Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.38
Rıdvan Saygı
Rıdvan Saygı
@saygirdvn
257 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
272 syf.
9/10 puan verdi
Gülmece edebiyatının en önemli temsilcidir Aziz Nesin. Kaleme aldığı eserlerinde "ağlanacak hale gülünesi" konuları, toplumdaki gerçek tipler ve bu tiplerin yaşantısı olan olayları abartarak bir zincir şeklinde sunar bize. Bu açıdan tamamen istisna olan "Zübük" ile ilgili Aziz Nesin'in şu sözlerini ele almak gerekir; "Bu romanın tasarısındaki tip, Zübükzade İbraam Bey öne geçti. Yani benim uzun mizah hikayelerimdeki tutumum değişti. Bir ana düşünce eksenine sıralanmış gülünç olaylar zinciri yerine bu sefer Zübükzade İbraam Bey diye bir karakter almış oldum."
Zübük...
Ülkemizin(herhangi bir döneminin değil, aksine hala devam etmekte olan ve devam edecek olan) sorunlarına ne de güzel ışık tutuyor. Bu sorunların gündelik hayatımızın içine nasılda işlediğini ve her bir bireyin bu sorunlardan öyle yada böyle nasibini aldığını görüyoruz.
Toplumların en büyük düşmanının ‘bilinçsizlik’ ve "cahillik" oluşuna dair kara bir mizah barındırmakta eser. Tabi bilinçsiz ve doğal olarak eğitimsiz toplumu dile getirirken bunu bir siyasi figür üzerinden yapıyor olması eseri daha da başka bir noktaya taşıyor.
İyi okumalar!
296 syf.
9/10 puan verdi
Bir dostumun tavsiyesi üzerine tanıdım Murathan Mungan'ı. Sanat ve edebiyat dolu bir insan olduğunu anlamama yetti yaklaşık yarım saatlik bir röportajını izlemem. Ve iyiki de tanımışım...
Çünkü sayesinde 16 hayat tanıdım bu güzel eserinde.
16 kadın.
Hepsi de bizden, içimizden. Acıları, pişmanlıkları, özlemleri, kırgınlıkları... Tanıdıkça hepsinden bir parça buluyorsunuz kendinizde. Öyle içimize dokunuyorlarki, dokundukları yerde kalıveriyorlar.
Velhasıl kelam Murathan Mungan çok güzel anlatmış. Biz de Üstadın(Necip Fazıl Kısakürek) kadını anlattığı şu beyit ile bitirelim sözlerimizi;
"Bir ufuk ki, ne Mecnun varabildi, ne Ferhad;
Bir ufuk ki, ilâhi sırrı bekleyen serhad..."
İyi okumalar.
288 syf.
·
Puan vermedi
İlber hocanın ağır ağır ve tatlı konuşmasını dinler gibi sindire sindire okunulması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Kitabın abartıldığını düşünen kesimin aksine ben gayette hakkettiği ilgiyi gördüğü için ve uzun süre "çok satanlar" da kaldığı için mutluyum diyebilirim. Bunun sebebini açıklamam gerekirse de kitapta hakikaten yaşantınızda köşe taşı yapabileceğiniz tavsiyelerin olması. Uzun uzun anlatmaya gerek yok.
Söyleşi tarzında, kitaplığınız da bulunması gereken tatlı bir eser.
Okur Takip Önerileri
112 syf.
·
Puan vermedi
Üzüntüm şudur ki; bu eseri çok geç okumam ve Peyami Safa'nın hayat hikayesine hakim değilken okumam..
Bu eser bir anlamda Peyami Safa’nın kendi hayatını anlattığı otobiyografik bir romandır.
Meçhul bir kemik hastalığıyla hastanelerde yıllarda mücadele eden on beş yaşındaki küçük bir çocuğun acı dolu, sıkıntılı, bunalımlı tedavi süreci; tedirginlik, eziklik, yalnızlık duygusu; doktorların olumsuz konuşmalarına rağmen hayata tutunma mücadelesi romanın konusudur.
Hastane koridorlarını Peyami Safa ile birlikte aşındırmak üzere...
752 syf.
·
Puan vermedi
Turgut Özakman bu romanda insanların, insanlığın hikayesini anlatıyor bize. Onun elli küsur yıllık emeğinin sonucundan bir kaç sayfada bahsedip geçmek mümkün değil aslında. Haddim olmayarak bunu yapmak ve sizlerle paylaşmak istedim. Artık ülkedeki siyasal düşünce tarzının tam teslimiyete dönüştüğü günümüzde, tam bağımsızlıktan başka bir istekleri olmayan bu insanlara ve onların destanını yazarak onlara en güzel anmayı yapan yazara bu sayfada şapka çıkartmak.
