en mavi göz, okuduğum ilk toni morrison kitabı ancak son olmayacak. mutlaka diğer kitaplarına da yer vereceğim okuma listelerimde. beni çok fazla düşündürdü bu sebeple her karakter için ayrı ayrı söyleyecek ve tartışacak şeylerim var aslında. ancak hala düşünmeye devam ettiğimden derli toplu aktarmak çok zor bunları. böyle kitapları seviyorum ben: metinle konuşabildiğim ve tartışabildiğim, beni rahatsız ettiğinde bu rahatsızlığın ne olduğunu ve neden olduğunu sorguladığım... kitap bittiğinde aynı kişi olmadığımı daha çok hissediyorum çünkü. her neyse, ben toni morrison'un ufak detaylardan büyük duyguları anlatabilmesini sevdim. çok fazla açıklamasına gerek kalmadan bazı şeylerin arkasındaki anlamı okuyucunun anlamasını sağlamasını da. değindiği konularla insanı rahatsız eden bir kitap bu, ama okunmaya değer.
