Mikadonun Çöpleri
Melih Cevdet AndayYorumlar ve İncelemeler
81 syf.
7/10 puan verdi
81 syf.
·
Puan vermedi
Melih Cevdet Andayın okuduğum ilk eseriydi, ve kalemine hayran kaldım..
Kitap tiyatro türünde olup bir kış gecesi karşılaşan bir kadınla bir erkeği çıkarır sahneye. Erkek kadını bir sokakta, kucağında çocuğuyla beklerken görür ve gidicek yeri olmadığını anlayınca alıp evine götürür. Her ikisi de konuşma ihtiyacındadır ve yaşam karşısındaki tutumların, kadın ve erkek hallerinin çatışma ve uzlaşmalarıyla örülü diyolagları sabaha kadar sürer. Kitabı okurken aralarında geçen her diyologun altını çizmek istedim, gece başlayıp sabaha kadar süren konuşmaların da sanki sandalye çekmiş de onları izliyormuşum hissime kapıldım, elimden hiç bırakmadan 3-4 saatte bitirdim kitabı. Kadın ve Erkeğin başta anlamsız gelen tüm konuşmaları zaman ilerledikçe anlam kazanması, aralarında yer yer geçen gerilimi hissetmemiz, kendi içlerinde dönen çatışmayı çok iyi aktarması mükemmeldi. Birbirlerine geçmişte yaşadıkları utanç verici anları anlatıp, artık hayır yalan söylüyorsun!’ a kadar geliyor ve gerçekten yalan mı yoksa bunu da yapmışlar mıdır? diye sorarken buluyorsunuz her anıda.
Gecenin sonunda, yani kitabın da sonunda garip bir hüzün kalıyor içinizde. Geceyi başa sarmak anılarını tekrar tekrar dinlemek istiyorsunuz. Özetle kitap çok güzeldi,hepimizin içinde mikadonun çöpleri var ve bence hepimizin bir gece bu çöpleri ortaya döküp sabah tekrar toplamamız gerekli:) Melih Cevdet Anday
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Birisiyle hiç "Hiç evirip kıvırmadan" konuştunuz ve itiraflarda bulundunuz, ve aynı şekilde anlatan birisini "yargılamadan" sadece dinlediniz mi?
"Evet" dediğinizi duyar gibi oluyorum. Ama buna rağmen bir daha düşünün, kendinizi ve beni kandırmayın derim...
Belki de aranızda "Bu asla mümkün değil" diyenler vardır. Buna da katılmıyorum...
Oyundaki isimsiz Kadın ve Erkek bunu deniyorlarsa da, başaramadıklarını itiraf etmek zorunda kalıyorlar. Çünkü "Başımdan şu geçti" diye anlatırken bile, dinleyici olan muhatap daha sonra "Doğruyu söyle, aslında şöyle oldu, değil mi?" diye düzeltmek zorunda kalıyor. Yalanlar arasından doğruyu çekip çıkarmak, yani bir nevi doğruyu doğurtmak ve kişinin hakikati vaad ettiği üzere söylemesine sebep olmak zorunda kalıyor...
Dialoglar çok güzeldi. Yer yer kadını boğasım geldi başta. Ama aceleci davranmışım.
Kısa ama dolu dolu, eğlendirirken düşündüren harika bir eser. Avrupa'nın bu esere yabancı kalmasına hayıflandım ama dev aynasında kendinden başka birisine yer bırakmadığını bildiğim için, hiç şaşırmadım.
Okumama sebep olan değerli okuyucu arkadaşım
Maral Hanım'a teşekkürlerimle...
Kesinlikle tavsiye ederim, okuyun...
