Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
deniz baha
deniz baha
@readeniz
Günde gayri nizami dört kez kendimle çelişirim sonra bi siyanürlü keşke kahvesi içip bütün komşularımı delirtirim
88 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Tüm bu kullandığımız teknolojilerin, lükslerin tamamen yanılsama olduğunu söyleyip mızmız insanlara gereken cevabı veren thoreau beyefendiye tamamen katılıyorum.
Mesela kimileri cambridge mi vardı okumadık diyorlar. Cambridge dediğin okul ortaçağ'ın o karanlığında kurulmuştur. 1209'da kurdu adamlar. Tüm o anlı şanlı Osmanlı'dan bile eski. Timur ya da orhan gazi cambridge'de mantık-matematik okuyabilirdi, o kadar eski yani. Hele oxford.. o ondan da eski. o karanlığın içinden adamlar ne kadar değerli bir şey çıkarmış, görebiliyor musunuz? mızmızlıkla, kendimize acımakla, tembellikle, etrafa söylenmekle, ama bak onların çok imkanı var demekle harcadığımız zamanı müspet işlere harcasak biz de zaten kuracağız aslında oxford ya da cambridge. Ama nerede.. dayımız elimizden tutsaydı, kişi başı gelir 30 bin dolar olsaydı, islamiyet bu kadar baskıcı olmasaydı vs neler neler yapardık.
Roman, hikaye, deneme, kişisel gelişim vs türevinden kitapları bir anlamda sinema/tv/dizi olarak düşünebiliriz. 3-5 tane kayda değer esere karşılık binlerce leş eser var. Elif şafak, emrah serbes, ahmet ümit, dan brown falan kitap yazıyor arkadaşlar.
Z kitapçıda raflara bakınca içine düştüğümüz kaygının da yüzde sekseni böyle tırt kitaplardan geliyor. Okuyarak bırakın herhangi bir şey kazanmayı, dünya algınızı kaybeder, zeka seviyeniz düşürürsünüz. Ama bu kitap.. ama İhsan Oktay Anar.. her sayfa sonrasında kafayı kitaptan kaldırıp okuduklarını tekrardan düşündürecek seviyede dolu. Akıcı. Muazzam.
Uzaylı antropologlar 2000'ler türkiye'sine bakarken çıldıracaklar. Koca koca adamlar oturmuş başka koca adamların hangi önemli günde ne yapacağını tartışmak için siteler falan kurmuşlar.
Ufak bir insan grubu var ve herkes onları izliyor sürekli. Sadece sırf izlemekle de kalmıyorlar. Tartışıyorlar. Tartışabilmek için kocaman bir ağ kurmuşlar. Kısıtlı zaman geçireceği dünyayı deneyimlemekle falan uğraşmıyor. Birkaç tane adam belirlemiş. onlarla ilgili düşünüp tartışıp duruyor.
Doğanın kalanında kendine bu kadar toplu şekilde zarar veren canlı yok. Bir tek biziz. Tekiz bu konuda. Ufacık zamanımız var ve bunlarla uğraşıyoruz. Ama illa bununla uğraşacaksak Johan Cruyff gibi hem zihinsel açıdan hem de idari yönetim açısından örnek kişilerle uğraşmalıyız. Cruyyf, Messi, Guardiola, Klopp gibi adamlar futbolla uğraşmıyorlar. Matematikle uğraşıyorlar.
Okur Takip Önerileri
Bazen evren sizinle konuşur. Bir şeyler söyler. Evren hz. muhammed'e de bir şeyler söylemiş zamanında. Bu ne abartılacak bir şeydir, ne de hafifsenecek veya dalga geçilecek. Bu böyledir.
Kalan şeyler ise sosyolojidir. Biraz iktisattır. Belki mittir. Hatta arap kültürüdür. Savaş tarihidir. Ama özü budur.
