Raide Morte
@_nisanur
Fleur de lys <3
Öğrenci
627 okur puanı
Eylül 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Bir küçücük çicekti o
kalbi taştan
dışı zambaktan...
Susuzluktan kurumuş
açmaya and biçmiş
ısrarkeş zambaklar.
Raide Morte tekrar paylaştı.
"Benim de kara dönemlerim vardır. Kimin yoktur ki? Ama ben onlara sahibim, onlar bana değil. Onlar hastalığımla değil benim varlığımla beraberler. Isterseniz şöyle diyelim;
Onlarla beraber yaşama cesaretini gösterebiliyorum."
Sayfa 68 - AYRINTI YAYINEVIKitabı okudu
Ama yazının da bir yaşamı var sanırım; hem kağıdın üzerinde zuhur etmek için kendi zamanını bekliyor hem de kafamdakilerin kağıtta nasıl şekilleneceğine kendi karar veriyor.
Okur Takip Önerileri
Yalnızlığımın çevremde konuşacak arkadaşım olup olmamasıyla ilgili olduğunu sanırdım; çevremde bir sürü insan varken iliklerime kadar yalnız hissettiğimi görünceye dek.
Sayfa 10
Tamino- Indigo Night
Hayal et, kızlar onu bir tepeyе götürüyorlar
Gece çivit mavisi, ortam rahat
Çocuğun kafası karışık, ama sabit duruyor
Onlar çevrеsine toplanırken
Çok fazlalar, hepsi şarkı söylüyorlar
Hayatın güzellikleri hakkında
Ve çocuk ağlıyor, “Ben neden duyguyla, anlamlı şarkılar söyleyemiyorum?
Sanki her zaman körmüşüm gibi hissettiriyor
music.youtube.com/watch?v=3wVTmlD...
Tamino-Habibi
Sevgilim, ışık yanıyor
Ben yanarken
Sevgilim, ışık yanıyor
Ben seni özlerken
music.youtube.com/watch?v=i64P5AD...
Ben sonu kendime başlangıç yaptım.
Her ben bencildir, her kent kentsel olduğu gibi.
Sayfa 23Kitabı okudu
Pavese
Yaşanacak bir yaşam vardır. Binilecek bisikletler var. Yürünecek yaya kaldırımları ve tadına varılacak güneş batışları vardır.
Sayfa 17Kitabı okudu
Aşk acısı içinde bir ceset gibidir. Ama kendini bu durumdan kurtarmak ister, çünkü kendisini sevmediği sürece aslında aşık olamayacağını bilir.
Sayfa 14Kitabı okudu
Kendisini çok yalnız ve terkedilmiş hisseder.
Sayfa 14Kitabı okudu
"Herhangi bir yerde, herhangi bir zamanda yaşamım bitti. Bilmiyorum nerede, ne zaman. Ve işte o bittiği yerde
başladı. Acının sonunda ... Acı ile ...
"Yaşamı sevmekle birlikte ölüme
alışmak da büyüyor, gelişiyor. Güzellikler kazanıyor. Bu sevgiyi nasıl rahatlıkla
uğur/uyarsam, yaşamı da o denli rahat,
o denli güzel uğurlamalı. Sevgilerimi
doyumla devretme/iyim. Esintilerin yumuşaklığı, Akdeniz yağmurunun yoğunluğu gibi ... "
Tezer Özlü
Yaşamın Ucuna Yolculuk
"Bütün yaşama cesaretini ölülerden alıyorum. Alıntılarında yaşadığım
ölülerden. Bu kahrolası dünyayı, yaşanır
bir dünyaya dönüştürmeyi başarmış
ölülerden. Dünyanın her ihtiyacı olan olguyu vermiş, söylemiş, yazmış ölülerden."
"Sisler bulvarı ayaklanıyor
Artık kalbimi susturamıyorum"
Tezer Özlü de içinde bitmek bilmeyen
bir ayaklanmada ne kalbini ne de kafasının içinden geçenleri susturur kırk iki yıllık ömründe
"Sisler Bulvarı'na akşam çökmüştü
Omuzlarımıza çoktan çökmüştü
Kesik birer kol gibi yalnızdık
Dağlarda ateşler yanmıyordu
Deniz fenerleri sönmüştü
Birbirimizin gözlerini arıyorduk"
