Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
rose parks
rose parks
@roseparks
Öğretmen
Lisans
İZMİR
Karşıyaka
57 okur puanı
Ağustos 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Ahretliğimin gazıyla beyefendinin iki kitabını alıp önce bunu okuduğumu belirteyim.
Konumuz ise şudur. Selçuk, Mete ve Serkan mahalleden arkadaşlar. Tabii o dönemde tablet, pc vs yok. Bu üç kafadar daha doğrusu Selçuk'un önderliğinde çete kurma çabasına girişiyorlar. Bu girişimde çetesi olan İsmet'e bir hasetlenmenin de payı var.
E yaş dokuz ve çete kurma sevdası. Sarpasaran işler. Serde çocukluk da var malum.
Komik bir kitap. Eğleneceğinizi garanti ederim. Ben fazla gülmedim sebebini de anlatayım hemen. Çok gülemiyorum kitap, dizi ve filmlerde. O benim anormalliğim diyelim.
Okuyacak arkadaşlar veya düşünen var ise önerimdir.
Son söz, yazarımız Selçuk Aydemir Düğün Dernek filmi ve Kardeş Payı gibi dizilerin senaristidir. Aynı zamanda Burak Aksak'ın da kuzeniydi galiba.
Öncelikle en sonda yazacağımı en başta yazayım. Bayıldım, öldüm bittim vesaire demeyeceğim. Ama okunabilir.Göksel ve Ada. Özellikle de Göksel'i çok sevmiştim. Fi ve Çi yorumlarımı okuyanlar bilir.
Özge de var tabii. Aslında baş kahramanlar hariç herkesi beğenmiştim o da bir ayrı enteresan idi.
Zurnanın zırt dediği yer olan Pi ile seriyi tamamladım. Okumak isteyenler okusunlar fena değildi. :D Yazamadım başka ne yapayım.
Öncelikle bu konuyla haşır neşir olan olmayan herkese önerebileceğim bir kitap. Haşır neşir olan neyse de olmayan ne alaka diyenler çıkabilir.
Şöyle izah edeyim: Zamanımızda o kadar katkı maddi şey yiyor içiyoruz ki neredeyse standart gelişim göstermek bir mucize.
Bu zamana kadar çevrenizde yakınlarında öğrenme güçlüğü çeken birinin olmaması olmayacağı manasına gelmiyor.
Şu da var tabii kitap öğretme ve öğrenmeye yardım etme deryasına açılan bir kapı. Ve bu kapıdan bakıp çıksanız bile kârdır.
Diyeceklerim budur
Okur Takip Önerileri
Kitap gelecekte geçiyor. İtfaiyeci Morgan ve onun gibilerin görevi şudur kitapları yakmak. Evet gelecekte kitap okumak yasaktır hatta kitap bulundurmak da yasaktır.
Morgan'ın basit ve deli görünümlü bir genç kızla tanışmasıyla yaşamı farklı bir boyut alır. Ya da belki de o kız onun değişmek için bir sebebe ihtiyacı var idi. Kim bilir?
Konu kısaca bu. Kanaatime gelirsek, enlerim arasında değil ama güzel bir kitap. Bu tarzı sevenlere önerimdir.
On Küçük Zenci
Zenciden kasıt ırkçılık ya da zencileri aşağılamak değildir onu belirtelim de.
İlk kez Agatha Christie kitabı okudum sanırım. Ay hatun sen nasıl bir kralsın be! Maşallah.
Konuya gelirsek, on kişi zenci adası adlı bir mekânda toplanıyor bir şekilde. Onu da ya da ona yakını da suçlu fakat ceza alamamış nasıl ifade etsem, yasaların ceza veremeyeceği tarzda suçlular.
On kişi, "On Küçük Zenci" şiirindeki sırayla öldürülüyor. Adadakilerden biri katil, acayip bir katil.
Uşak katil demek istemiyorum ve yazıma devam edersem ağzımdan bir şey kaçabilir. Bu tarzı sevenler mutlaka okumalı. On sayfaya kadar merakla okunası.