·
Puan vermedi
Altı yaşındaydım. Yaşımdaydım demeyi sevmem çünkü bir yaşa o kadar iyelik bağıyla bağlanmanın bencillik olduğunu düşünürüm. Eğitimimle ilgili kararların alındığı zamanlardı. Annem mahalle mektebine gitmemde diretiyordu. Babamın aklında özel vadi ışığı koleji vardı. Ceketli papyonlu gezecektim ve bu yetmezmiş gibi haftasonları tenis kursuna gidecektim. Ölme eşeğim ölme. Onların bu safsatalarıyla uğraşamazdım. İşte o zaman Goebbels'in notlarından öğrendiğim birkaç taktikle beni budist bir manastıra yazdırmalarının en hayırlısı olacağına ikna ettim. Bugün, dünyanın en ünlü insanlarından biriysem bunu budist hocalara ve Goebbelsin propaganda taktiklerine borçluyum.
·
Puan vermedi
Hababam sınıfı bir grup haylazın maceraları değil eğitim sistemimizin trajedisidir.
Mahmut hoca'nın eğitim anlayışı 19. yüzyıl ingiliz geleneğinin devamıdır. Tek ayak üstünde bekletmeler, topu patlatmalar, sigarayı yasaklamalar, gezmek yasak demeler... müfredat çağdışı. Bütüncül bir yapı yerine ufacık parçalara bölünmüş ezberci bir anlayış. Hepsinin değnekçisi mahmut hoca.
Mahmut hoca'nın gizlenmesini sağlayan şey ne? beceriksiz muallimliği. O kadar saat Mahmut hoca gördük, hangimiz ne öğrendik? adam tek cümle öğretmedi. Tam türk öğretmeni. Bir kasapla on dakika konuşsanız aklınızı açacak bir/iki cümle eder, koskoca Mahmut hoca saatlerce ekrandaydı, bir tane özgün laf çıkmadı. ezber laflar. ezber kurallar.
Mahmut hoca'nın en büyük maskesi de kendisinin olmadığına inandırmaktı. Her zaman bir gerilim uydurdu bir yerlerden. Yok bu yıl okul bitmezse polis alacakmış da yok mütevelli heyeti parayı kesecekmiş de yok belediye okul arsasını satın alıp toki yapacakmış da... sürekli anlamsız bir gerilim verdi ve her türlü deneysel değişkeni o gerilimin arkasına gizledi. Helal olsun.
·
Puan vermedi
Komünizm ve pringles üç aşağı beş yukarı aynı şeydir. Batı tarihinde kimileri bunu anlayacak noktaya birkaç kez gelmiştir ancak doğu kafası zaten bunun farkındadır.
İşte ortalama birey de bunun farkında olmalıdır ve siyasete, marx aptalına, ona buna ayırdığı zaman lüks gibi gelmelidir. Zaman kaybı gibi gelmelidir. Oturup keman çalmayı öğrenebileceğiniz kadar bir süreyi politika tartışarak geçirdiyseniz, tebrikler. hem de sadece son 2 yıl içinde oldu bu. önceki 20 yılı sayarsak, goethe olabilecekken kendinize dönüştünüz. tebrikler. kılıştar izleye izleye beyni krem peynir haline getirdiniz.
Ortalama vatandaşın da siyasi görüşü/ideolojisi tek bir şey olabilir: başta kim varsa ona muhalefet etmek. Bunun dışında yapılan siyaset anlamsızdır. Bunu yapmak için de uğraşmanıza gerek yoktur.
·
Puan vermedi
Alfa erkekçiklerin başucu kitabı.
