terkedilmek, yasadışı bir orgazm sağlar. gövdem yok. çünkü terkedildim.
Dikkatli bakınca onda çekici bulduğum şeyin aynı zamanda güzelliğini gölgeleyen şey -terkedilmek- olduğunu düşünmem ne garip.
Sayfa 62Kitabı okudu
Korkmak sevilmemekten korkmaktır. Terkedilmek. Kaybetmekten. O'suz kalmaktan.
Sayfa 73
BİR PAZAR GÜNÜMÜZ VAR
Yalnız kalmak işte bu,
Bulutlardan, güneşten,
Daha daha geriye.
Kâinatta bir yerde savrulmak,
Düşler gibi,
Düşecek gibi.
Yalnız kalmak işte bu,
Nurullah Genç'in dedesi Bekir 'in gerçek yasam öyküsünü konu alan romanda yazar ,Erzurum'un Pinaduz köyünde yaşayan Bekir ve ailesinin 1. Dünya Savaşı sebebiyle birgün aniden Rusların ve Ermeni çetelerinin köye inerek yaşlı genç tüm erkekleri toplayıp esir almasıyla başlar hikâye. Zor şartlarda, salgın hastalıklarla mücadele edilerek yapılan tren yolculuğunda birçok esir, tifo sebebiyle can verir. Bunların içinde Bekir'in babası Ali Bey de vardır.Bir Rus askerin, babasının cesedini vagondan aşağı atmasıyla Bekir'in ilk imtihanı başlamıştır. Uzun süren bir yolculuğun ardından götürüldükleri esir kamplarında Türkler, ağır şartlar altında yarım ekmek ve su karşılığında dondurucu soğuklarda çalıştırılır. Buna karşı çıkmanın, baş kaldırmanın karşılığı ise hücreye atılmak ve orada ölüme terkedilmek olur. Kaldıkları koğuşun sözcüsü Molla Şükrü'nün vefatı sonrası vasiyeti üzerine grup sözcüsü Bekir olur. Zor günler geçiren Bekir "Şüphesiz her zorlukla birlikte bir kolaylık vardır " ayeti ve okuduğu Ayetel Kürsi 'yle Allah'a olan teslimiyetin zirvesi olur.
Yollar Dönüşe Gider
Bazı kitaplar gözlerle, bazıları ise yürekle okunurmuş meğer. Yüreğimi bırakıyorum bu kitaba muhteşem bir anlatım muhteşem bir hayat hikayesi hepimize ibret olsun örnek bir müslüman Bekir ve Tatyana hiç unutamıyorum yüreğim paramparça oldu okurken. Kıymetli yazar Nurullah Genç'e böyle bir eserle bizleri tanıştırdıgı için sonsuz teşekkürler...
Nurullah Genç
Bekir Ağa ve tüm şehid olanlara Allah'tan rahmet diliyorum. Kabirleri nur mekanları cennet olsun inşallah..
Göz kapaklarının uyumak için tasarlanmadığını büyüdükçe öğreniyorsunuz, İnsan sadece yemek yerken yutkunmuyor, çocukken ağladığın şeyler üzüldüğün için değilmiş, küsmek dudak bükmek değil artık, kaygın artık terkedilmek değil ve hatta yalnızsın artık.
Şey benim annem öldü de.
N.A
terkedilmek
Sevdiğim birinin beni terk etmesinin an meselesi olduğunu düşünüyorum.
Sayfa 57Kitabı okudu
Rasulullah(s.a) Rey ve İçtihadla da Amel Etmiştir
Bu hadisler de Rasûlullah'ın (s.a) rey ve ictihadla amel ettiğini göstermektedir.
Netice: Rasûlullah (s.a) yirmi üç yıllık peygamberlik hayatında sadece alıcı-verici bir cihaz gibi kalmamış, Kur'ân-ı Kerîm'i tefsir, tatbik, temas etmediği meselelerin hükümlerini teşri, anlaşmazlık sonucu hükmüne müracaat edenler arasında hüküm, İslâm devletini tesis ve idare... gibi bir kısmı ictihada dayalı tasarruflarda bulunmuştur. Ancak O'nun ictihadının,isabetsiz olduğu takdirde Allah Teâlâ tarafından tashih edilmek gibi bir imtiyazı vardır. Çünkü O, "insanlara iyi örnek olmak", 22 "neyi emretmişse tutulmak ve neyi yasaklamışsa terkedilmek"23 üzere gönderilmiş, ve kendisine itaatin Allah'a itaat olduğu bildirilmiştir. 24
Sayfa 41 - 22-33/21 , 23-59/7 , 24-4/80Kitabı okudu
''Yalnız kalmak, terkedilmek, unutulmak... Bunların hangisinden daha çok korkuyorum?
Belki de unutulmak en kötüsü.
Yalnız kaldığımda bir yerlerde birinin beni düşündüğünü hayal edebilirim hep.
Terk edildiğimde özlendiğimi, o kişinin yaptığından pişman olduğunu hayal edebiliri.
Unutulduğumda ise hayal edecek hiçbir şey bulamam.
Sanki bu dünyada hiç var olmamışım gibi...
En kötüsü de beni unutan kişiye öfkenlenmem söz konusu bile olmaz, çünkü o bunu bilerek yapmamıştır ki.,,
Sayfa 133Kitabı okudu
Dikkatli bakınca onda çekici bulduğum şeyin aynı zamanda güzelliğini gölgeleyen şey
-terkedilmek- olduğunu düşünmem ne garip.
Sayfa 62Kitabı okuyacak
"Kadınlar yabancılarla görünmek korkusuyla, pencerelerden ve kapılardan uzakta kendilerine ayrılan bölümde tutuluyorlar, konuklar geldiğinde odadan çıkartılıyorlar, kendi evlerinde bile konuşmalara katılmalarına izin verilmiyordu. Kadınların 'çok gerekli olanın dışında soru sormasına, görmesine, duymasına izin verilemezdi.' Yunanlı için kadın, kelimenin tam anlamıyla 'çocuk taşıyıcısı' anlamına geliyordu; devletin tek ilgi odağı genç savaşçılar ve erkek çocuklardı; bu yüzden pek çok kız çocuk hastalıklara, sakat doğanlar da toprak küplerde başkalarının acıma duygularına ya da ölüme terkedilmek üzere Taygetus Dağı eteklerine bırakılıyorlardı. Atinalı bir kıza yalnızca örgü örmek, dikiş dikmek, yemek pişirmek öğretilirdi; bakım giderleri için ayrılan drahomasıyla babasının seçtiği bir adamla evlenir, böylece babadan kocaya geçerdi. Eğer bu kızcağız 'iffetsiz' bulunursa babası ya da erkek kardeşi onu bir geneleve satabilir, eğer kısırsa, kocası onu bir arkadaşına devredebilirdi. Kocası öldüğünde baba evine döner, miras kocasının erkek akrabalarına kalırdı. İşte bu kadın sırasıyla babasının, kocasının ve oğlunun vasiyeti altında yaşamı boyunca hep önemsiz bir nesne olarak kaldı."
