"Kuşlar uçup gitmiş, mevsimler tılsımını yitirmiş, göçüp gitmiş bahar... Bazen öldüğünü bilmez insan, öldükten sonra anlar. Her nefes alış veriş, yaşamak değildir elbette. Bazen uçarsın, bazen kanatların kırıktır, çakılırsın zemine. Hızla aşağı düşüyorken bile uçtuğunu sanırlar. Nereden baktığın önemlidir meseleye. Şimdi benim hikâyeme benim gözümden bakmanızı isteyeceğim. Uçuyorken birdenbire nasıl yere çakıldığımın hikâyesi bu. Sert, acı... Ölüm, kan ve kurşun dolu hikâye. Ya bir katilin ya da memleketi için çalışan isimsiz bir hayaletin hikâyesi bu. Dediğim gibi, meseleye hangi pencereden bakarsanız onu göreceksiniz."