Bir arkadaşım var. Kürt bir erkek olarak doğdu, inşallah, işleri yolunda giderse, beyaz türk bir kadın olarak ölecek. 1/2 yıl boyunca en fazla kafayı taktığı şey ne kadar alfa olduğuydu. Sevgilisinden öğrenmişti alfalık kavramını. Akıl sağlığı bozuldu adamın. Birkaç ay içinde oldu sadece. kendisine erkeklik skalasında yer aradı ve 2/10 çıktı. Bu 2/10'u düzeltmek için yapmadığı kalmadı adamcağızın. GYM kursuna gittikçe küçüldü. Etrafını kontrol altına almaya çalıştıkça komikleşti. giyim konsunda tarz sahibi olmaya çalıştıkça kadınlaştı. Bacağı tamamen saran kotlar giyiyor artık. Erkek olmaya çalıştıkça madara oldu. bu alfalık/erkeklik denen illetin aldığı tek can değil. ateş düşürdüğü tek ocak değil. binlerce yuva yıktı şu kavram. bir sürü adam alfa olacağım diye toz yulafla yani mamayla besleniyor, tavandan sarkan ipi çekip kas gücü yapmaya çalışıyor.
Alfalık her yerde. On yıl aldı bunun olması. altında hiçbir mantığı yok ama milyonlarca takipçisi var. her erkeğin dilinde. kendine ve etrafına bu kavramsal çerçeveyle bakıyor. dünyaya kurnaz bir kurtun gözünden bakıyor. çünkü o bir alfa. tam bir alfa. alfa erkek. kuralları o koyuyor. çünkü o bir alfa. böyle aptal aptal konuşuyorlar. allah akıl fikir versin.
hayatımda okuduğum en etkileyici kitabın sonlarına yaklaştığımda, bir ağacın altında yalınayak toprağa basıyor ve aylaklığımı kutluyordum. kitabın gidişatı nedeniyle oldukça durgun bir kutlama oluyordu. her on sayfada bir; artık böyle aşkların, yoğunluğun, hassasiyetin, çok net bir dilin ve tutkunun olmadığını düşünüp çevreye bakıyor, sonra kitaba dönüyordum. jack london, her duyguya ve her düşünceye ayrı kelime bulup bunu ustalıkla kitabına yerleştirirken, ben yıllardır ruh halim ne olursa olsun sadece tek bir ifadeyle cevap veriyordum: iyidir ya
ne kendim inanıyorum, ne karşımdakini inandırabiliyorum. ki karşımdakine sorsam, alacağım yanıt da bundan farklı olmazdı. iletişim opsiyonlarının her tarafımıza yapıştığı, iletişim operatörlerinin tüm basın-yayınla bizi yalnız bırakmadığı bir zamana geldik ve kendimizi ifade edemiyoruz. içimizdeki sıkıntıyı anlatacak kelimeleri bilmiyor ve birkaç deste kelimeyle akşamı ediyoruz. oldukça dramatik olan bu novella yüreğime otururken, ne yapmalı diye düşündüm. bir çözüm bulmalı. martin eden olmalı dedim ardından. martin. eden.
·
Puan vermedi
Tüm bu sosyalizm, Komünizm, liberalizm, siyaset, kamu, kapitalizm vs aptallıktır arkadaşlar. Lütfen biraz akıllı olunuz. Birileri bir takım isimler yumurtlamış, onlarla etrafa bakıyorsunuz. Sonra da böyle anlamsız kitaplar ve onların getirdiği sonu gelmeyen tartışmalar her yerde, her ortamda, her başlıkta, her dolmuşta, her kasa önündeki sırada, her yemekhanede, her kantinde...
Kapılar ardına kadar açıkken nasıl böyle aptal olabiliyorsun? iktisat okuyan var aramızda ve adam ezber lafların bir santim ötesine çıkmamış. Marx, Engels, keynes, smith, repo, faiz... gidip de frederick soddy okumamış mesela ama iktisatçı. bir iktisat konusu olsa kalabalığı yararak gelir ve açılın iktisatçıyım der ama bir tane kenarda köşede kalmış şeyi bulup okumamış. böyle aptal olmaya gerek yok gençler. Marx ne kadar akıllıysa siz de o kadar akıllısınız. Marksın ya da onun bunun laflarını kullanmanıza gerek yok her saniye. .
·
Puan vermedi
Örümcek kadar olamıyorsunuz.