Âdet olduğu üzre on üzerinden not vereceksem notum on üzerinden on bir!
Bu, okuduğum üçüncü Sevinç Yavuz kitabı.
Ana hatları ile konu şöyle. Kesik bacakla başlayan ama ummadık yerlere sürükleyen bir polisiye.
Ve de ilginç bir finalle bitiyor.
Çok fazla "spoi" vermek istemiyorum da bu türü sevenlere önerimdir.
Nusret komiseri de sevdik yani ayrıca belirtmeden geçemeyeceğim. Ufak bir eleştirim de olacak. Keşke biraz daha uzun olsa idi. Zira hemen bitti. Ve bence bazı kısımları daha fazla ayrıntıyı hak edyor du.
Aklıma gelmişken Av Mevsimi adlı Türk filmini de hala izlemeyen varsa izlesin. Hatta önce kitabı okuyup sonra izleyin.
Şunu diyerek bitireceğim. Bir gün çok param olursa ki hiç umudum yok. Bu kitabın TV kanalı değil belki de bir internet kanalına dizi veya film olarak çekilmesi için mücadele ederim.
Öyle işte.
Burak Aksak'ı çok severim. Hatta uzun zamandır bizden biri gibi samimi olduğunu düşünür dururdum.
Ve ben kitabın dizisini izlemedim. Biraz utançtan boynun bükük bu yüzden.
Sadece kitaba yorum yapabileceğim bu yüzden. Karakterlerin hepsi o kadar güzeldi ki. Nasıl ifade etsem diye düşünüyorum. Diziler ve filmler için kafamı ekrana sokup onlarla yaşamak istedim tabirini kullanırım, buna da artık sayfaların arasına dalıp orada hiç çıkmayasım geldi diyeyim madem.
Leyla ile Mecnun ve diğerleri ben sizi çok sevdim. Ve ey Burak abi sen hep üret olur mu, yaz çiz ya da film, dizi çek. Yüreğini ortaya koyuyorsun ya bu çağımızda en az rastlanır şey. O yüzden biz kıymetini bileceğiz.
İnsanlara dokunma fobisi olan emekli mühendis Ahmet ARSLAN, kendi halinde yaşamaktadır. Rusya'dan dönünce eski bir Karadeniz kabasına yerleşmiştir. Kimselere ilişmeden hayatını idame ettirmektedir.
Tanıdığı Arzu Hanım'ın öldürülmesiyle kendinden sakladığı kabuslar hortlar. Hiçbir şey eskisi gibi olmaz.
Karadeniz kasabasına gazeteci akını olur. Gelenlerden genç bir gazeteciyle Ahmet arasında bir ilişki başlar. Aslında ilişki demek tam olmuyor. Kadın erkek ilişkisi değil kastım.
Son iki bölüme kadar bana öneren kişinin yanlış anladığını o kadar da güzel bir eser olmadığını düşündüm.
Kazın ayağı hiç öyle değilmiş. Okuduğum en farklı ve etkileyici kitaplardan birisi oldu.
Ve de şüphelendiğim bazı şeyler de doğru çıktı. Mütevazı olamayacağı aklıma gelmişti bu iş. Katilin kim olduğu değil yahu başka bir şey.
Basit bir uşak katil romanı değil. Ve insanın içini paramparça eden derecede düşündürücü. Öneririm.
Birinin okumasını ve karşılıklı onunla "Kardeşimin Hikâyesi"ni değerlendirmeyi dilerim.
Okusanıza, pişman olmazsınız.
Külhanbeyi (Kabaca ipsiz sapsız serseri de denebilir.) birinin hapse girdikten sonra bazı yöntemler üzerinde denenerek şiddetten zevk almasının önüne geçiliyor. Ne mantıklı bir olay gibi geliyor kulağa değil mi? Halbuki bu bir haksızlık.
Ne demek istediğimi okursanız anlarsınız.
