İlk istasyon
عاقبت منزل ما وادى خاموشان است
Âkibet menzil-i mâ vâdî-i hâmuşân est.
Sonunda varacağımız menzil, susmuşlar vâdisidir(yani mezarlık).
(Hafız Şirazi)
Orhan Veli için
O olsa güniyle saatiyle söylerdi; tanışmamız galiba 1931 yılına düşer. Liseyi bir mektepte okuduk. Benden bir sınıf yukardaydı. Kimi derste kaçar, demiryoluna iner, ahşap istasyon binasında şiirden, tiyatrodan konuşurduk. «Sesimiz adındaki okul dergisine yazılar yazardık. Delikanlılığımızın hemen en güzel günleri bir arada geçti. İkimiz birden bir
Neden aklıma geliyor istasyon büfesindeki duruşun
Edip Cansever
İstasyon İnsanları
...
İstasyon insanları buradalar tesadüfen
Aynı rüyayı görüp ayrı yerlere giden...
Teoman
youtu.be/8Rqct1Zm7MY?fea...
open.spotify.com/track/6vS6aMSpW...
Ben gidince hüzünler bırakırım
Bu senin yaşadığındır
Bir ev sıkılır kadınlardaki
Bir adam sıkılır kadınlardaki
Seni sevmek bu kadar mı
O benim yaşadığımdır.
Bazan da bir yerde kuşlar vardır
Ne uçmak, ne görünmek için
Bir karanfil pencereyi deler
Bir kapı kendiliğinden kapanır
İstesek sevişirdik, ama olmadı
Biz değil yaşayan acılardır.
Gitsem de her yerde biraz vardır
Hatırda zamansız bir plak
Bir otel kapısı, biraz istasyon
Vardır o seninle birlikte olmak
Buluşur çok uzaktan ellerimiz
Ve nasıl göz gözeyiz ansızın bir infilak.
Sevgi kalbin oksijenidir. Bizim hikayemiz sevgisizliğin dayatıldığı, şüphelerin tek delil kabul edildiği bir çağda başladı. Nasıl ki her çiçeğin açacağı vakit takdir-i ilahidir her insanın da çiçek açtığı kalp onun toprağıdır. O toprakta bir damla suya muhtaç sevgiler filizlenmeye başlardı. Kararan kalpler vardı her hatada yeniden büyüyen. Her yanlış bir nakış sözünün hiçbir nakışa benzemeyen tablosunu serdiler önümüze. Bu güzeldir dediler. Ama henüz güzel nedir bilmeyenler güzeli istediler.
Senin tahminlerinin doğru çıktığı, ıhlamurların çiçek açtığı zamanda biz en güzel hikayemize başladık. Yüreğimiz Süleymaniye'nin rüzgarında ferahlarken ben seni seyrediyordum her şey o an yeniden başlıyordu. Zamanı durduramıyorduk fakat en güzel hatıralarımızı o vaktin bir lahzasına işlemiştik. Yine de biz nasibimize düşeni almaktan gayri razı olunmuş iki kalple koskocaman alemde küçücük şehirlerimize yol alıyorduk.
🤍En sonunda o zarfı verdiğin istasyon hasret kelimesinin gözlerimize memleket kadar düşmesiydi. Hikayelerimiz hikayemiz oldu.(B) 
Furkan Özdemir
Edip Cansever / İnfilak
youtu.be/Zh2iugTLaNw?si=...
...
Gitsem de her yerde biraz vardır
Hatırda zamansız bir plak
Bir otel kapısı, biraz istasyon
Vardır o seninle birlikte olmak
Buluşur çok uzaktan ellerimiz
Ve nasıl göz gözeyiz ansızın bir infilak.
Herkes istasyonları gidenlerin durağı zanneder oysa istasyon, kalmak isteyenlerin yurdudur.
Bir şeylerin düzeleceğine son kez inananların…
Ne Zaman Eğilip Baksam Yüreğime
Ne zaman eğilip baksam yüreğime
Eski aşklarımın kırıntıları
Parlayıp söner
Ve bir yaz gecesi karanlığında gözlerim
İki gölge seçer
İstasyon Binası Ağaçlar ve Merdivenler
Rumca söylenen bir ezgiyi dinlerken
Dalar gider
Ve bir tren gelip geçer aniden
Ne zaman eğilip baksam yüreğime
Arif Damar
"Yaşamak, gitmek demek onun için. Yeryüzü, iki deniz arasında bir nokta demek, iki kent arasında bir istasyon."
Tomris Uyar