Bir örümceğe her şeyi yapabilirsiniz ama örümcek her zaman dirayetle karşılar başına geleni. Karakterini bozmaz.
Sizi sıkıyorsa, sıkmayan şeylerle uğraşın. Onun getireceklerine göğüs gerecek kadar da adam olun, kadın olun olun. Hayat çok eğlenceli. Örümcek izlemek bile süper. Önce onlara bir bak. Onları hatmet, sonra hala böyle hissediyorsan ne yaparsan yap. Ama ona bir kere bu gözle bakmadan geçme, göçüp gitme. Etrafına bu gözle bak. etraf müthiş.
Bir örümcek ölse üzülürüm ben. O örümceğe yanlışlıkla bassam kötü geçer günüm. İstemem o günü yaşamayı. Unutmak isterim.
Ama sen bana gelmiş diyorsun ki huzursuzluğun kitabı vs. senin o tatlı canını sıkarım güzel kardeşim. Git o örümceği izle, o örümcekten öğrenecek çok şeyin var.
·
Puan vermedi
Korku filmleriyle ve kitaplarıyla ilgili en büyük sorun, bir süre sonra korkutmamalarıdır. Korku unsurunu seven herkes bunu bilir. Çocukluğunda izlediği üç beş tane film kadar korkutan filmi yıllarca arasa da bulamamıştır. Terleyerek okuduğu o kitap gibisine denk gelememiştir.
Çocukluğumdan beri severim korku filmlerini. Ufak tefek böceklerin olduğu bir tanesi yüzünden tüm gece uyuyamamıştım mesela. Sonra the fly izledim. Dedim bu tutar. Tutmuş zaten. Kocaman bir endüstrisi varmış. Exorcistler izledim, ters yürüyen bacaklar, çarpan camlar, aynadan fırlayan yansımalar, cinler, şeytanlar, son mühürler, salgınlar, vahşi hayvanlar... ne bulabildiysem izledim.
Gittikçe kayboldu etkisi filmlerin. Çocukken böcekli film gece boyu uyumamı engellemişti. Şimdiyse filmleri izlerken uyuyordum. Aklıma ne geldiyse denedim. Işığı kapatıp izledim. gece yarısı izledim. Üç tane üst üste izledim. Bir görüntüden tiksinmek veya bir sesle irkilmek dışında hemen hemen hiç tepki bile veremiyordum artık korku sinemasına.
Bir akşam üzeri eve dönerken, ne izlesem diye düşünüyordum. yaşım 22- 23 sanırım. 80lerde çekilen hayvan mezarlığı filmini gördüm. İzleyeyim dedim. Ardından uzun süre korku filmi izlemedim. Sonra birkaç kez daha izledim. Sanırım dördüncü kez izlediğimde uyuyakalmıştım. Ondan sonra bir daha yapmadım. Çünkü artık uykumu kaçıracak kadar korkutmuyordu beni. Ama hemen yeni bir kitap elime geçti. Hayvan mezarlığı.
Uykunuzu kaçıracak bir şeyler istiyorsanız, uykunuzu kaçıracak kitaplarla uğraşın. Filmler iyidir güzeldir ama elli tane korku filmi izlemiş biri için elli birincinin marjinal faydası çok düşüktür. Ama kitaplar..
·
Puan vermedi
Pucca Aysun abla gibi.
İlişkiler ne yazık ki hastalığa dönüşmüş durumda. Kadın havadan sudan beş yüz tane gerilim çıkarır mesela ilişkinin ilk üç ayında. Beş yüz birinci gerilim gerçekse bile erkek tepki vermekte zorlanır. Diğerleri hep sahteydi çünkü. Aysun ablası demişti git bir dene bakayım diye. Aysun ablanın aklı kendine zor yetmektedir. Gün içindeki uğraşları dört saat instagram, yarım saat kivi soymak, üç saat trendyoldan araya kaçan don seçmektir. Erkeklerle ilgili tek başarısı da birkaç erkek tarafından kandırılmış olmaktır zamanında ve kendini ilişki gurusu olarak görür. Erkek değil mi diye cümlelere başlar. Aslında hiçbir fikri yoktur. Hiçbir fikri olmadığını kendisi de derinde bilir. Ama çok dizi izlemiştir. Oradakileri gerçek sanıyordur. Erkekleri iyi bilir çünkü beş yüz saat yaprak dökümü veya başka bir zırva izlemiştir. Bin saat berikini izlemiştir. Kadın dergisi okumuştur. İnstagramdan tavsiye almıştır. Ve emindir bu işlerin böyle yürüdüğünden.
