Türkçülüğün Gök Bilgesi, ve Türk Edebiyatı'nın -bana göre- dahisi olan Atsız hoca aynı zamanda muazzam bir şair...
Kafiye ve hece ölçüsünü başarıyla kullanan ve bundan, benim gördüğüm kadarıyla, taviz vermeyen bir şair... Daha ne denilebilir ki..?
Her şiiri ayrı güzel, her yazdığı şiirde derin manalar vardır. Mesela, Atsız Hoca koskoca bir tarihe sahip olan Türk Milleti'nin belki ciltlerce kitaba sığması gereken bu tarihi, yazdığı şu iki dize rahatlıkla özetleyebilir:
"Kahramanlar can verir,
Yurdu yaşatmak için..."
Atsız Hoca'nın diğer bir özelliği de savaşla ilgili şiirler yazması, ki bu da bana onu ayrıca sevdiren bir özelliğidir, bunda da başarılıdır.
Nitekim şu iki dizenin bende uyandırdığı hissiyatı herhalde onlarca şiir uyandırmamıştır:
"Tabiatın yürüyüşü belki yavaştır;
Hız verecek biricik şey ona savaştır!"
Tabi bunlar benim şahsî fikirlerim, ama inkar edilemeyecek bir şey varsa o da Atsız Hoca'nın şiirdeki müthiş başarısıdır. İşte bu kitap da onun yazdığı şiirleri ihtiva ediyor. Özellikle tarihle harmanlanmış kafiyeli şiirleri sevenlere bu kitabı okumalarını öneriyorum.
