Gelelim Dolapta biri var’a. Baş kahramanımız Azize 99 depremzedelerinden biri. Ne yazıkki o korkunç afette babasını kaybediyor. Evi yerle bir olan Azize, babasını defnettikten sonra annesi ve kardeşiyle birlikte İstanbul’daki anneannesinin evine geliyor. Fakat bu defada başka bir karanlığın içine düşüyor. Beni bilen bilir malumunuz çok severim, korku, şüphe, kaygı yaratan durumları :) Yaprak hocada bu olguları gayet güzel işlemiş.
Yalnız dozu bana gerilimden bir tık fazla geldi. Hatta ilk bölümlerde korktuğum için bırakmayı bile düşündüm. Özlem’in gazıyla okumaya devam edebildim. Yani beni uzun zamandır okuduğum kitaplar içinde geren tek kitap oldu diyebilirim. Mevzu ettiği şey hayatım boyunca duymaktan çekindiğim ve kaçındığım bir şey çünkü, neyse bak yine ürperdim :)
Velhasılı kelam birkaç saatte rahatlıkla okuyup bitirebileceğiniz, sürükleyici bir hikaye çıkmış ortaya. Bu kitap, diğer okuduğum kitaplarına nazaran bir tık beklentimin altında kalsada Yaprak hocanın elinin değdiği her lezzeti şifa niyetine zevkle okurum. İlgilisine tavsiye eder, esenlikler dilerim :)
