Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.6
Kitabın ilk sayfasında karşınıza şöyle bir cümle çıkıyor: "İyi ki kitaplar var..."
İyi ki diyorum bende iyi ki!
"Cam Irmağı Taş Gemi koydum bu kitabın adını bütün itirazlara kulaklarımı tıkayarak. Değil mi ki kimi taş gemi oldum cam ırmakların üzerinde yüzmeye kalkıştım; kimi cam ırmak oldum taş gemilerin bağrımda yüzmesine alıştım. Ama her halde de sadece cam ırmağın değil taş geminin de kırıldığına tanığım."
Kitaba ismini veren öyküden bir bölümle başlamak istedim yazıma. Yazarın kitaba neden bu ismi koyduğunu anlamak için. Nazan Bekiroğlu'nun Cam Irmağı Taş Gemi kitabı 5 hikayeden oluşuyor:
Be
Kül Rengi Küçük Kuş İle Beyaz Mermer Şehir
Mavi Gül Dalı
Cam Irmağı Taş Gemi
Zeyl: Nihade'nin Beşinci Defteri
Gülibrişim Tazarrusu (Tazarru Tanrı'ya yakarmak anlamına geldiği için onu hikaye olarak almak istemedim.)
Bu hikayeler farklı farklı hikayeler olarak görünse de aslında birbiriyle bağlantılı olarak ilerliyor. Bir hikayede dikkat etmediğiniz küçük bir detayı diğer hikayede ayrıntılı bir biçimde okuyabiliyorsunuz. Bir varmış bir yokmuş ile başlayan annelerin çocuklarına gece uyurken anlattığı öykülerin Nazan Bekiroğlu ile buluşması olarak adlandırıyorum bu kitabı. Kendine bir has anlatımı var. Olayların bir çırpıda verilmesini isteyenler bu kitapta biraz zorlanabilir.
Tasavvuf edebiyatı okumuyordum bir dönemler.Trabzon'da Karadeniz Teknik Üniversitesi'nde sohbet etme imkanı buldum Nazan Bekiroğlu'yla.Çok hanım,çok zarif,çok sade ve samimi gelmişti.Çok iyi bir enerji yakaladık sohbetimiz esnasında.Kendisinin edebiyat profesörü olduğunu bilirdim,kitaplarından haberdardım fakat okumamıştım.Nar Ağacı,Lâ,Mimoza Sürgünü derken Yusuf ile Züleyha kitabını da okumak istedim.Tasavvufa merak sardığım zamanlardı.İyiki de okudum diyorum.Üslubu ve dili akıcı ve okunmaya izin veriyor.Kurgu namına bir şey soyleyemem çünkü bahis belli.Kuyu kime zindan oldu bilinmez.Yakup'un mu kör oldu gözleri,Züleyhayı mı kör etmişti nefsi,cılız bir umuda ihtiyacı olan Yusuf muydu âmâ adayı? Bunlar da bilinmez.Zaten tasavvufta amaç,gaye çırak olmak ve bilmemektir.Aslolan hiçliktir.Yusuf ile Züleyha hikayesinden keyif alarak okuyabileceğiniz bir eser.Nazan hanımı tanıyınız.Okunmaya değerdir.Kitapla ilgili alıntımı ayet üzerinden yapmak istiyorum:"Hani Yûsuf babasına şöyle demişti; 'Babacığım ben rüyada, gerçekten on bir yıldızla, güneş ve ayı gördüm; onları bana secde ederlerken gördüm.' " (Yûsuf, 12/4.)Zaten her şey bu ayetten sonra başladı.
Biraz mavi, biraz kırmızı...
Hangi duyguyu nasıl ifade edeceği önceden belirlenmiş sözün, hayatı anlamlı kılması nasıl beklenebilir ki?
Aşktan bahsettik, aşkı tanımıyorduk. Öldük, ölmüyorduk. Sadakatten söz ettik, sadakati bilmiyorduk. Sevdik, aslında sevmiyorduk. Aldık, veriyorduk; verdik alıyorduk. Söz yerini buluyordu sadece, iyi düşüyordu, uygun. Söylüyorduk, yazıyorduk,
‘Ne kadar çok hayat, ne kadar çok acı, ne kadar çok insan. Ne kadar çok yazı, ne kadar çok şiir, ne kadar çok zindan...’ Okudukça açılacağınız enfes bir dille yazılmış deneme
"Bir gün Sabâ Melikesi Belkıs’tan, Âdem’le Havva’nın hikâyesini anlamanın bütün bir insanlığın da hikâyesini anlamak manasına geldiğini öğrendim. İnsanın bütün halleri Âdem’de gizliydi ve bütün macera onun hikâyesinde özetlenmişti."
Yaratılışa dair hoş bir kitap ama hikaye gibi yazılmış.
Tebrizli halı tüccarı Settarhan ile Hacıbey ve Büyükhanım'ın gözbebekleri Zehra'nın hikayesini okuyoruz. İki hayatın birbiriyle kesişme aşamasında Balkan Harbi başlıyor önce. Osmanlı'nın ve Rusya'nın dört bir yanında siyasi çalkalantılar yaşanıyor. Ermeni tehciri baş gösteriyor ve konu komşu birbirinden kopuyor, ana-evlat dahi birbirinden ayrılmak zorunda kalıyor. En son da Trabzon Ruslar tarafından işgal ediliyor. Göç yollarında yaşananlar, ayrılıklar, ölümler savaşın ne menem bir bela, ne büyük bir insanlık dramı olduğunu o mükemmel işleyişi ve anlatışıyla gözler önüne seriyor yazarımız. Biz de olayları yaşıyormuşçasına soluk soluğa okuyoruz her bir cümleyi. Ben anlatışını, akıcılığını, konuyu ve verdiği dersleri çok sevdim. Tavsiyemdir
...yaşamak bile yordu beni...
Sanırım gerçekten düşünmek icin benim de kendime ait bir odaya ihtiyacım var malum daire tutmak pek mümkün degil bu şartlarda...
-Cok yordun be Oğuz abi beni..!!!
O kadar çok sey yaşadım ve o kadar sey yuttum ki hala kendime gelemedim...
Isin garip tarafı kitabı okudugum gunlere ot dergisinin Oguz Atay'la ilgili
280 syf.
8/10 puan verdi
Kitaba başladığım ve ilerlediğim zaman ilk kez Bekiroğlu'na karşı önyargım oluştu, böyle de sürecek sandım, beni böyle düşündüren Truva (Troya) tarihçesi oldu, bu yere ait oldukça detay, yer yer bilgilendirici olduğunu düşünsem de, bi yerden sonra tamam hadi başka bir yola koyulalım dedim :)
Fakat dediğim gibi bu önyargı başlarda olmuştu,
