Tevfik Fikret ve Haluk Gerçeği
Orhan KaraveliEn Yeni Tevfik Fikret ve Haluk Gerçeği Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Tevfik Fikret ve Haluk Gerçeği sözleri ve alıntılarını, en yeni Tevfik Fikret ve Haluk Gerçeği kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yorgun “Benz”, Sultan Aziz tarafından 1800'lerde yaptırıldığı için onun adıyla anılan Aziziye Karakolu'nu geçip dar ve bozuk yoldan sarsıla sarsıla Bebek'e ulaşır. Birkaç dakika sonra da Aşiyan'a sapan dik yokuşun başına.
İki arkadaş:
— Buradan sonrasını yürüyeceğiz... diyerek arabadan inerler.
Otomobilin çıkamayacağı bakımsız ve daracık yokuşu tırmanırken Paşa'nın yaveri de biraz geriden onları izlemektedir.
Mustafa Kemal, koluna girdiği, Harbiye'den manej hocasına yüreğinin derinliklerinden gelen bir sesle Fikret'e olan sevgisini anlatır:
— Ben inkılâp ruhunu ondan aldım. Ziyaret edeceğim yerlerin başında elbette Aşiyan gelir!
Bir de sır verir hocasına bu yokuşta:
— Yakında Anadolu'ya gidiyorum! Sen ne dersin?
Hocası cevap verir:
— Daha ne duruyorsun?..
Kim bilir? Mustafa Kemal memleketi kurtarma kararını ilk kez belki de Fikret'in katına tırmanırken açıklamaktadır. Aşiyan'a çıkılır, saygı duruşunda bulunulur ve bu tarihî ziyaret, anı defterindeki, şair yazar ve gazeteci Süleyman Nazif (1869-1927) tarafından anlamlı ve edebî bir üslûpla kaleme alınıp şair ve yazar kardeşi Faik Ali'nin (Ozansoy, 1876-1950) yanı sıra Mustafa Kemal Paşa tarafından da imzalanan şu kısa fakat düşündürücü tümceyle ölümsüzleştirilir.
“ 'Tavâf-ı tahatturunda bulunmakla mübâhi perestişkâran-ı Fikret.'
Mustafa Kemal-Süleyman Nazif-Faik Ali, 19 ağustos 1918”*
Bugünün Türkçesiyle
“Anısı çevresinde bulunmakla övünen, Fikret'i taparcasına sevenler.”
*Mustafa Baydar, Varlık dergisi, 15 aralık 1967.
Sayfa 27 - Doğan Kitap, 7. baskı / ekim 2007Kitabı okudu
"Ben İnkılap rûhunu Fikret'ten aldım".
(Gazi Mustafa Kemal Atatürk)
Kızlarını okutmayan millet, oğullarını manevî öksüzlüğe mahkûm etmiş demektir; hüsranına ağlasın!
Sayfa 235Kitabı okudu
HAN-I YAĞMA
Bu sofracık efendiler -ki yutulmaya hazır
Huzurunuzda titreyen- şu milletin hayatıdır.
Şu milletin ki can çekişir, şu milletin ki acılıdır
Fakat sakın çekinmeyin; yiyin, yutun hapır hapır.
Yiyin efendiler yiyin; bu iştah sofrası sizin;
Doyunca, tıksırınca, patlayıncaya kadar yiyin!
Efendiler, pek açsınız, bu çehrenizde
Sayfa 276 - PergamonKitabı okudu
HASBIHAL
Alet işler, el övünür
Derler; her söze kanmayın,
İşitin de inanmayın!
El tutarsa yürür saban,
Eldir sabanı da yapan!
Tevfik Fikret
Sayfa 299 - PergamonKitabı okudu
HALUK' UN AMENTÜSÜ
Varlıkları yaratan bir güç var; ulu ve arınmış,
Kutsal ve yüce; ona vicdanla inandım.
Toprak vatanım, insan soyu milletim... İnsan
İnsan olur ancak, bunu iz'anla inandım.
Şeytan da biziz, cin de, ne şeytan ne melek var;
Dünya dönecek cennete insanla, inandım.
İnsanoğlu birbirinin kardeşi... Hülya!
Olsun, ben o hülyaya da bin canla inandım.
Elbet şu mezar ömrünü bir ışıklı mahşer
Takip edecektir, buna imanla inandım.
Aklın büyüyen mucizeleri önünde
Batıl geçecek yere hüsranla, inandım.
Tevfik Fikret
Sayfa 250 - PergamonKitabı okudu