Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.6
Ceren
Ceren
@gazal1
Ancora İmparo
Öğrenci
Üniversite
Samsun
25 Ekim 1998
38 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Son zamanlarda okuduğum en güzel kitaplardan biri. Üzerine düşünülmüş diyaloglar, hiçbir boşluk olmadan akıp giden kurgu ve akış… Okumamanın verdiği eksikliği son sayfayı kapatırken anladığımı saklayamayacağım.
Yazarın bir teolog, hümanist olması sebebiyle yazdıklarının aslında bir miktar daha evrensel bir dil taşıması ümidi ile başlarken bunu yapmamış olması beni hayal kırıklığına uğrattı. Hristiyanlık dışında başka bir din yokmuş gibi ele alınan konular incilden yapılan birçok alıntı ile okuma nehrindeki taşlar gibi sürekli akışı kesti, aklıma takıldı ve beni oldukça yavaşlattı. Bu yüzden okumanın da benim için çok keyifli geçmediğini söylemek yanlış olmaz. Fikirlerin evrenselliğinin ağır basmasını istememin sebebi bu düşüncenin aslında bir inançla değil de bir bakış açısı ile olması gerektiğini düşünmemdi aslında. Her ne kadar bir sanat eserinde sanatçının eserinden bağımsız değerlendirilmesi mümkün değilse de bu kadar kendini teşhir etmesi de beni bir miktar boğdu diyebilirim. Kıyaslamaların olması da beni bir miktar itti, dinler ve milletler arası yapılan haksız olduğunu düşündüğüm taraflı kıyaslamalar beni şaşırttı. Onun dışında bazı alıntılarım oldu, beğendiğim kısımlar ve özellikle mitolojiden yapılan anektodlar oldukça hoşuma gitti. Bilmediğim bazı kavramları açıklamalarda öğrendim. Bana hitap etmese de üslubu, eserin zamanı ve o dönemin şartlarına göre değerlendirilmesi açısından değerli olduğunu düşünüyorum.
Bu kadar kısa ama bu kadar da içi dolu az şey okudum sanırım. Yazar hem size sesleniyor hem de içinizde bir şeyleri uyandırıyor adeta. Çeviriyi de çok beğendim.
Okur Takip Önerileri
Okurken beni bir mengene ile sıkıştırıyormuş gibi hissettiğim bu kitapta Dostoyevski’nin imzası olabilecek bu anlatım tarzını ne kadar çok sevdiğimi hatırladım. Kitapta bahsedilen Golyadkin karakterinin yaşadıklarının kendi dünyasındaki bir gerçek olduğunu bilmenin verdiği hayreti kitabın sonuna kadar bize hatırlatan yazarın en insani sayılabilecek olan çaresizlik, korku, öfke, üzüntü gibi duyguları işleyişi muazzamdı. Fikir uçuşmaları içinde bazen kendinizi dikkatiniz dağılmış bulabilirsiniz, ama bu olayların akışını bozmuyor ve merak duygusunu köreltmiyor. Kitabın diğer kitaplarına göre daha az beğendiğim bir kitap olmasının sebebi bir miktar daha beklentimi yüksek tutmuş olmam olduğunu düşünüyorum, içindeki çözümlemeleri ve psikolojik analizleri derslerde belirti olarak gördüğümü hatırladım. Bir filme de konu olduğunu öğrendim, onu da izlediğimde hayalimdeki olay örgüsüne yakınlığını daha iyi anlayabileceğimi umuyorum.
Lacivert klasiklerin bir yazarla ilk buluşma açısından oldukça önemli ve değerli bir yeri olduğunu düşünüyorum. Ben de bu yolla O. Henry ile tanıştım ve öykülerindeki o sondaki kısa ve vurucu kısımları okurken çok kez gülümsedim. Kullandığı uslüp benim için oldukça yeniydi, çevirmenin ise yazara sadık kalarak çevirmesini ve düzeltmemesini yerinde buldum, farklı bir hava katmıştı. En son bunu Martin Eden'ın gelişiminin en başındaki konuşma havasında almıştım ki orada da bunu beğenmiştim. Paylaşılan üç öyküden en çok Blackjack'li Alıcı öyküsünü sevsem de diğer öykülerle arasında nüanslarla favorilerime eklediğimi söyleyebilirim. Pinti Aşık beni güldürdü biraz ve oldukça gerçekçi olduğunu düşünüyorum. İlk hikaye ise okurken insanı büyük bir olay bekliyor gibi hissettirirken bir anda farklı bir sonla dumur edecek cinstendi. Güzel bir ilk buluşmanın ardından diğer öykülerine de vakit ayıracağımı düşünüyorum.
