Mehmet Güneri
@mguneri21
bir gece ya da bir gün
duhf
7 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
bekliyorum
öyle bir havada gel ki
vazgeçmek mümkün olmasın
sen hazır değilsen?
beni anlamıyorlar
ben, bu kulaklara göre ağız değilim
ateş oldum, yanıp tutuştum kendi düşüncelerimden
niye bu katılık, bu güvensizlik, bu nefret
derisini değiştirmeyen yılan
kafasını değiştirmeyen insan
ölmeye mahkumdur
sadece bir aptal sürekli taşlara ya da insanlara takılır
bazı sırlar vardır, yalnız dostlara anlatılacak
bazı sırlar vardır, dostlara bile anlatılmayacak
bazı sırlar vardır, kendimize bile açıklanmayacak
neyse
doğrular ve yanlışlar yoktur
sadece yorumlar vardır
beni anlamıyorlar
ben, bu kulaklara göre ağız değilim
karşılığında bana yoldaşlık sunmayan kişilerin, yalnızlığımı çalmasından nefret ederim
uzun bir süre uçurumun içine bakarsan
uçurum da senin içine bakar
hem kim mutlu edebilir seni
sen hazır değilsen
saati kur
ağır bir geceye doğru ilerleyen ağır bir gün
ne yaparsan yap her şey olduğu gibi kalıyor
kediler uyukluyor
köpekler havlamıyor
ölen bir şey bile yok
ağır bir geceye doğru ilerleyen ağır bir gün
Okur Takip Önerileri
.yaraları kapandıkça kanıyor
senin gözlerin dram, oysa ağlatan benim
ben dilenci sen sultan, sevgi dağıtan benim
sen ışık ben karanlık ve aydınlatan benim
ben ölümüm sen hayat, cana can katan benim
sabah sende oluyor, güneşi tutan benim
soran ben sorulan sen, hüznü damıtan benim
öldüren ben ölen sen, kabirde yatan benim
sen sevda yüklü bulut, göklerimin sahibi
saklıyorum içimde seni bir tufan gibi
Geceye Direnmeme
başlangıçta, ışığa doğru ilerlediğimizi sanırız; sonra o hedefsiz
yürüyüşten yorulur ve kendimizi yere bırakırız. gitgide yumuşayan toprak
artık bizi taşımaz, açılır. güneşli bir sona götüren bir güzergâhı boş yere
izlemeye uğraşsak da içimizde ve altımızda koyu karanlıklar genleşir.
kaymamız sırasında bizi aydınlatacak hiçbir pırıltı olmaz.
Sayfa 44 - metis
Mutsuzluğun Bilinci
her şey, unsurlar ve fiiller, seni yaralamada elbirliği ederler. burun
kıvırmanın zırhına mı bürünmelisin? kendini bir tiksinti kalesinde tecrit mi
etmelisin? insanüstü kayıtsızlıklar mı düşlemelisin? zamanın yankıları seni
son yokluklarının içinde de mağdur edeceklerdir...
Kanamanın önüne hiçbir şey geçemediğinde, fikirler bile kırmızıya boyanır,
ya da tümörler gibi birbirinin üzerine tırmanır.
eczanelerde varoluşa karşı hiçbir özel ilaç yoktur- yalnızca palavracılar için küçük ilaçlar... peki berrak, alabildiğine
eklemlenmiş, vakur ve kendinden emin ümitsizliğin panzehiri nerededir?
bütün varlıklar mutsuzdur; ama ne kadarı bunu bilir? mutsuzluk bilinci, bir
can çekişme aritmetiğinde ya da devasızlık sicilinde boy göstermeyecek
kadar vahim bir hastalıktır. cehennemin itibarını düşürür ve zamanın
mezbahalarını kır şiirlerine çevirir. Hangi günahı işledin de doğdun? hangi
suçu işledin de varsın? acın da kaderin gibi sebepsiz. hakikaten acı çekmek,
nedenselliği bahane göstermeden dertlerin istilasını kabul etmektir; çılgın
tabiatın bir lütfu gibi, bir negatif mucize gibi...
zaman’ın cümlesinde, insanlar virgüller gibi yer alırlar; sense, onu
durdurmak için, nokta olarak hareketsizleştin.
