Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Nazlı
Nazlı
@utopiikokur
Özel Eğitim Öğretmeni
Ege üniversitesi
İzmir
30 Ağustos
144 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Hak ettiği ilgiyi gördüğünü düşündüğüm kitap..
Nietzsche Ağladığında her zaman bana önerilen ama bir türlü elimin gitmediği bir kitaptı, 2023’ün son günlerinde ona bir şans vermek istedim ve “iyi ki yılın kapanışını bu kitap ile yaptım” dedim..
Dostoyevski bazı şeylerin arkadaşlar dışında kimseye söylenmeyeceğini, bazı şeyleriyse insanın kendisine bile söylemediğini söylüyor, işte bu kendimize bile söyleyemediğimiz, bastırdığımız duygular eninde sonunda açığa çıkıyor.. bazen sebepsiz bir gözyaşı ile bazen de depresyonun en çetrefilli hali ile.
Bunu anlamamıza olanak sağlayan kitabın konusuna gelecek olursak;
Psikanalizin kurucularından biri olan Breuer, o dönemin teşhis dehasıdır ve ünlü pek çok şahsiyetin doktorudur. Bir gün Lou Salome adında bir kadın gelir ve tanıdığı bir arkadaşını tedavi etmesini ister “Alman felsefesinin geleceği buna bağlı” der. Bahsettiği arkadaşı ise Nietzsche’dir.
Nietzsche, henüz iki kitabı yayınlanan, migren ağrılarıyla kıvranırken ihanetin acısını da yaşayan, tanınmayan bir filozoftur.
İki büyük isim birbirlerinden gizledikleri onca şey ile birlikte bir araya gelir ve kimin doktor kimin hasta olduğunu kestiremediğimiz hikayemiz başlar..
Psikanalizin doğuşunun yanında, muhteşem diyaloglara da tanıklık ettiğimiz kitapta iki insanın birbirine nasıl şifa olduğunu, saplantılarından nasıl kurtulduklarını okuyoruz..
Kendini keşfetmek isteyen her insanın okuması gerektiğini düşünüyor ve incelemeyi Nietzsche'nin cümlesi ile bitirmek istiyorum. ''Yaşamak, acı çekmektir. Hayatta kalmak ise, bu acıda bir anlam bulmaktır.”
Tüm eğitim fakültesi öğrencilerinin ve mezun olmuş aktif öğretmenlik yapanların hatta hayatında 1 tane dahi olsa çocuk olup derdi eğitim olanların okuması gereken bir kitap.
Metin hoca kendi başından geçenleri, tecrübelerini öyle güzel aktarmış ki aklımızdan geçen her soruya cevap vermiş, biliyorsunuz dünya gelişiyor değişiyor, bu değişimden en çok etkilenen ise çocuklar.. onlar için kendimizi geliştirmemiz ve onlara ışık tutmamız gerekiyor. Kendimiz çokça kitap okumalıyız ki çocuklara da örnek olmalıyız yoksa yapmadığımız bir şeyi sevdiremeyiz. Kitap okumayan eğitimciye de eğitimci diyemeyiz zaten.
Ünlü bilim adamlarından, Peygamberimizden, Atamızdan, eğitime büyük katkıları olmuş insanlardan öyle güzel örnekler vermiş ki hep elimin altında olacak rehber bir kitap yazmış, kitapta çok okuyan insanların içindekileri bir süre sonra yazmak zorunda olduklarını söylemiş gerçekten o kadar doğru ki bizden taşanlar kağıda dökülüyor.. daim olsun. Bir solukta okunacak bir kitaptı herkesin kitaplığında olması gerekiyor özellikle de eğitimcilerin.
Çalıkuşu’ndan sonra elimin bu kitaba gitmesine şaşırmamalı, birbirine benziyorlar..
Jane Eyre istenmedik bir evlilik sonucu doğan sonrasında annesini babasını kaybedip dayısının evine yerleşen ve dayısını da kaybettikten sonra zalim yengesinin eline kalan bir çocuk.. bu çocuk yatılı bir okula veriliyor ve oradan öğretmen olarak mezun oluyor. Her şey varlıklı bir ailenin evine mürebbiye olarak gitmesinden sonra başlıyor, evin efendisine aşık oluyor, aşkı karşılık buluyor fakat evlenmeleri için büyük ve şaşırtıcı bir engel var (bunu söylersem büyüsü bozulur)
Jane eyre aşkından kaçıyor aç, susuz, sefil ama umut ile yollara düşüyor, beni en çok etkileyen dilendiği ve zorla kabul gördüğü evin kaderini kendisinin değiştirmesi.. aslında hayat böyle, bir anda her şey tersine dönebiliyor. Aile yokluğunu, para yokluğunu sonuna kadar yaşayan jane kalbinin iyiliklerinin karşılığını buluyor, büyük aşkıyla kavuşması ise beni en duygulandıran kısım, sonu beni hem şaşırttı hem değişik duygulara bürüdü.
Bitirdikten sonra aklımda şu soru vardı; acaba ben mi okumak içim mükemmel kitapları seçiyorum yoksa bütün kitaplar mı bu kadar mükemmel.. :)
Okur Takip Önerileri
Artık benim de başucu kitabım
Bana hep soruyorlar en sevdiğin kitap hangisi diye.. hiçbir zaman cevabını veremezdim, birini söylersem diğerinin gönlü kalır diye ama artık şüphesiz Çalıkuşu diyebilirim.. beni çok sarstı, son sayfalarda sanki biri kalbimi avuçlarında sıkıyor gibiydi. Feride’nin kimsesiz, yüreğinde derin bir acı oradan oraya savrulması, yaşından büyük yükleri sırtlaması.. gerek mesleğine olan aşkıyla gerekse narin ruhuyla bende derin izler bıraktı okumak için geç bile kalmışım.. canım Atam senin başucu kitabın nasıl kötü olabilirdi ki..
