O minicik bedene ne kadar acı sığdırmışsın Zezè! İşin üzücü yanı yazarın kendi hayatı olduğunu bilmek, bir zamanlar bir çocuğun bu kadar acıya mahkum kalmak zorunda olduğunu bilmek.
Beş yaşında '' Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi. Kolları, başı dermansız bırakan, yastıkta öbür yana dönme istediğini bile söndüren bir şey. '' diye hissetmeyi öğretmiş sana hayat. Ama sen her şeye rağmen çok güzel bir çocuksun ve çok çok güçlüsün Zezè...
