Melih Cevdet Anday'ın iki karakterli tek mekanlı tiyatro oyunu. Nomalde oyun okumayı pek sevdiğim söylenemez. Sanırım takip etmekte zorlanıyorum ama bundan keyif aldım. Oyundaki erkek, kadına yardım ederek eve getiriyor. birbirini tanımayan bu iki insan bir süre sonra hararetli bir muhabbete başlıyor. Oyun süresince yapılan toplumsal tespitler, eleştiriler gerçekten okuması keyifliydi. Hepsi de zekice bir yerden yapılmıştı bence.
En güzel ayrıntılardan biri ise erkeğin kadını bir türlü dinlemeyip anlamaması gerçekliğiydi. Aslında belki de tüm oyunun en büyük vurgusu iletişimdeki dinleme eksikliğimizdi diyebiliriz. Birileri konuşmak istiyor, anlatmak istiyor ama karşıdaki dinlemiyor. Bazen de anlatan dinlenmek istenmediğinin farkında olmuyor. Bu oyunda bunları okuyacaksınız. Sabaha kadar konuşan bu iki yabancı acaba hiç dinlediler mi?.. Tartışılır.
İyilik, kötülük ve diğer şeylerle ilgili çıkarımlar da güzeldi.
Oyunun ismi ne alaka derseniz bir japon oyunu olan mikadonun çöpleri oyunu bu iki kişi arasında devreye giriyor bir yerden sonra ve oyun üzerinden bol bol gönderme, çıkarım yapılıyor. "Mikado" da bir japon hükümdarı imiş. Oyunun nasıl oynandığını kitaptan anladım desem yalan olur. Oynanırken görmem lazım.