Ben her kitapta Nevzat başkomisere biraz daha hayran kalıyorum, daha doğrusu Ahmet Ümit’ e diyebiliriz.. şimdi hangi kitap böyle sevdirir kendini diye düşünüyorum..
Sesli önsöz ve sonsöz’ün kitabın kendisinden bile daha anlamlı olması.. kitapların yakıldığı bir gelecekten bahsedip, ismini kitabın yanma derecesinden alması.. herkesin okuması gerekiyor herkesin.
Ahmet Ümit ile tanışma kitabım oldu İstanbul hatırası. Bir oturuşta bitirebileceğim, inanılmaz sürükleyici ve sonunu merak ettiren bir kitap olmasına rağmen çok yavaş okudum, bitmesini istemedim sanırım..
Cinayetleri çözerken tarihi anlatmasıyla, akıcı dili ve diyaloglarıyla, tanıştığıma çok memnun olduğum Nevzat başkomiseriyle en sevdiğim kitaplar listesindeki birinci sırayı aldı kendisi. Ben çok fazla beğendim çevremdeki herkese de öneririm, kesinlikle okuyun okutturun.
Bu kitabı önce okumak sonra da anlamak için ilk bilmemiz gereken şey totalitarizm’in ne demek olduğu bence.
Totalitarizm bütüncüllük, totaliter düzen ise tüm toplumu belirli bir ideoloji doğrultusunda yönlendiren, kullanan ve bunun için de baskıcı yöntemler devreye sokan siyasal sistemdir.
Kitabı okurken farkında olmadan dünyanın totaliter düzenine nasıl da hapsolduğunuzu, daha önce hiç düşünmediğiniz konuların ne kadar da önemli olduğunu göreceksiniz. Gündüz Vassaf farklı başlıklar altında denemeler kaleme almış, tabi ki her görüşüne katılmayacaksınız hatta çeliştiğiniz kısımlar da olacak ama hepsi sizi muhakkak derinlemesine düşündürecek. Ben bazı yerleri keyifle bazı yerleri ise sıkılarak okudum. Sindirerek, altını çizerek okuduğum bölümlere karşı okumadan atlamak istediğim bölümler de oldu ama hemen hemen her sayfasında farklı bir bakış açısıyla düşünmeme vesile oldu. Son sayfalarda homo sapiensin kendini nasıl da yücelttiğinden bahsettiği sıralarda boşluğa dalmış düşünürken buldum kendimi, beni aldı bambaşka yerlere götürdü..özellikle ölümü ve an’ı çokça düşünmeme sebep oldu.. yaklaşık bir yıldır kitaplığımda okunmayı bekleyen fakat duruşuyla ve adıyla önyargıyla yaklaştığım, elimin gitmediği bir kitaptı ama yanılmışım. Okumakla farkındalık kazanacağınız ve pişman olmayacağınız bir kitap.
Hem çok değerli bir arkadaşımın hediyesi hem de okuduğum ilk nöro-romandır kendileri. Serkan Karaismailoğlu’nu da aynı arkadaşım sayesinde tanımıştım, kadın beyni erkek beyni kitabı ile :) düşünce yapısı ve anlatım tarzıyla kısa sürede çok büyük hayranlık duydum kendisine, gerçekten çok başarılı bir yazar ve mutlaka başka kitaplar da yazması gerektiğini düşünüyorum. Pia mater kitabına gelecek olursak; okuyanların yorumlarında sıkıldıklarına dair cümleler gördüm, asla katılmıyorum. Kitabın anlatımı ve konusu oldukça sürükleyici ve merak uyandırıcı. Bilimsel açıklamalar veya bilgiler bazılarınıza hitap etmeyebilir ama onları öyle kurgulamış ki anlamakta hiç zorlanmayacaksınız. Ben son sayfasına kadar büyülenerek okudum ve serinin devamı olmasına rağmen pia’yı en baştan yine okumak isterim, sadece altını çizdiğim cümleleri okusam bile kitabı en baştan okumuş kadar olurum zaten. Son bölümler ilk bölümlere göre o kadar ilginç ve şaşırtıcıydı ki yarıda bırakanlar ileride tekrar okuduklarında pişman olacaklardır eminim o yüzden başta size hitap etmese de sabırla okumaya devam edin, kitap sizi içine çekecektir zaten. En sevdiğim ve en önereceğim kitap olarak benim hayatımda tarihe geçti bile..
Kitabı okurken mutfak ile birleşik odada yaşayan, kırık sandalyede oturan ve küflü, yağlı, havasız odada uyuyan bendim sanki.. kitap boyunca acımayı, yoksulluğu, gururu, utanmayı çok yoğun bir şekilde yaşadım. Bir yandan hastalıkla, bir yandan gerek statü gerekse gelir seviyesi yüksek olanlarla boğuşurlarken, tek bir kuruşun hesabını yaparlarken, tutunacak tek dallarının, aralarındaki sevgi ve saygı olması beni çok etkiledi. Kitap sizi biraz mutsuz edebilir ama Dostoyevski ile tanışmak için de güzel bir başlangıç olabilir.
