kurtulmuş kimselerdik.”
352 syf.
·
Puan vermedi
296 syf.
8/10 puan verdi
Benim için yılın en güzel kitaplarından. Konu çok ilginç, kurgu çok sağlam, dili kah matrak kah acılı bir ironi taşıyor. 
Zaman Sığınağı girişinin “Bu romandaki tüm gerçek kişiler kurmacadır, sadece kurmaca olanlar gerçektir,” diye başlaması sizi gerçekle hayal arasında bir gelgite hazırlıyor gibi. Kitapta yazar zamanın akışı, geçmişe takıntı ve Alzheimer’a bağlı hafıza kaybı üzerine yoğunlaşıyor. Romanda 
Georgi Gospodinov aynı adı taşıyan kahramanımız hafızasını yavaş yavaş yitiren insanların anılarından geriye kalanları korumak için geçmiş zaman klinikleri kuruyor ve onlar için böylece sığınacakları bir zaman sığınağı inşa ediyor. İçlerinde kendilerini tanıdık eşyaların ve hatırlayabildikleri bir anın içinde mutlu hissedecekleri. Önce bir binanın bir katında başlayan bu deneyim sonrasında zamanı geriye sarıp istedikleri 10 yıla gitmek isteyenlerin artmasıyla, binalar, mahalleler ve şehirlere yayılıyor. Geçmişte istenen, mutlu olunan zamana dönme tutkusu giderek ülkelerde referandum yapılmasına kadar gidiyor. Sadece dönemin modası, kültürü, günlük yaşamına değil tüm siyasi geçmişine bir dönüş yaşanıyor. Kitapta akan gündelik yaşamla tarihin nasıl kesiştiğini sorguluyor yazar. Özellikle bu zamanı geriye sarmalarda hep II.Dünya Savaşı’nın başladığı 1 Eylül 1939’a takılı kalıyor. Umudun bittiği an. Kitabı anlatmayı burada noktalayıp, hararetle okumanızı tavsiye edeyim. Bakalım sizin kişisel asr-ı saadet çağınız hangi 10 yıl olacak?
208 syf.
·
Puan vermedi
İstiklal Caddesi’nde “ya bu bina kim bilir geçmişte ne güzeldi,” dedirten binalardan biriydi Botter Apartmanı. Yapıldığı yıllarda verilen adıyla Casa Botter. İBB bu iç geçirmemizi duymuş olacak ki binayı restore edip geçtiğimiz Nisan’da açtı. O gün gidip gezmiştim. Pek mutlu oldum binanın yeni haline. Siz de bir yolunuzu düşürün derim. Romanımızın ana mekânı da Botter Apartmanı. Her ne kadar romandaki karakterler ve olay örgüsü kurgu olsa da binanın mimarı Raimondo D'Aronco'un hayali torunun kahramanlardan biri olması, İstiklal Caddesi civarındaki tanıdık yerlerin kitapta yer alması, bizi romandaki akışa yaklaştırıyor. Biri binanın yapıldığı dönemde mimarının bir çamaşırcı kızla diğeri de günümüzde binada ailesinden kalan evde oturan psikiyatrist Kaan ile mimar dedesinin yaptığı binayı görmeye İstanbul’a gelen İtalyan Esta’nın arasında parlayan aşkların hikâyelerini paralel okuyoruz. Ara ara da sıkılıyoruz okurken:) 
Botter Apartmanıkitabının esas oğlanı psikiyatrist olunca “içine atıyorsun atma, dünyadaki bütün hastalıkların sebebi bu içine atmak,” repliğini hatırlattı kitabın düşünce örgüsü bana. Kitabın yazarı 
Ayşe Övür kitabı yazarken “Her psikiyatristin kendisini iyileştirecek bir hastaya ihtiyacı vardır,” cümlesinden epey etkilendiğini ifade etmiş söyleşilerinde. Kitabı okurken bu etkilenmenin olay örgüsünün inandırıcılığını biraz zorladığını düşündüm. Ezcümle bence kötü kitap değil, kolay da okunuyor, muhtemelen böylesine kolay okunduğu için de bu kadar çok satıyor.
·
Puan vermedi
2022 Yılı Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazanan Annie Ernaux'nun okuduğum üçüncü kitabı. 
Yalın Tutku kitabında da yine özelden genele bir kadınlık durumunu ortaya koyuyor yazarımız. Bu sefer konumuz aldatma. Eşinden ayrılmış bir kadının evli yabancı bir erkekle yaşadığı tutkulu bir hikâye anlatılıyor. Kitapta üç tercihini sorguluyor yazar: Genel kabul gören değerlere aykırı bir şekilde evli bir erkekle olması, bunu bütün açıklığıyla anlatarak yaşadıklarına sahip çıkması, yazdıkları basıldığında okur gözünde suçlanacağının ayırdında olarak yazmaya devam etmesi. Zaten kaderimizi belirleyen şey de tercihlerimiz değil midir?
400 syf.
·
Puan vermedi
En iyi bilim kitabı yazarlarından biri olarak gösterilen 
Elizabeth Kolbert bu kitabında altıncı kitlesel yok oluş olarak adlandırılan insan kaynaklı iklim değişikliğini merkeze alıyor. Dünyadaki yaşamın 3,8 milyar yıl önceki başlangıcından bu yana, gezegenimiz beş kitlesel yok oluş olayı yaşadı. Bu olayların sonuncusu olan Kretase yok oluşunun yaklaşık 66
