Berci Kristin Çöp Masalları, Latife Tekin’in 1984 yılında yayımlanan ikinci romanı. Roman diyorum ama aslında şahsına münhasır bir tür.
Yazar bu kitapta sözlü edebiyat geleneğinden beslenerek modern bir tür ortaya koyar. Dede Korkut hikâyeleri, efsaneler, halk hikâyeleri, türküler, tekerlemeler, maniler yani halkın özünden çıkan geleneği, günümüz roman tekniği ile birleştirir.
Berci Kristin Çöp Masalları’nda yazar, köyden şehre göçmüş insanların hayata tutunma çabasını yazar. Göç eden insanlar, eserin merkezinde yer alan “Çiçektepe” denen mahallede çöp yığınlarının kenarında kendilerine kondu kurarlar ve yaptıkları bu derme çatma evler devlet yetkilileri tarafından yıkılır. Onlar evlerini doğa olaylarına, devlete ve daha birçok engele karşı tekrar kurarlar ve mücadele bu şekilde devam eder. Mahalleli Dede Korkut hikayelerinde yer alan bilge kişi yerini tutan Güllü Baba’dan akıl alır. Kondu halkı; Şaman geleneğinden gelen, dini öğretilerle birleşen yaşam felsefesiyle yeni mekânlarında ayakta kalmaya çalışırlar. Sonra Çiçektepe’nin çevresinde fabrikalar kurulur. İnsanlar, buralarda çalışmaya başlarlar. Fabrikalardan kaynaklanan sorunlar, sömürüler çalışanları greve götürür. Aile içinde ve çevrede görünen otoriteye karşı çatışma, bu kez işverenle yaşanır.
Zıtlıklar üzerine kurulan eserde yoksulluk, din istismarı, cehalet gibi birçok konu ele alınır.
Gücünü halk kültüründen alan dil, kişileştirme ve benzetme gibi söz sanatlarıyla bezenir.