Sayfa 27 - metis yayınları
Ölüm Üzerine Çeşitlemeler
''hiçbir şeye dayanmadığı için, bir gerekçenin gölgesi bile bulunmadığı
için, hayatta sebat ederiz. ölüm fazla kesindir. bütün sebepler onun
tarafında bulunur. içgüdülerimize esrarengiz gelir, düşünüşümüzün önünde
berrak ve itibarsız bir halde bilinmeyenin sahte cazibesi olmaksızın belirir.
hükümsüz sırları biriktire biriktire, anlamsızlığı tekeline ala ala, hayat
ölümden fazla ürküntü verir. büyük meçhul odur.
bunca boşluk ve anlaşılmazlık nereye varabilir? günlere tutunuruz
çünkü ölme arzusu fazla mantıksaldır. bundan dolayı da işe yaramazdır.
hayat; belirgin, tartışılmaz açıklıkta tek bir gerekçeye sahip olsaydı kendini
yok ederdi. içgüdüler ve önyargılar tutarlılık’la temasa geçtiklerinde ortadan
kalkarlar. soluk alan her şey teyit edilemeyenle beslenir. birazcık mantık
ilavesi bile varoluş -sağduyusuzluk çabası- için uğursuz olurdu. hayata sarih
bir anlam verin, hemen o an cazibesini yitirir. hedeflerindeki belirsizlik onu
ölümden üstün kılar. bir nebze sarahat bile onu mezarlar kadar
bayağılaştırabilirdi. zira hayatın anlamını konu alan bir müspet bilim yeryüzünü bir günde ıssız bırakırdı. arzunun verimli gayri muhtemelliğini de hiçbir çılgın yeniden canlandıramazdı.''
Sayfa 12 - metis yayınları
sırf yazmak niteliğindeki yazımdır.
bugün yeni bir kitabı okumaya başladım. hakkındaki yorumları ve incelemeleri okudum galiba okuması ve anlaşılması ayrı ayrı zor bir kitap. kendi kendime edindiğim tavsiyelere göre açık bir zihinle ve geniş bir zamanda okunması daha iyi olacak ama açık bir zihnim henüz yok hem geniş zamanım var da diyemem. benim bazı şeyleri yapmak için ya da göstermek için ya da fark ettirmek için çok zamanım yok yani kalmadı. bunun için bu kitabı bir an önce okuyacağım. belki okurken birkaç cümlenin altını çizebilirim bilmiyorum. sonra üzerine inceleme yazacağım. bu incelemeyi bir kağıda geçireceğim. iksini bir zarfa koyup göndereceğim. bu benden gelecek son şey olacak. içten içe şu an buraya yazdıklarımı bir mesaj kutusuna yazıp da göndermek istedim ama bunu yapmasam dünya kimi insanlar için daha güzel bir yer olacak gibi sanki ya da bilmiyorum bence öyle gibi. neyse. bilmiyorum belki zarf marf olaylarına hiç girmeyebilirim de emin değilim. sadece önümdeki bir seçenek. neyse. çabaların kıymetini, sevginin ve emeğin değerini yere seren şeylerden ve -şeylerden- çabamızı, sevgimizi ve emeğimizi esirgemek ve artık bir anlam bırakmadığımız görüşmek üzere. bi de insan bazı şeylerden sonra klavye hafızasını da silmeli. artık yazılan bazı kelimelerden sonra bazı kelimeleri önermesine gerek kalmadı. 16.01.24
\bazı insanlara
schopenhauer'a göre hayat kör, acımasız ve anlamsız, birey ise değersizdir. peşinde koşulan ve asla durdurulamayan zaman, varlık, oluş, düzen, iyi, yüce, mutlak, mutluluk ve bunların hepsi için ortaya konulan savaş, savaşın sonundaki hüsran. insanın bu dünyadaki bütün çabası beyhudedir. bu nedenle o, "zamanla elimizdeki her şey boş bir hiçliğe dönüşür ve sahip olduğu tüm değerleri kaybeder." demektedir.
-sevilen..
sevilenlerin hayatı perişandır ve tehlikede. ah, onlar kendilerini aşsalardı da sevenler olsalardı. tam güvenlik, onların çevresindedir.
Sayfa 13 - cem yayınevi
