Yavaş yavaş ölürler
Seyahat etmeyenler.
Yavaş yavaş ölürler
Okumayanlar, müzik dinlemeyenler,
Vicdanlarında hoşgörüyü barındıramayanlar.
Çocukluğumuzun ay dedesi dalların arasından göz kırparken üşüyerek uyandım. Bir yıldız sağanağı aktı geçti. Seyyah pirimizin şefaat dilerken dili sürçüp, "seyahat Ya Rasulallah" dileğine mazhar oluyordum yeniden, sırtüstü uzandığım yerden bunları düşündüm. Yaktığım ateş sönmüştü. Kıvılcımların çatırtısı hayatın sürdüğüne dair içimizi ısıtacak bir şeylerin daha olduğunu ima ediyordu...
"Seyahat, önyargıları ve dar görüşlülüğü yok etmenin en etkili aracıdır."
"Turizm büyük bir uyuşturucu. Devasa bir güven numarası ve insanlara yaşamlarında ilginç bir şey olduğu gibi tehlikeli fikirler veriyor. Var oluş biçimlerindeki her yükseliş aynı havaalanlarına ve tatil köylerine, aynı hindistancevizi ve ananaslı içki saçmalıklarına taşıyor insanları. Turistler esmer tenlerine ve parlayan dişlerine bakarak gülümsüyor ve mutlu olduklarını sanıyorlar. Ama yanık tenleri onların aslında kim olduklarını gizliyor; kafaları Amerikan çöplüğüyle dolu ücretli köleler. Seyahat XX. yüzyılın bize bıraktığı son fantezi; bir yerlere gitmenin kendimizi yeniden yapılandırmamızı sağlayacağına dair bir yanılsama."
Onuncu kural: Ne yöne gidersen git, -doğu batı kuzey güney- çıktığın her yolculuğu içine doğru bir seyahat olarak düşün! Kendi içine yolculuk eden kişi, sonunda arzı dolaşır.
Sayfa 117Kitabı okudu
Jack Kerouac Kendini Anlatıyor
Ben hayatım boyunca pranga mahkûmiyetlerinden kaçan köksüz bir ağaç oldum. Ne durmayı ne de aynı yolu ileri geri kat etmeyi severim. Bana sorarsanız, gerçek yaşam hiç durmadan dosdoğru denize doğru gitmektir. Öyküler söylemek, öyküler dinlemek, öyküler yaşamak…
Benim öyküm de onlardan biri. Her zaman gizlice