Niyetim bu.
Kitabın kalınlığına aldanıp okumaya gözü korkanlara; bayağı magazinlerden, pespaye dizilerden uzaklaşarak; hüzünlü, acılı ama çok etkileyici birkaç saat vaat eden bu destanı mutlaka okuyun. Pek çok şeyin günümüzde yaşadıklarımıza ne kadar benzediğini görüp üzüleceksiniz ama ayırdığınız zamana değecek!
632 syf.
·
Puan vermedi
"Oblomovluk"
Tembellik, işten kaçmak ve işsizlikte mutluluğu bulmak olarak tanımlanabilir. Aynı zamanda zeki, tertemiz, billur ruhlu ve güvenilir.
Ah bir de Olga'sı var.
Bizden, içimizden biri gibi Oblomov. Her kitapseverin aşina olduğu bir isim. Uzun uzun yazmaya gerek var mı sizce?
Zira Rus edebiyat eleştirmeni Dobrolyubov’un ifadesiyle;
“ Bu kitapta önemli olan Oblomov değil, Oblomovluktur. “
215 syf.
·
Puan vermedi
Her yazdığı cümle içerisinde hayatın akışında yer alan, günümüz dünyasında varolan ve aslında görmek istemediklerimizi adeta yüzümüze sert bir tokat atarcasına bizlere gösteren Hakan Günday'dan harika bir eser.
Kitap ile ilgili uzun uzun inceleme yapacak kadar bilgi ve donanıma sahip olmasamda bir noktaya değinmeden edemeyeceğim.
168. Sayfada "Ne Kadar Kötüsün?" sorusu ile başlayıp 176. Sayfada son bulan bölümde okuduktan sonra adeta oturup iç çekerek "Maalesef" diyebileceğiniz günümüz gerçekleri...
"İyi" okumalar!...
304 syf.
·
Puan vermedi
ESG ile tanışmam bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine Flu Tv de oldu. Mizahi ve sivri dili ile, yer yer İlker Canikligille olan atışma tarzı sohbetlerine hayran kaldım ve akıcı bir şekilde ilerleyen tüm videolarını izledim sıkılmadan. "E bir de kitabını okuyalım" moduyla sipariş edip elime aldığım kitabı okuyup bitirince hocaya saygısızlık etmişim anladım.
Eserinin ismi ile bile bizlere bir tokat atıyor zaten. Uzun uzadıya inceleme yapıp kitapta bu böyle şu şöyle diyecek kadar derin tarih bilgisine sahip değilim ancak şunu söyleyebilirim kesinlikle çoğu "efsane"yi kafanızdan silip atacak ve "vay be" diyebileceğiniz bir eser. Özellikle okumak ve eğitim ile ilgili bölümlerden sonra...
Emrah Safa Gürkan'ın tatlı sert diliyle keyifli okumalar efendim.
95 syf.
·
Puan vermedi
"Lakin tek korkum: Yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan."
Andre Rousseaux şöyle diyor eser için "Bu roman, yüzyılın edebiyat tarihinde bir aşamadır".
Nacizane birkaç fikrimi beyan etmek isterim;
İran edebiyatının halka yakınlığını, sade dilini biliyoruz ancak bu eserde bir başka edebiyatla karşılaşıyoruz. Kör Baykuş'un olayları, zaman ve mekan kavramından uzak görünüyor.
Buna rağmen olay gerçek bir hayatı kapsıyor(bana yazarın hayatını anımsattı) ve eserin kurgusu o kadar güzel ki, içinde kayboluyorsunuz bir an. Hayal-gerçek-rüya sarmalında buluyorsunuz kendinizi. Bu bağlamda hayal-rüya-gerçekten hangisini anlatıyor olduğunu ayırt etmekte zorlandığınızı kabulleniyor, yoruluyorsunuz adeta. O kadar yoruyor ve kasvete sürüklüyor ki sizi yarısında bıraksam mı diye düşündürmüyor da değil hani. Ama kendinizi bıraktığınız zaman kitabın "kahramanı" gibi parça parça olmaya başlıyorsunuz. Korku, özlem, ümitsizlik, ölüm isteği... Her bir parçanızda bu duyguları yoğun bir şekilde hissediyorsunuz. Sözlerime yazarın yakın dostlarından Bozorg Alevî'nin eser ile ilgili bir cümlesiyle son vermek istiyorum;
"Bu roman daha çok sessizce katlanılan bir acının ifadesidir."
