Ilk kitabinda cok fazla reklam yaptigini dusundugum icin acikcasi bu kitabini okumayi hic dusunmuyordum. Hazir bi arkadas elime uzattiginda, demekki okumam gerekiyor diye dusunerek aldim.Iyikide okumusum.
-Yazarin iki ana karakter uzerinde konuyu isledigini anladigimda pek bi garipsedim(Spoiler vermek istemedigimden detaya girmiycem)Hele ikinci kisinin hayatini anlatmaya baslayinca, romanin ilk kahramanindan bir tek kelime yazmamasi bana biraz soguk geldi. Degisik bi tarz olmus.
Olaylar bi kadin olarak, okurken tuylerimi urperten cinstendi. Savasa ve Cahil erkeklere hinc ve nefretle doldum. Artik bi kac guzel seyler olsada en azindan bu icimde biriken Nefreti biraz yumusatsa diye umutla okumayi sürdurdum. Bekledigim gibide oldu, sonu en azindan, biraz burukta olsa, mutlu bitiyor. Kitap bittiginde, kim bu Hosseneini diye merakla Google amcaya basvurdum. Hic hayal ettigim gibi birisi degildi yazar. :) Ilk kitabinda hayal ettigim yazar, baya yasli ve savasdan kacip amerikaya siginmis ve amerikanin ona verdigine cook minnettar olan bir mülteci resmi vardi gözlerimde. Bir doktor olmasi beni ayrica sasirtti.
Savaslarin herzaman devam ettigi , tabiri caizse, atlar tepisirken taylarin ezildigi dunyada, savasin medyadan gösterilen kismindan daha fazlasina sahip oldugunu nelerin ayaklar altina ezildigini, nelere kiymet vermemiz gerektigini, elimizdekilerin ne kadar buyuk nimet oldugunu anlamamiz gerekir diye dusunuyorum. Bi kitap buna bir nebze isik tutuyor. Ben kendi adima gereken mesaji aldim ve okumayi dusunun sizlerinde kesinlikle okumasini tavsiye ederim.
