Zafer Yahut Hiç, Mustafa Kutlu
Mustafa Kutlu'dan okuduğum ilk eser olan Zafer Yahut Hiç, Tepeköy adında şehirden uzakta kendi kendine var olmuş bir köyde geçmektedir. Köyün belediye başkanı Samed, kızı Canan, yeğeni Ferid, köy öğretmeni Oya, hemşire Neriman ve polis Bulut ve nicelerinden oluşan geniş bir kadroya sahiptir. Ön planda olan bir karakter olmasa da Canan, en çok beğendiğim, gözüme ilişen karakter oldu. Kiokuduğum birkaç yorumda hikayenin ismi yani 'Zafer Yahut Hiç' Canan'ın imkansız aşkından alıyormuş. Etkileyici.
Karakterlerin köye gelmeden önceki hayatlarını, zorluklarla nasıl başa çıktıklarını ders verici nitelikte anlatan ayrı ayrı bölümler var ve bir bölümden sonra hepsi birleşiyor. Bu açıdan başta olay örgüsünü dağınık bulsam da sonrasında alıştım diyebilirim. Hikaye doktor Ferit'in köye gelişiyle genişliyor ve daha sürükleyici bir hal alıyor. Yazarın diğer eserleri hakkında bir bilgiye sahip değilim ama bu eserde hafif Türk dizileri tadı bulunmakta. Bu da sanırım eseri sıradanlaştırıyor.
Sade ve akıcı bir dille; şehir dışındaki yerlerin de yavaş yavaş bozulmaya başladığını, çarpık kentleşmeyi, doğallığın nasıl bozulduğunu, sanayileşmenin çevreye yaydığı kirliliği ve sosyolojik sorunları anlatan yazarın bu yönünü başarılı bulduğumu söyleyebilirim. Dolandırmadan demek istediklerini açık açık anlatmış bizlere. Sadece hikayenin son elli sayfasındaki olayların hızının genele yayılmasını beklerdim. Bir anda gelişen olayların tek solukta noktalanması beklenilen bir şey değil. Ki kitapta en hoşuma giden bölüm son yüzlü sayfalar ve sonrasıydı. Tek oturuşta bitirilebilecek, hoş bir kitap.