Çeviren arkadaşın da tebrik etmesen günaha girerim gibi geliyor. Zira argo tabirleri öyle güzel yapmış ki takdire şayan. Ve bunun için iyi bir İngilizce tek başına yetmez, güzel bir Türkçe de şart.
Son dipnot: Yazarımıza, Anthony Burgess'a, bir yıllık ömür biçiliyor. Kendileri de bu kısa zamanda birkaç eser kaleme alıyor vesaire. Ama sonra yanlış teşhis konulduğu anlaşılıyor. Bilmem bunu için paylaşmak geldi. :)
Kitabı anlat ortalama bir satranççı, ünlü bir satranç şampiyonu ve somut olarak tek bir kez bile satranç oynamayan ama satranç tutkunu olmak zorunda kalmış üç kişi gemide rastlaşır. Ve satranç oynarlar.
Hemen satranç sevmem ya da anlamam diye savunmaya geçen ahali ben de başlamadan aynı şeyi düşündüm. Sıkılırım satranç terimleri arasında ama kısa okuyayım dedim.
Ve ister inanın ister inanmayın belki çevri kalitesinden sıkılmadık. Bir nefes aldım başladım nefes verirken bitmişti.
Heyecanla okunasılardan. Benden önermesi.
"Daha başlamadan yüz yıl önce davayı kaybetmiş olmamız demek kazanmaya çalışmayacağız anlamına gelmez." Sayfa 99. Bu alıntı ile başlamak istedim.
Kitabın konusu kısaca şu. Siya ve beyazların yaşadığı kasaba ve siyahilere takınılan yargılı tutumlar.
Roman ufak bir Güney Amerika Kasabasında geçiyor. Anlatıcımız ufak kız. Bir abisi var. Babası biraz yaşı fazla olan bir avukat. Annemiz anlatıcımız kızımız ufacıkken vefat etmiş.
Bazı şeyler aniden olmaz. Bazen milim milim ilerlenir bazen de ufacık adımlarla. İşte böyle bir durum vuku olur. Avukat babamız bir zenciyi savunacaktır mahkemede. Fakat o zamanlarda zencinin beraat ettiği görülmüş şey değildir. Kasabalının da aileye cephe alması cabası.
Her şeye rağmen babayı çok sevdim ve bu sevgi sanırım duyduğum saygıdan ileri gelmekte idi.Çocuklarıyla iletişimine bayıldım. Çocukları biraz kıskanmış bile olabilir. :)
Ufak kızın anlatımı çok hoştu. Abisi Jem ve arkadaşı Dill de doğrusu süperdiler.
An gelir çok genel bir şey de olsa kendine özgülük sezince o şey inanılmaz hissettirir. Sanırım kitap bunun en güzel örneği. Sayısız siyahı hakkıyla ilgili kitap yazıldı muhakkak da böyle içteni pek yok.
Bazı şeyler de okuyucuya kalsın diyorum ve okumanızı öneriyorum. Kabul başı biraz sıkıcı idi. :)
Bu türü sevenler için ve Türkiye'den seri katil çıkmaz diyenler için minik bir önerimdir. Zira matah bir şey değil ama her ülkeden seri katil çıkar.
Hatta yazarın bir kitabı daha mevcut Türk Seri Katiller diye onu da öneriyorum. Ben okudum beğendim efendim.
Sevinç Yavuz yani yazar uzun yıllardın bu konularda yazan çizen hatta bazı Kanıt gibi programlara yapımcılık eden biri. Demem o ki kendileri bu konularda biraz bilgili.
Kolici diye ünlenen bir seri katilden yola çıkılarak kitaba isim konulmasına rağmen ülkemizdeki ve yurt dışındaki örneklerden yola çıkarak güzel bir derleme yapılmış.
Ama ne yazık ki Türkiye'de gerek ifade almalar gerekse kanıt toplama yöntemleri olsun geriden takip ediyor ülkeyi.
