"Sıkıntı, kendi kendine yarılan zamanın içimizdeki yankısıdır."
Sayfa 21Kitabı okuyor
daha fazlasını toplum kabul etmez.”
“Toplum dediğin şey sen değil misin?”
(Toplum bunu kabul etmez.)
(Toplum değil. Sen kabul etmezsin, değil mi?)
(Eğer böyle yapmaya devam edersen, toplum sana iyi davranmaz.)
(Toplum değil yani. Sen.)
(Toplum seni canlı canlı gömer.)
(Toplum değil. Beni gömecek olan sensin, değil mi?)
Sayfa 77Kitabı okudu
Gerçek korkak mutluluktan bile korkar. Pamuk yün bile yaralar onu.
Neşeden bile incinir.
Sayfa 52Kitabı okudu
Bu yüzden mi insanlar “belki” derler, “evet” demek istedikleri ama sizin bunu “hayır” olarak düşünmenizi umdukları, fakat aslında söylemek istedikleri, ‘Lütfen daha sonra bana bir kez daha, sonra bir kez daha sor’ ,olduğu halde?
Sayfa 23Kitabı okudu
ölmek istiyorsam, kendimi niçin kurtarıyorum?
Sayfa 192Kitabı okudu
acılar
beni
daha iyi bir insan yapmadı.
bana
hiçbir şeyi çantada keklik saymamayı
öğretmedi.
ve
birine aşık olmaya korkmaktan başka bir şey
vermedi.
ben,
arızalı bir insan olmak için
fazlasıyla gencim
ve zamanda geriye gidip
kendime, çocukluğumu geri verebilecek
olsaydım
bunu
yapardım.
Sayfa 104Kitabı okudu
şimdi
en ince köklerimin
ucuna kadar
dehşet içinde
fark ediyorum ki
bende
içi asla
d o l d u r u l a m a y a c a k
yerler var.
Sayfa 101Kitabı okudu
anne babanızın
k ı r ı l m a z
olduğunu
zannedersiniz
ta ki öyle
o l m a d ı k l a r ı n ı
anladığınız
güne kadar.
- bu da masumiyetinizi kaybettiğiniz anlamına gelir.
Sayfa 73Kitabı okudu
arızalı olduğumu
zannederdim bi zamanlar.
çünkü
bir kez dahi
harcamadım
düşlerimi,
başka birinin
ağacından
olgun narlar
koparmaya.
-sonra öğrendim ki arıza bende değil toplumda.
Sayfa 45Kitabı okudu
Ve aniden,
sanki
vücudum artık
benim değil
benim dışımdaki
herkesindi.
Sayfa 33Kitabı okudu