Herkes gibi, sen de o gece beni hissiz bir çocuk diye belledin. İtiraf ederim ki, uzun müddet kendim de öyle zannediyordum. Hakikati çok geç anladım. Ben, hissiz bir çocuk değilmişim Necdet...
Vücudumun çirkin kabuğu altında sevgi ile, rikkat ile dolup taşan zengin bir kalbim varmış... Ne çare ki, kimse beni sevmemiş, kalbimdeki o taşkın memba, kendi kendine kurumuş. Sevgilerim kine, nefrete, bedbahtlığa kalb olmuş.
Sayfa 152Kitabı okudu
Gökyüzünün, senede dokuz ay geceli gündüzlü mezarıma döktüğü kardan yaseminlere sen de birkaç beyaz çiçek ilave edersin.
“Hayır," dedi Elizabeth, "bu adil değil. Sen bütün dünyanın ahlaklı olduğuna inanmak istiyorsun ve ben birinden kötü bahsedince inciniyorsun. Ben sadece senin mükemmel olduğunu düşünmek istiyorum ve sen buna itiraz ediyorsun. Benim aşırıya kaçmamdan, senin mutlak iyi niyetliliğine kendimi fazla kaptırmamdan korkma. Gerek yok. Gerçekten sevdiğim pek az insan var; hele saygı duyduğum daha az insan var. Dünyayı tanıdıkça hoşnutsuzluğum daha da artıyor; her geçen gün insan karakterinin tutarsızlığına ve akıllı, duygulu görünenlere bile güvenilmeyeceğine olan inancım güçleniyor.”
Sayfa 141Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Bana inanmıyorsun," diye haykırdı Jane, hafifçe rengi dönerek, "ama inanmaman için neden yok. Tanıdığım en hoş adam olarak anılarımda yaşayabilir, ama hepsi bu. Umut edecek ya da korkacak bir şeyim yok, onu kınamamı gerektirecek bir şey de yok. Çok şükür! Acının o türünü çekmiyorum. Demek ki az bir zaman yetecek. –Elbette düzelmeye çalışacağım."
Hemen arkasından, daha güçlü bir sesle ekledi, "Şu bakımdan rahatım, benim açımdan sadece bir hayal hatası oldu, ve kendimden başka kimseye zarar vermedi.”
Sayfa 140Kitabı okudu
"Gurur," diye gözlemde bulundu Mary, her zamanki gibi fikirlerinin sağlamlığıyla övünç duyarak, "bence çok yaygın bir kusurdur. Okuduğum onca şeyden sonra şuna inandım ki gerçekten çok yaygın; insan doğası gurura bilhassa eğilimli; o ya da bu gerçek ya da hayali bir özellikten ötürü kendinden memnuniyet duymayan pek az kişi vardır. Gurur ve gösteriş farklı şeyler, ama sık sık aynı anlamda kullanılıyorlar. İnsan gösteriş düşkünü olmadan gururlu olabilir. Gurur daha çok kendimizle ilgili görüşümüze bağlıdır, gösteriş ise bizim hakkımızda başkalarına ne düşündürtmek istediğimize."
Sayfa 20Kitabı okudu