İnsan annesiyle kurduğu ilişkide, yani şu dünyadaki ilk ilişkisinde bağ hissedemediğinde yalnızlık duygusu bir hayat motifi olarak belirmeye başlıyormuş meğer. Ne kadar eşi dostu, arkadaşı, hatta evlatları da olsa kendini içsel bir düzeyde hep tek başına, hep bağsız, hep yalnız hissediyormuş.