Ha bu arada kitapta bahsi geçen bazı seri katiller çeşitli aflarla tahliye olmuş benden söylemesi.
SPOI İÇEREBİLİR!
Öncelikle Amok koşucusu tabirinin anlamıyla başlayalım. Malezya'dan gelen bir söz kalıbı oluyor kendileri.
İçki içtikten sonra bir anda sarhoşluğun etkisiyle ya da sarhoşluk üstü bir durum diyelim. Sarhoş olan birey dışarı çıkıyor ve elindeki hançerle önüne ne çıkarsa insan veya hayvan hançerliyor. Öyle kendini kaybediyor ki onu ne bir kişi ne bir söz durdurabiliyor. Ta ki vurulup yere serilene dek.
Bazı sözcüklerin bire bir çevrilmesi mümkün değildir. Bu da öyle bir şey sadece okuyunca aklıma bir dönem ABD'de yaygın olan okul baskınları geldi. Orada da çocuk veya ergin birey okulu basıp önüne geleni katlediyordu. Ya öldürülüyor ya da yakalanıyordu. Aklı selimliğini kaybediyordu işte.
Amok Koşucusu'nda bir doktor var, ondan yardım talep eden bir bayan. Doktorumuz Hindistan'da çalışıyor ve kadını reddediyor ama sonrasında reddinden pişman olup ona ne pahasına olursa olsun yardım derdine düşüyor. Gerisini de anlatmayayım. Zaten altmış sayfadan oluşan kısacık bir kitap.
Öncelikle iki filmine izleyip ilkinde Maria'ya aşırı hayranlık besleyen ama kitabı okuyunca Aisha'yı başrolde görüp Maria'yı silik bulunca kötü olan biriyim. :) Fahri Mısır'da El Ezher Üniversitesinde okuyan Endonezyalı bir gençtir. Erkek arkadaşlarıyla birlikte kalmaktadır. Kısacası çevresindeki kadınların hepsi Fahri'ye âşıktır. Evet, evet Türk sineması modunda hem de.
Şaka bir yana iyi niyetle yazılmış bir kitap olduğuna inanıyorum ama Fahri olsun karısı Aisha olsun ve çevrelerindeki diğer kişiler olsun sanki yirmi birinci yüzyıla ait değiller gibiydiler.
Yine de akıcı bir anlatımı vardı. Filmleri izledim ama ben ya diyenler bile okusa zevk alabilirler. Benimki bir öneri tabii ki. Şuraya filmin linklerini de koyalım.
tayvan-drama.com/movie/214/Ayat-...
tayvan-drama.com/movie/337/Ayat-...
Mustafa İnan Hakkındaki Naçizane Görüşlerim:
Oğuz Atay setimi elime alınca en sıkıcı kitap bence budur demiştim. İşte Allah biliyor ya ön yargı çok fena. Aslında sıkıcı kitabı yok üstadın bende idrak edecek kafa yok hepsi bu da neyse. :)
Mustafa İnan, mekanikçiymiş efendim. Niceleri gibi yurt dışın gitmeksense ülkesinde kalıp ve hayatı boyunca öğretmek için dirsek çürütmüş. Bu dediklerim 2018 yılında komedi filmi cümlesi gibi geliyor değil mi?
Mustafa Bey ölünce kitabını yazmak Oguz Atay'a kısmet olmuş. Biliyor musunuz başkası yazsa olmazmı. Hme Mustafa Hocayı tanıyor hem de kalemi keskin. Hem hem de iki binin on sekizinde okuyanlar bile vay be diyorlar.
Ben en .çok bu eseri sevdim. Belki de Tutanamayanlar'daki hicivleri yüzde yüz anlayacak zekam olmadığındandır bilinmez.
Nasıl ki Oğuz Atay ülkenin başına gelen en yi şeylerden biriyse yani "number one" listesinde üst sıralardaysa onu okumak anlamak veya anlamaya çalışmak bile çok güzel bir eylem. Tavsiye ederim. :)
