Varoluşumuzdan bu yana ölümü hep ensemizde hissettik.O soğuk,acımasız sesi hep kulaklarımızda çınladı.Ölüm hep vardı ve hep de var olacak.Tabii eğer bir gün ansızın görevini yapmadığı bir zamana şahit olursak.Böyle bir şey korkutucu mu olur yoksa sevindirici mi?
Siz karar verin!
Jose Saramago yine özgün anlatımıyla farklılığını konuşturmuş ve de ortaya harika bir kitap çıkıvermiş.Yazarın farklı anlatımı olsun,dili olsun,cümleleri kurma düzeni olsun her zaman benim en sevdiğim yazarlar arasında göz kırpar bana.Keza kendisinin hayatın farklı bir boyutunu algılamamı sağlaması takdire şayandır.
Bu kitabında da ölüm ansızın her zaman süregelen görevini artık icra etmemeye başlar.Tabii insanlar önce bir şaşırır sonra da göbek atacak düzeye gelir.Öyle ki ülkelerinin onlara bahşettiği yegane bir durumdan dolayı adı bilinmeyen ülkenin bayrağını her yere asmaya başlarlar ve de asmayanları da tehdit ederler.Ah insanlar!Sonunda ne oldu dersiniz; havasından geçilmeyen halkın bu sefer de veryansınları başlamış.
Jose Saramago'nun kitaplarını okuyanların gözünden kaçmadığını düşündüğüm bir yanı var.Bu yazarımız tüm insanlığa bir eleştiri mahiyetinde sunuyor bizlere tüm eserlerini.İnsanların hırslarını,ellerine bir güç geçmeyedursun hemen vahşileşmelerini,korkutucu derecede gözlerinin dönmesini ve daha neleri.Sahi niye biz insanlar böyleyiz.Gücümüzün yettiğine aslan kralız da yetmediğine de nasıl da süt dökmüş bir kediyiz. Kitabın ilk sayfasındaki şu cümleye dikkatinizi çekerim.Ne de olsa boşuna söylenmemiştir.
"İnsan olmanın ne demek olduğunu her geçen gün daha az bileceğiz."
Keyifli okumalar:)
José Saramago 1998 yılında edebiyat ödülü kazanmış, 
Körlük adlı romanıyla geniş kitlelere ulaşmıştır. Eserleri ülkesinde sansürlense de satışları Portekiz de 2 milyonu geçmiştir. Ve Kanarya adalarında 2010 yılında aramızdan ayrılarak geriye güzel eserler bırakmıştır. 