Bir süre sonra erkek duyarsızlaşır. O kadar anlamsız şeyler yüzünden o kadar savaşmıştır ki ilişkide, artık neyin değerli neyin değersiz olduğunu unutmuştur. Vietnam'dan gelmiş gibidir. Değer yargısı kalmamıştır.
Aynen devam kadınlar. Planlarınız ve stratejilerinizle kurtaracaksınız dünyayı.
(Bu YAZI, kulaklığımla beni rahat bırakın diye ağlayan bir ergen tarafından gizlice defterine yazılmış. Tesadüfen buldum. Tam dalga geçmelik.)
Bazen kimi insanlar görüyorum. Canımı sıkıyorlar ama elimden bir şey gelmiyor. Yaşattıkları tek şey sıkıntı.
Damgasını vuran insanlar bile göçüp giderken, ben isimsiz ve vasıfsız bir çark gibi her gün aynı şeyleri yapmaya devam ediyorum. Günün birinde gidince, bir çocuğun odasına poster olamayacağım geliyor aklıma. Kimseye ilham veremeyip, tüm günlerimi anlamsız işler peşinde tükettiğimi fark ediyorum bininci kere. Erken ölen güzel insanların yasını tutuyorum, öğleden sonra içtiğim kahvenin dumanında. Aklıma lennon, freddie mercury, janis joplin, hendrix, kurt cobain ve daha nicesi geliyor. Kendisine sunulanı kabul etmeyip, kendisini tüm dünyaya sunan büyük insanların bana miras bıraktığı şarkılarda arıyorum teselliyi.
Mengeneyle sıkıştırıyorlar kafamı, elimden hiçbir şey gelmiyor. Ölüp gidenlerin yasını bile kısık sesli müzik ile yarım yamalak tutuyorum. Oysa "beat it" yankılanmaydı her tarafta. Gözlerimi kapatıp, popun kerameti kendinden menkul basitliğinde kaybolmalıydım bugün. Oysa ben sartre okudum. Sıkıntıma birde bulantı kattım.
·
Puan vermedi
Lao basitlik sadelikle denk tutulur. Kendisinden bize 81 tane ufak dize kalmıştır. Herkesin rahatça anlayabileceği kadar bilindik kelimelerle kavramlarla yazar.
Üstte anlattıklarım iyi bilinir ancak hikayenin yarısıdır. Lao’nun 82. şiirinden bahseder bazı antik çin kaynakları. Anlaşılmaz olmakla suçlandığı için atılmıştır o son şiir. Bir bilgelikten ziyade “kehanet” niteliğindedir pekin üniversitesi felsefe bölümünden profesör ming chan’a göre. Bu sebeple 2700 yıldır anlaşılamamıştır. Çünkü doğru bağlam yoktur.
İlgili şiirde kanji vardır ve birden fazla kez tekrar eder. Ancak ufak bir ayrıntıyla. Her tekrarında minik bir eklenti vardır sembole ve chan’ göre şu şekilde tercümesi mümkündür:
“kötü yazarları okuyanlar olduğu müddetçe
kötü yazarlar da olacaktır”
çincede yapan eden ayrımı pek yok bizdeki gibi. kafaları daha net çalışıyor. kötü yazar, kötü yazardır. bunu biliyorlar.
Sonuç olarak siz bu kadar salak olmasaydınız saçma sapan edebiyatçılar ve sinemacılar hiç olmayacaktı.
